Συνέντευξη στον κ. Κ. Κωνσταντόπουλο
Περιοδικό «Βουλή και Ευρωβουλή», τ. 113 (2012), σελ. 30-33
Δριμύ κατηγορώ κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου για την παρούσα οικονομική συγκύρια, εξαπολύει ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Αθανάσιος Πλεύρης, ο οποίος υπογραμμίζει ότι δεν ευθύνεται η τρόικα για την οικονομική κατάσταση που έχουν περιέλθει οι Έλληνες πολίτες αλλά η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που την τελευταία διετία δεν προχώρησε στις αναγκαίες διαθρωτικές αλλαγές, καθώς και στην πάταξη της φοροδιαφυγής.
Παράλληλα ο κ. Πλεύρης ξεκαθαρίζει ότι το κόμμα του, δεν πρόκειται να στηρίξει μέτρα που θα έχουν να κάνουν με νέες περικοπές μισθών και συντάξεων και τάσσεται υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην Ζώνη του Ευρώ. Σπεύδει όμως να ξεκαθαρίσει ότι η παραμονή στην ευρωζώνη δεν μπορεί να γίνει με κάθε τίμημα και τονίζει ότι κόκκινη γραμμή πρέπει να αποτελεί ένα ενδεχόμενο αίτημα για εκχώρηση του μεγαλυτέρου μέρους της εθνικής κυριαρχίας, από αυτό που έχουν εκχωρήσει, στα πλαίσια της αμοιβαιότητας, τα άλλα έθνη που συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ο κ. Πλεύρης τάσσεται επίσης υπέρ του ανασχηματισμού της κυβέρνησης και υιοθέτησης ενός μικρού και ευέλικτου υπουργικού συμβουλίου, στο οποίο δεν θα κυριαρχεί το ΠΑΣΟΚ, ενώ υπογραμμίζει ότι η συμμέτοχη του ΛΑ.Ο.Σ. στην κυβέρνηση Παπαδήμου δεν έγινε με γνώμονα το κομματικό συμφέρον, αλλά το συμφέρον της Πατρίδας. Παράλληλα ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο μετεκλογικών συνεργασιών με τα δυο μεγάλα κόμματα και ειδικά με την ΝΔ, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας στις επόμενες εκλογές ενώ κατηγορεί για λαϊκισμό και ανευθυνότητα με την Αριστερά με αφορμή τις επιθέσεις της και τις αιτιάσεις που εγείρει κατά τις κυβέρνησης Παπαδήμου.
Κύριε Πλεύρη, η Ελλάδα την τελευταία διετία ζει υπό την δαμόκλειο σπάθη της τρόικα, που απειλεί ότι δεν θα δώσει την επόμενη δόση, αν η Ελλάδα δεν υιοθετήσει τις οικονομικές και πολιτικές της ντιρεκτίβες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την συνεχή επιβολή σκληρών οικονομικών μέτρων. Αλήθεια, για πόσο καιρό εκτιμάτε ότι ο έλληνας πολίτης μπορεί να αντέξει αυτές τις πιέσεις και κυρίως να βλέπει το εισόδημα του να μειώνεται δραματικά, χωρίς οι θυσίες του να έχουν κάποιο αντίκρισμα;
Το πρόβλημα κατά την άποψη μου είναι ότι ο ελληνικός λαός βλέπει ότι οι θυσίες του δεν πιάνουνε τόπο. Έχει καταλάβει ο Έλληνας ότι η οικονομία μας είχε στηθεί σε σαθρά θεμέλια και έβαλε πλάτη σε μια σειρά από σκληρά μέτρα, αλλά δε είδε αποτέλεσμα. Δε θεωρώ ότι η ευθύνη είναι στην τρόικα αλλά στην κυβέρνηση Παπανδρέου που επί δύο χρόνια με πλήρη ανοχή της κοινωνίας δεν έκανε καμία διαρθρωτική αλλαγή. Η τρόικα δεν εμπόδισε το ΠΑΣΟΚ να κάνει αποκρατικοποιήσεις, να μειώσει το δημόσιο, να πατάξει την φοροδιαφυγή. Το μόνο που έκανε ήταν μείωση μισθών συντάξεων και νέους φόρους πνίγοντας την ιδιωτική οικονομία. Προφανώς ο Έλληνας δε μπορεί να αντέξει άλλα τέτοια μέτρα, άλλα θεωρώ ότι μπορεί να αποδεχθεί εξορθολογισμένες μεταρρυθμίσεις.
