Αντίλογος για το μεταναστευτικό.

Από τον Μανώλη Σταματάκη
Πρόεδρο της Ν/Ε Χανίων

Οι λέξεις που χρησιμοποιούνται στα κείμενα, ενός πολιτικού φορέα φανερώνουν τις πραγματικές προθέσεις του.
Το κυβερνόν κόμμα, αποφεύγει συστηματικά να χρησιμοποιεί κατά τα τελευταία χρόνια τις λέξεις, πατρίδα και έθνος, στα πολιτικά κείμενα. Οι λέξεις αυτές φαίνεται ότι προκαλούν αλλεργία στη νέα γενιά στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, ενός κόμματος που πορεύτηκε στα πρώτα του βήματα, ως εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα αλλά πλέον φλερτάρει πολιτικά με τις απατρίστικες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Το κυβερνόν κόμμα φαίνεται πλέον να εγκαταλείπει οριστικά, τις πολιτικές παρακαταθήκες της πατριωτικής κεντρώας παράταξης και να μετασχηματίζεται σε ένα κομματικό συνονθύλευμα αλλά ταυτόχρονα και νεοταξική φρασεολογία και πρακτική.
Ενώ η Ελληνική κοινωνία πλήττεται από μια πολύπλευρη κρίση, η κυβέρνηση εμφανίζει φαινόμενα αναβλητικότητας και παλινωδιών ως προς την επίλυση των προβλημάτων του Ελληνικού λαού και αντιθέτως σπεύδει, με ένα αδιανόητο ζήλο να προωθήσει βεβιασμένα το νομοσχέδιο για χορήγηση ιθαγένειας, σε εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνους.
Το ΠΑΣΟΚ της νέας εποχής, προβάλει το πρότυπο της Αμερικανικής και Ολλανδικής κοινωνίας, δηλαδή κοινωνιών που εμφανίζονται ως ελεύθερες και πολυπολιτισμικές αλλά στη πραγματικότητα κυριαρχούνται από όλες τις μορφές βίας, από αναλγησία, σύγχυση και απάθεια. Ο κομματικός του μηχανισμός παραπληροφορείται ότι η παροχή ιθαγένειας στους αλλοδαπούς είναι επιβεβλημένη από την Ε.Ε και τον ΟΗΕ και ότι εάν δεν χορηγήσουμε πολιτικά δικαιώματα στους αλλοδαπούς καταπατούμε τα ατομικά τους δικαιώματα.
Καταιγίδα παραπληροφόρησης έχουμε αφού στα κείμενα του ΟΗΕ και της Ε.Ε τα ατομικά δικαιώματα διαχωρίζονται από τα πολιτικά και δεν μας επιβάλλεται, αλλαγή του δικαίου ιθαγένειας.
Τα παραδείγματα του Ηνωμένου Βασιλείου και της Πορτογαλίας που προβάλλονται από τους κυβερνητικούς υπέρμαχους, είναι τουλάχιστον ατυχή, δεδομένου ότι οι χώρες αυτές συνορεύουν με τον Ατλαντικό Ωκεανό και όχι με τριτοκοσμικά κράτη.
Παραβλέπουν οι κυβερνητικοί καθοδηγητές ότι συνεχίζουμε να συνορεύουμε, με τριτοκοσμικά κράτη που εγείρουν αλυτρωτικές αξιώσεις, επικαλούμενα ύπαρξη , η ανύπαρκτες μειονότητες στη χώρα μας.
Το παράδειγμα της Κομοτηνής είναι ιδιαίτερα αποθαρρυντικό για όσους πιστεύουν ότι οι μουσουλμάνοι είναι δυνατόν να εντάσσονται ομαλά σε ένα ευρωπαϊκό κράτος. Η λεγόμενη μουσουλμανική μειονότητα απολαμβάνει στην Κομοτηνή πλήρη δικαιώματα, όμως επιλέγει η ίδια να γκετοποιείται , να κατοικεί σε χωριστές γειτονιές , να περιθωριοποιεί όποια μουσουλμάνα παντρεύεται χριστιανό, να υπερτονίζει τη διαφορετικότητα της και να χειραγωγείται από το Τουρκικό Προξενείο το οποίο δυστυχώς ελέγχει πλήρως τις πολιτικές εξελίξεις στον συγκεκριμένο νομό της χώρας μας.
Η κυβέρνηση παρέχοντας ιθαγένεια σ ε μεγάλο αριθμό μουσουλμάνων θα κατορθώσει να μετατρέψει κάθε Ελληνική πόλη σε Κομοτηνή.
Παράγοντες εκτός των συνόρων, θα ποδηγετούν την μουσουλμανική μειονότητα για να προωθήσουν εκβιασμούς και για να διαμορφώσουν εκλογικούς συσχετισμούς δυνάμεων.
Όποιος πιστεύει ότι η πλειονότητα των μουσουλμάνων δύναται να ψηφίζει και να αποφασίζει ελεύθερα αδέσμευτα και ανεπηρέαστα για τη διακυβέρνηση και το μέλλον της χώρας μας, είτε εθελοτυφλεί, είτε βρίσκεται στην άγνοια, για τα συμβαίνοντα στη Δυτική Θράκη.
Η εμπειρία διεθνώς, καταδεικνύει ότι σημαντικότατο τμήμα των μουσουλμάνων, είναι εύκολο να εξωθείται σε ακρότητες, από διεθνείς παράγοντες αποσταθεροποίησης π.χ. Αλκάϊντα . Όφειλε συνεπώς η κυβέρνηση, να παραπέμψει το σημαντικό αυτό θέμα της ιθαγένειας, σε δημοψήφισμα. Ο Ελληνικός λαός, δικαιούται να αποφασίσει για τις ιδιαίτερες γεωπολιτικές συνθήκες της περιοχής στην οποία βρίσκεται η πατρίδα μας.
Όσοι αντιτασσόμαστε στο προτεινόμενο νομοσχέδιο αλλαγής του δικαίου ιθαγένειας, δεν αντιτασσόμαστε στην πολυπολιτισμικότητα . Αντιστεκόμαστε, στη μουσουλμανοποίηση της χώρας μας, η οποία θα επέλθει με βεβαιότητα, αν εφαρμοστούν επί μακρόν τα σχέδια της κυβέρνησης, περί αέναης και αθρόας εισόδου αλλεπάλληλων κυμάτων μεταναστών, που θα λαμβάνουν άκριτα την ιθαγένεια και εν συνεχεία θα καθοδηγούνται από εξωτερικούς παράγοντες.
Η Ελληνική ιθαγένεια συνεπώς λόγω της ιδιαίτερης γεωπολιτικής θέσης της , θα πρέπει να χορηγείται με αυστηρά κριτήρια.
Ελπίζουμε έστω και την ύστατη ώρα , η εγκαταλείψασα τις κεντρώες πολιτικές παρακαταθήκες Κυβερνητική παράταξη να συναισθανθεί το μέγεθος των ιστορικών της ευθυνών και να παραπέμψει το θέμα της αλλαγής του δικαίου ιθαγένειας σε δημοψήφισμα.
Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε κράτους να διαμορφώνει το δίκαιο ιθαγένειας του συνεκτιμώντας και τις ιδιαίτερες γεωπολιτικές του συνθήκες .