Μια οδυνηρή διαπίστωση με παγκόσμιες διαστάσεις, είναι, πως το κυνήγι του χρήματος έχει ξεπεράσει τα όρια της απλής επιβίωσης. Αν και μπορούμε να ζήσουμε άνετα με ένα μέτριο μισθό, εντούτοις οι νέες ανάγκες, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί, γα πιο μεγάλο σπίτι, για πιο μοντέρνο αυτοκίνητο, για ταξίδια και φανταστικά κομφόρ, μας έχουν οδηγήσει συνειδητά ή υποσυνείδητα στο κυνήγι του χρήματος. Η τάση αυτή είναι που προκαλεί τον ανταγωνισμό, τον ατομικισμό, και την αποξένωση, κι έτσι όλοι νιώθουμε πως αν κάτι δυσάρεστο μας τύχει κανένας δεν θα ενδιαφερθεί, κανείς δεν θα μας κοιτάξει.
Η τάση αυτή αναπτύσσει στην ψυχή ανασφάλεια και μοναξιά γιατί οι γύρω μας πια δεν είναι ειλικρινείς φίλοι, αλλά ειλικρινείς ανταγωνιστές.
Η ανασφάλεια και η ψυχολογική μοναξιά φαίνεται είναι το αντίτιμο της προσπάθειας των ανθρώπων για απόκτηση περισσότερου χρήματος απ’ όσο χρειάζονται για να έχουν μια άνετη ζωή.
Πως έφτασε όμως όλη η ανθρωπότητα να έχει εθιστεί σε αυτό το ξέφρενο κυνήγι και ποια είναι η αλήθεια σχετικά με το χρήμα; Πως γίνεται ένας ολόκληρος λαός, οι Έλληνες, να έχουν γίνει σήμερα από κυνηγοί θήτες, καθώς φαίνεται ο «λαγός» να έχει γίνει λιοντάρι, έτοιμο να μας κατασπαράξει;
Τα δέκα αναπάντητα ερωτήματα του καθηγητή Κωνσταντίνου Τοκμακίδη(*), που ακολουθούν, ίσως μας βοηθήσουν να κάνουμε σκέψεις και να ψάξουμε μόνοι μας να βρούμε τις απαντήσεις, διότι μπορεί μέσα από την έρευνα αυτή να αποδειχτεί πως ο στόχος ήμασταν μάλλον εμείς οι ίδιοι. Πως αυτό που κυνηγούσαμε εμείς ήταν μάλλον η …ουρά μας, και πως άλλοι ήταν οι κυνηγοί, που είχαν ως στόχο τους εμάς, τον απλό λαό:
***
Ερωτήσεις που δεν απαντώνται:
Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιάς λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης.
Ενδεικτικά…
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-Οι ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχουν χρέος στο 94% του ΑΕΠ τους.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
(*)Aristotle University of Thessaloniki
alkimosarchive
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.