Ο ΛΑ.Ο.Σ. θα στηρίξει ή όχι την επιβολή νέων μέτρων;
Έχουμε τονίσει ότι μέτρα που έχουν να κάνουν με αύξηση φόρων και οριζόντια μείωση μισθών συντάξεων δε μπορούμε να τα παρακολουθήσουμε. Αυτή ήταν και προϋπόθεση για τη συμμετοχή μας στην κυβέρνηση. Μέτρα έστω και δύσκολα που θα έχουν να κάνουν με τη μείωση του δημόσιου τομέα και τον περιορισμό του σπάταλου κράτους δε μας βρίσκουν κατ’ αρχήν αντίθετους
Αλήθεια γιατί ο ελληνικός λαός θα πρέπει να εμπιστεύεται την κυβέρνηση Παπαδήμου, όταν τα τρία κόμματα που την στηρίζουν φροντίζουν σχεδόν καθημερινά να τονίζουν τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές που έχουν στην αντιμετώπιση της οικονομικής συγκυρίας και δεν εμφανίζονται με μια ενιαία εθνική γραμμή εξόδου από το τούνελ της κρίσης;
Η συγκεκριμένη κυβέρνηση έχει τα χαρακτηριστικά εκτάκτου ανάγκης και έγινε μετά τις καταστροφικές κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού. Ουδέποτε υπήρξε προγραμματική, πολλώ μάλλον ιδεολογική σύγκλιση των κομμάτων που τη στηρίζουν. Συμφωνούμε στην αρχή ότι επιθυμούμε τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, αλλά διαφωνούμε στο τρόπο που θα υλοποιηθεί η οικονομική εξυγίανση της χώρας. Είναι αδύνατον εμείς που πιστεύουμε στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας με τον εξορθολογισμό του δημοσίου και την ενίσχυση της εξαγωγική ιδιωτικής πρωτοβουλίας να συμφωνούμε με τα κόμματα, ιδίως το ΠΑΣΟΚ που ευαγγελίζονται τον κρατισμό και φόρτωσαν το δημόσιο με πλεονάζον προσωπικό και χρέη.
Είστε και εσείς από αυτούς που θεωρούν μονόδρομο και με όποιο κόστος, την παραμονή της Χώρας στο ΕΥΡΩ, η εκτιμάτε ότι η Ελλάδα μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα βγαίνοντας από την Ευρωζώνη και επιστρέφοντας στη Δραχμή;
Ο κόσμος έχει πλήρως αλλάξει και δε ζούμε πια στην εποχή του δυτικού και ανατολικού μπλοκ. Υπάρχουν τρομακτικές αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Βραζιλία, η Ινδία κα που διεκδικούν μερίδιο του πλούτου που μοιραζόταν μόνο ο δυτικός κόσμος. Είναι μονόδρομος για την Ευρώπη να δημιουργήσει μια ισχυρή Ευρώπη των Εθνών, όπου δε θα εκμεταλλεύεται το ένα κράτος το άλλο και μαζί με σεβασμό στα εθνικά μας χαρακτηριστικά θα είμαστε ανταγωνιστικοί έναντι των υπολοίπων αναπτυσσομένων οικονομιών ώστε να διατηρήσουμε τα κεκτημένα μας. Η διάλυση της Ευρωζώνης θα σημάνει αρχικά την κατάρρευση των αδυνάμων κρατών και εν τέλει της ίδιας της Γερμανίας που κάνει το πλείστο των εξαγωγών της στην Ευρώπη. Έτσι θα χάσουν όλα τα ευρωπαϊκά έθνη και ο πλούτος θα περάσει οριστικά στην ανατολή. Θεωρώ ότι επιστροφή στη δραχμή θα σημάνει κατάρρευση της όποιας ποιότητας ζωής και εξάλειψη της εθνικής κυριαρχίας καθώς θα είμαστε οικονομικά διαλυμένοι και διεθνώς απομονωμένοι. Η παραμονή στην ευρωζώνη πρέπει να είναι ο στόχος που ευνοεί όχι μόνο το ελληνικό αλλά όλα τα ευρωπαϊκά έθνη. Η Ευρώπη είναι ο χώρος που ανήκουμε καθώς τα ευρωπαϊκά έθνη συνδέονται εθνικά, θρησκευτικά, γεωγραφικά και πολιτιστικά με πυρήνες τον ελληνικό πολιτισμό, τον Χριστιανισμό και το ρωμαϊκό δίκαιο. Ωστόσο η παραμονή στην ευρωζώνη δε μπορεί να γίνει με κάθε τίμημα. Κόκκινη γραμμή είναι κατά την άποψη μου, εάν ζητηθεί στην πατρίδα μας να εκχωρήσει περισσότερο μέρος εθνικής κυριαρχίας από αυτό που στα πλαίσια της αμοιβαιότητας έχουν εκχωρήσει τα άλλα έθνη για τη συμμετοχή τους στην ευρωπαϊκή ένωση. Μια τέτοια παραχώρηση δεν αρμόζει με τον Έλληνα, καθώς ουδέποτε υπήρξαμε εθελόδουλοι.
