Το ''σάπιο οικοδόμημα'' της ''οργανωμένης Ομογένειας'' ΗΠΑ και το δίδαγμα από την Μυρτώ

Αποκλειστικό:
Ομιλία υπουργού Υγείας 'Αδωνι Γεωργιάδη στο ''Χάρβαρντ''
Θα είναι στην Βοστώνη 13 και 14 Φεβρουαρίου 2014, προσκεκλημένος φοιτητικών συλλόγων του πανεπιστήμιου. Δεν ανακοινώθηκε ακόμα το θέμα της ομιλίας.

Το ''σάπιο οικοδόμημα'' της ''οργανωμένης Ομογένειας'' ΗΠΑ
και το δίδαγμα από την Μυρτώ

Η υπόθεση με την Μυρτώ και τον έρανο στην Βοστώνη, ανάδειξε ένα ζήτημα, που γιά χρόνια η οργανωμένη Ομογένεια το κρατούσε ως ''μυστικό'': Τις παρανομίες, παρατυπίες, τυχοδιωκτισμό και ατομικά συμφέροντα (συμπεριλαμβανόμενων και οικονομικών) στις υποτιθέμενες μεγάλες ομογενειακές μας Οργανώσεις, Ομοσπονδίες και Ενώσεις.
Γιά δεκαετίες, υπήρχε η εντύπωση ότι είμαστε μια δυναμική Ομογένεια. Τυπικά ναι, γιατί καλλιεργήθηκε ψεύτικα αυτή η εντύπωση. Ουσιαστικά, όμως δεν είμαστε, δεν υπήρξαμε ποτέ τα τελευταία 50 χρόνια. Δεν δημιουργήσαμε. Καταστρέψαμε ότι άλλοι πριν δημιούργησαν. Αυτή είναι η ωμή, η σκληρή αλήθεια.
Πάντα κουκουλώναμε τις παρανομίες, κλεψιές, αρπαχτές, σκάνδαλα: Ακίνητα ΑΧΕΠΑ, εράνους, κλοπές από ταμεία Οργανώσεων κ.ά.
Σεισμοπαθείς Καλαμάτα και Θεσσαλονίκη, πυρόπληκτοι κ.ά. 'Ερανοι, κλεψιές.
''Μα δεν διώχτηκε κανείς'' απαντούν οι ''θεματοφύλακες''. Σωστά. Δεν διώχτηκε κανείς, γιατί τα ''κουκουλώσαμε''.
''Θίγετε την Ομογένεια'', λένε τώρα με τις παρανομίες-ατασθαλίες της Ομοσπονδίας Βοστώνης με την υπόθεση του εράνου γιά την Μυρτώ. Ποιοί τα λένε; Μα οι ''ισόβιοι προεδροπαράγοντες'' των Οργανώσεών μας και τα ΜΜΕ της Αστόριας, που ποτέ ΔΕΝ είδαν, ΔΕΝ άκουσαν γιά κανένα σκάνδαλο, με αντάλλαγμα, φυσικά, διαφημίσεις.
Είναι αυτοί που λυμαίνονται την Ομογένεια γιά δεκαετίες. 'Ιδια πρόσωπα, ίδιες καταστάσεις, ίδια συμφέροντα. Που έχουν μετατρέψει τις Οργανώσεις σε ''τσιφλίκια'' τους και επωφελούνται: 'Αλλοι γιά αυτοπροβολή, άλλοι γιά οικονομικά, άμεσα κι έμμεσα, συμφέροντα.
Νομίζουμε ότι οι ''ισόβιοι προεδροπαράγοντες'' είναι στις Οργανώσεις 10, 20 και 30 χρόνια, γιά να ''προσφέρουν'' εθελοντικά, εμποδίζοντας με την παρουσία τους νεότερους να αναλάβουν τις Οργανώσεις. Είναι εκεί, οι περισσότεροι, γιά συμφέροντα. Είναι εκεί μόνιμα, ως εγκάθετοι, γιά να εμποδίσουν την ανάπτυξη της Ομογένειας. Και το πέτυχαν. Γι' αυτό όλες οι Οργανώσεις μας είναι ημιδιαλυμένες, εντυπωσιακά ''μικρές'', τυπικά υπαρκτές, αλλά ουσαστικά ανύπαρκτες.
Δημιουργήσαμε την ψευδέστατη εικόνα στην Ελλάδα πε-ρί ''δυναμικής Ομογένειας''. Και οι πολιτικοί της Ελλάδας συμμετείχαν σε αυτό το μεγάλο ψέμα: Με δηλώσεις και με χρηματικές χορηγίες σε Οργανώσεις, έπαιζαν τα δικά τους πολιτικά-κομματικά παιχνίδια, που με την περίπτωση του ''Συμβούλιου Απόδημου Ελληνισμού'' (ΣΑΕ) αποδείχτηκε ότι ήταν θανατηφόρα γιά την Ομογένεια.
Χτίσαμε και ''παρθενώνες'' της Ομογένειας με λόγια. Στην πράξη, τα ισοπεδώσαμε όλα και τα παιδιά μας ούτε καν περνούν έξω από τις ομογενειακές Οργανώσεις, επειδή δεν τα θέλουμε μέσα, επειδή ο εγωϊσμός, η ανάγκη γιά αυτοπροβολή και τα συμφέροντα ''οικογενειών'' προηγούνταν και οι ''αξιωματούχοι'' έκαναν ότι ήθελαν, χωρίς να δίνουν λογαριασμό.
Κοιτάξτε στις Ομοσπονδίες: Νέα Υόρκη, Βοστώνη, Φλόριδα, Σικάγο κ.ά. Οι ίδιοι γιά δεκαετίες, ως αντιπρόσωποι συλλόγων. Με ποιά λογική, ότι δεν πρόσφεραν στο σύνολο και γιά την πρόοδο της Οργάνωσης και της Ομογένειας σε 10, 20 και 30 χρόνια, θα τα προσφέρουν τα επόμενα 10χρόνια;
Παρακολουθείστε συνεδριάσεις Συμβουλίων Ομοσπονδιών: Παρόντες πάντα, τα μέλη του Συμβούλιου και όλοι οι πρώην πρόεδροι που δεν φεύγουν με τίποτα και βάζουν ''τρικλοποδιές'' στους τωρινούς, φοβούμενοι μην κάνουν έργο και τους ''ξεπεράσουν''.
Κοιτάξτε στο ''Ελληνοαμερικάνικο Εθνικό Συμβούλιο'', που υποτίθεται έχει μέλη Ομοσπονδίες. Ουσιαστικά δεν υπάρχει, αλλά χρησιμοποιείται από τον πρόεδρό του γιά τις δικές του εμπορικές δραστηριότητες..
Κατάντησαν τις Οργανώσεις μας χώρους εκτόνωσης κόμπλεξ μεσήλικων και ηλικιωμένων και διοργανώτριες γλεντιών. Ενώ τα κτίριά τους μετατράπηκαν σε καφενο-μαγειρεία.

