Μ. Δευτέρα: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός…»

Τη αγία και μεγάλη Δευτέρα μνείαν ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του παγκάλου και της υπό του Κυρίου καταραθείσης και ξηρανθείσης συκής.
- Τα πάθη τα σεπτά η παρούσα ημέρα ως φώτα σωστικά ανατέλλει τω κόσμω. Χριστός γαρ επείγεται του παθείν αγαθότητι. Ο τα σύμπαντα εν τη δρακί περιέχων καταδέχεται αναρτηθήναι εν ξύλω του σώσαι τον άνθρωπον.
- Τον νυμφώνά σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, φωτοδότα, και σώσόν με.

Ρωμηοσύνη