Κύριε Πλεύρη, το θέμα των εκλογών βρίσκεται στην ημερήσια πολιτική ατζέντα. Τελικά πότε πιστεύετε ότι πρέπει να στηθούν κάλπες: ΄Αμεσα, ή σε βάθος χρόνου;
Εάν αυτή η κυβέρνηση δεν καταφέρει να γίνει ευέλικτη, χωρίς το ΠΑΣΟΚ να δίνει τον τόνο με τους 38 υπουργούς, να στηρίζεται ειλικρινά από τα κόμματα που συμμετέχουν και να έχει άνεση χρόνου να υλοποιήσει το πρόγραμμά της ίσως είναι προτιμότερο να πάμε σε εκλογές. Σε κάθε περίπτωση χωρίς να υπάρχει συνταγματικό πρόβλημα ή πρόβλημα λαϊκής νομιμοποίησης, ίσως πρέπει ο ελληνικός λαός μέσα από εκλογές να αποφασίσει εάν επιθυμεί τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό ή την επιστροφή στη δραχμή και σε δεκαετίες πίσω.
Αν τελικά οι εκλογές πραγματοποιηθούν μετά το Πάσχα, πιστεύετε ότι ο κ. Παπαδήμος πρέπει να προχωρήσει σε ανασχηματισμό και στην υιοθέτηση ενός πιο ευέλικτου κυβερνητικού σχήματος, ή να παραμείνει το παρόν υπουργικό σχήμα;
Σε κάθε περίπτωση χρειαζόμαστε μικρό και ευέλικτο σχήμα, που δε θα κυριαρχεί το ΠΑΣΟΚ
Πολλοί εκτιμούν ότι η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου θα έχει αρνητικά εκλογικά αποτελέσματα για το κόμμα σας. Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;
Ουδέποτε λειτουργήσαμε με γνώμονα το κομματικό συμφέρον. Το συμφέρον της Πατρίδας επέβαλε τη συμμετοχή μας σε αυτό το σχήμα. Πήραμε δύσκολες αποφάσεις που ένα μικρό κόμμα που θα κοιτούσε το συμφέρον του δε θα τις έπαιρνε (πχ μνημόνιο). Όταν συμμετέχεις σε κυβερνητικά σχήματα αποδέχεσαι ότι χάνεις ένα κομμάτι στείρας διαμαρτυρίας. Ωστόσο θεωρώ ότι ο πολίτης και κυρίως ο αναποφάσιστος ψηφίζει με γνώμονα ποιος είναι καλύτερος να κυβερνήσει. Εμείς δεν είμαστε αριστερά να κραυγάζουμε γνωρίζοντας ότι δε θα κυβερνήσουμε. Δε φοβόμαστε την Κυβέρνηση και θέλουμε να συγκριθούμε για το τι μπορούμε να πετύχουμε και να κριθούμε για αυτό.