Να ευγνωμονούμε την ΜυρτώΚαι ήρθε η περίπτωση της Μυρτούς, να γκρεμίσει το σαθρό, το σάπιο οικοδόμημα του ''οργανωμένου Ελληνισμού ΗΠΑ''. Στο δράμα της ζωής της, τις φορτώσαμε τα μεγαλύτερα δικά μας δράματα: Της μιζέριας, αλητείας, αγένειας, τυχοδιωκτισμού, συκοφαντιών, συμφερόντων.
Πρέπει να ευγνωμονούμε αυτό το κορίτσι. Δεν το βοηθήσαμε. Το θίξαμε με τις πράξεις μας. Θίξαμε και την αξιοπρέπεια της μητέρας της, που αναγκάστηκε να μας πει ''δεν θέλω τα χρήματά σας'', σαν να μας έλεγε ''εσείς τα χρειάζεστε περισσότερο από εμένα (γιατί είστε περισσότερο δυστυχισμένοι)''. Και έχει δίκιο. Αλλά, πόσοι το καταλάβαμε;
Η -αμίλητη- Μυρτώ, από το κρεβάτι του πόνου, μας βοήθησε -όσους διαθέτουμε στοιχειώδη λογική- να ανακαλύψουμε τον εαυτόν μας και να κοιταχτούμε στον καθρέπτη, γιά να δούμε τα χάλια μας και την γύμνια μας ως Ομογένεια, είτε ζούμε στην Βοστώνη, είτε στο Σικάγο, είτε στην Καλιφόρνια, είτε στη Νέα Υόρκη, είτε στην Φλόριδα, είτε αλλού...
(Η ''Πρωϊνή'')