Πριν 48 ώρες περίπου η Άνγκελα Μέρκελ, υπό τη πίεση των βουλετών του Γερμανικού κοινοβουλίου κυκλοφόρησε ένα non paper, το οποίο περιγράφει επακριβώς τι ζητούν η ΕΕ και το ΔΝΤ από την Ελλάδα για τη σύναψη συμφωνίας δανεισμού. Όχι μόνο περιγράφει τα μέτρα αλλά και τα κωδικοποιεί με τρόπο σαφή, βάζοντας καταληκτικές ημερομηνίες για την εφαρμογή τους. Ταυτοχρόνως, υποστηρίζει το έγγραφο ότι η Ελλάδα, έχει υποχρέωση να ψηφίσει στην Ελληνική Βουλή αυτό το έγγραφο συμφωνίας ως έχει, ως την 6η Μαίου. Αλλιώς, δεν υπάρχει συμφωνία. Την ίδια ώρα ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπακωνσταντίνου, σχεδόν …ορκιζόταν, ότι διαπραγματεύεται! Ακόμη και μετά την διακήρυξη του Θ. Πάγκαλου πως “δεν διαπραγματεύεσαι όταν επαιτείς“!
Η κυβέρνηση λοιπόν, μας λέει ψέμματα. Κι αφήνει να εννοηθεί ότι επιχειρεί να διασώσει τα “κεκτημένα”. Εκείνα των ανθρώπων της, όπως οι συνδικαλιστές που λαμβάνουν διπλή σύνταξη (κι ας μην έχουν εργαστεί σχεδόν καθόλου), των δημάρχων (που τώρα αντί να τους ελέγχει οικονομικά κάποιος ανεξάρτητος μηχανισμός, θα τους ελέγχουν λογιστές που θα διορίζουν οι… ίδιοι!), κλπ. Και χύνει κροκοδείλια δάκρυα στα τηλεοπτικά παράθυρα και τα ραδιόφωνα, ξεδιάντροπα και πονηρά, για να μας ξεγελάσει.
Την ίδια ώρα, η χώρα ξεπερνιέται παντού και υποχωρεί στα εθνικά ζητήματα καθώς ελάχιστα απασχολούνται οι κυβερνώντες με αυτά, πλην και στην περίπτωση αυτή, της τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής παρουσίας τους…
Τελικά, όσο κι αν είναι άσχημο να λέγεται, μήπως τα αυγά και τα ζαρζαβατικά, είναι η λύση;
Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
Η κοροϊδία γυρνά σε όσους την χρησιμοποιούν, συχνά υπέρμετρα!
Η Ελληνική δημοσιονομική αλλά και γενικώτερα οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση, δεν έχει ακόμη “πιάσει πάτο”! Φαίνεται πως υπάρχουν ακόμη σκαλοπάτια να κατεβούμε με ευθύνη της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Κανείς φυσικά δεν ξεχνά τις ευθύνες και των δυο μεγάλων κομμάτων τα τελευταία 40 χρόνια αλλά και ημών των ιδίων, για τον τρόπο που συμπεριφερθήκαμε σαν λαός και κοινωνία. Όμως αυτή τη στιγμή, τη διαχείριση την έχει η συγκεκριμμένη κυβέρνηση. Για το λόγο αυτό θα πρέπει, ασχέτως με το τι κάνει προς τα έξω, με τι τρόπους επιχειρεί να “βολέψει” την κατάσταση έχει ευθύνη να μας πεί, “εδώ και τώρα”, ποια είναι η πραγματικότητα, όσο σκληρή κι αν αυτή είναι. Αναφέρομαι στην ανάγκη να σταματήσει να ασκεί πολιτικές επικοινωνίας, την ώρα που η χώρα βυθίζεται. Να αποκρύβει από το λαό, βασικές πληροφορίες και σχέδια για το μέλλον του, που επιχειρεί κάθε φορά να τα εμφανίσει στο Κοινοβούλιο, περιβεβλημένα με το μανδύα νομικών χαρακτηρισμών και γλωσσικής επένδυσης, ώστε να είναι ακατάληπτα για το μέσο Έλληνα. Κυρίως όμως να σταματήσει να κρύβει όσα γίνονται και λέγονται πίσω από κλειστές πόρτες, για το μέλλον μας. Ως συνήθως, όπως και στην εξωτερική πολιτική που τα μαθαίνουμε από Άγκυρα, Σκόπια, Σόφια, Βρυξέλλες, έτσι και τους χειρισμούς κι αποφάσεις τους, κυρίως τις δεσμευτικές, τις μαθαίνουμε από το εξωτερικό. Εμείς, προφανώς θεωρούμαστε ανίκανοι να κρίνουμε….
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.