Αν στις επόμενες εκλογές δεν προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση, εσείς θα είστε υπέρ μιας κυβέρνησης συνεργασίας με την ΝΔ ή και ακόμη με το ΠΑΣΟΚ ή υπέρ της νέας προσφυγής στις κάλπες;
Νέα προσφυγή στις κάλπες θα ήταν καταστροφική και θα προσέβαλε τη λαϊκή ετυμηγορία που θα ζητούσε κυβέρνηση συνεργασίας. Προφανώς θα πρέπει σε μια τέτοια περίπτωση να δημιουργούνταν μια κυβέρνηση συνεργασίας στην οποία θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε εάν υπήρχε προγραμματική σύγκλιση. Πρέπει λοιπόν να δούμε το αποτέλεσμα των τυχόν εκλογών και να διαπιστώσουμε εάν υπάρχει δυνατότητα προγραμματικών συγκλίσεων μεταξύ ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑ.Ο.Σ.. Με τη ΝΔ κατά την άποψη μου μια τέτοια προοπτική φαντάζει εφικτή, εάν γίνουν σεβαστές αρχές του σκληρού μας ιδεολογικού πυρήνα που έχουν να κάνουν με την πάταξη της λαθρομετανάστευσης και τα εθνικά δίκαια.
Τα κόμματα της Αριστεράς κατηγορούν την κυβέρνηση του κ. Λουκά Παπαδήμου ότι δεν διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση, καθώς δεν είναι ούτε προϊόν μιας εκλογικής αναμέτρησης ούτε προγραμματικών και πολιτικών συγκλίσεων. Ποια είναι η απάντηση σας;
Λαϊκή νομιμοποίηση συνταγματικά διαθέτει, καθώς τη στηρίζει η συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής που έχει εκλεγεί για τέσσερα έτη. Η αριστερά είναι ανεύθυνη και εκτρέφει το λαϊκισμό. Δεν έχει καμία εναλλακτική πρόταση, χαϊδεύει αυτιά και με τις ανόητες θέσεις της επιθυμεί να επιστρέψει τη χώρα στη Δραχμή ελπίζοντας ότι θα πάρει τη ρεβάνς για τη συντριβή της, όταν χρειάστηκε. Μέσα από το χάος και την ανομία χωρίς ρεαλιστικές προτάσεις συμπεριφέρεται όπως συμπεριφερόταν πάντα: καταστροφικά για την Πατρίδα. Έχει τεράστια ευθύνη για την κατάρρευση της χώρας, καθώς μαζί με το ΠΑΣΟΚ ευνόησε τη συνδικαλιστική αυθαιρεσία και στελέχωσε το υπερτροφικό δημόσιο.
Πως βιώνει ένας νέος πολιτικός, όπως εσείς, την απαξίωση του πολιτικού συστήματος και της πολιτικής; Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω για τα συναισθήματα που σας διακατέχουν όταν ακούτε τους πολίτες να υβρίζουν συλλήβδην τους πολιτικούς για κατάσταση στην οποία βρίσκετε η Χώρα και για το αν και εσείς αισθάνεστε «ενοχές» για την κατάσταση που βρίσκετε η Ελλάδα.
Όποιος συμμετέχει στην πολιτική ζωή πρέπει να αισθάνεται ενοχές, όσο βέβαια του αναλογούν. Είμαι 34 ετών και βλέπω τη γενιά μου να καλείται να πάρει στην πλάτη της τη χώρα για το πάρτι που έκαναν οι προηγούμενες γενιές. Οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης μεγάλωσαν μαθημένοι να τους χειροκροτούν και να τους αποθεώνουν με αποτέλεσμα να έχουν θράσος στη συμπεριφορά τους, να αγνοούν τον πολίτη, να αναπτύσσουν ελιτισμό και μεγαλομανία. Η νέα γενιά πολιτικών που μεγαλώνει μέσα στην πίεση και τις αποδοκιμασίες θεωρώ ότι θα αναπτύξει μια καλύτερη νοοτροπία, διότι θα αντιληφθεί ότι η πολιτική δεν είναι χόμπι για τους καλούς καιρούς, αλλά πρόκληση και λειτούργημα για τους δύσκολους καιρούς. Οι δύσκολες εποχές γεννάνε τους ηγέτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.