Oι σχέσεις των ΗΠΑ με Ισραήλ - Τουρκία

Οσοι ισχυρίζονται ότι η κρίση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ έχει εκτονωθεί, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Από Μιχάλη Ιγνατίου

Οσοι ισχυρίζονται ότι η κρίση μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ έχει εκτονωθεί, πλανώνται πλάνην οικτράν. Δυστυχώς μόλις άρχισε, και η σύγκρουση στα νερά της Μεσογείου που οργανώθηκε με μυστικότητα από αρρωστημένα μυαλά στην Αγκυρα θα επηρεάσει την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο, που θα αναγκαστούν εκ των γεγονότων να λάβουν θέση.

Οι δηλώσεις, κυρίως από την πλευρά της τουρκικής ηγεσίας, δημιούργησαν πολεμική ατμόσφαιρα και το Ισραήλ έχει συνηθίσει να απαντά στην πράξη, όχι με τα λόγια. Σοβαροί αναλυτές στην Ουάσιγκτον είναι βέβαιοι πως θα υπάρξει και συνέχεια διότι, όπως υποστηρίζουν, στις ηγεσίες των δύο χωρών αλλά και σε μεγάλα τμήματα του λαού εισχώρησε το μίσος.

Ο Ταγίπ Ερντογάν και ο Αχμέτ Νταβούτογλου είναι δύο επικίνδυνοι πολιτικοί, οι οποίοι ελέγχουν τη μεγαλύτερη χώρα της περιοχής. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας είναι και λαϊκιστής. Το εκρηκτικό αυτό μείγμα και ο ισλαμικός φανατισμός που τον κυριαρχεί προκαλούν τρικυμία στο κρανίο του κ. Ερντογάν, όπως με χαιρεκακία έλεγε επαγγελματικό στέλεχος του Κογκρέσου, εβραϊκής καταγωγής.

Η Τουρκία και το Ισραήλ υπήρξαν για πολλά χρόνια σύμμαχες και φίλες χώρες. Ακόμα και αυτή τη στιγμή της μεγαλύτερη κρίσης στην ιστορία τους, διατηρούν στρατηγική συμφωνία συνεργασίας, η οποία δεν έχει καταγγελθεί από τις δύο κυβερνήσεις επειδή -όπως λέγεται στην Ουάσιγκτον- αντιστάθηκαν οι Τούρκοι στρατηγοί στο σχετικό αίτημα του κ. Νταβούτογλου. Το εβραϊκό κράτος εξυπηρέτησε πολλαπλώς την Αγκυρα, η οποία εκμεταλλεύθηκε στο έπακρον την φιλοαραβική πολιτική της Αθήνας και της Λευκωσίας.

Θυμάμαι ότι τα εβραιοκρατούμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην Αμερική είχαν εξευτελίσει τον Ανδρέα Παπανδρέου ακόμα και με αιχμές για την προσωπική του ζωή, όταν ο τότε πρωθυπουργός έστειλε ελληνικά πλοία για να σώσουν τον Γιασέρ Αραφάτ και τους μαχητές του. Ηταν μία εκ των μεγαλύτερων εξυπηρετήσεων του Ισραήλ στην Τουρκία. Η μεγαλύτερη αφορούσε τη νομιμοποίηση της εισβολής και της κατοχής της Κύπρου. Το Ισραήλ και το εβραϊκό λόμπι στις ΗΠΑ φέρουν τεράστια ευθύνη για την άρση του εμπάργκο όπλων το 1978 και για την εξαφάνιση του Κυπριακού από τα αμερικανικά ΜΜΕ, όπως και για την εχθρική στάση των εκάστοτε αμερικανικών κυβερνήσεων έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.

Το μείζον ερώτημα που τίθεται είναι και ταυτόχρονα απλό: Τούτη η κρίση θα καταργήσει τη στρατηγική σχέση μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας;

Τη σχέση χαρακτήριζε πάντα η υποψία. Οι Ισραηλινοί αισθάνθηκαν πολλές φορές -όπως ομολόγησε Αμερικανοεβραίος βουλευτής- ότι η Τουρκία τους πρόδιδε στους Αραβες και τους εκμεταλλευόταν. Πίστευαν πως δεν είχαν κέρδη σε πολιτικό ή στρατιωτικό επίπεδο, και θεωρούσαν ότι ήταν μία σχέση που εξυπηρετούσε περισσότερο τους Αμερικανούς παρά τους ίδιους.

Η στρατηγική σχέση είναι αδύνατον να συνεχιστεί. Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει «σαλτάρει» για άλλες συμμαχίες, επειδή αυτό επιτάσσει η ιδεολογία του. Εχει τονιστεί πάρα πολλές φορές ότι είναι ένας φανατικός ισλαμιστής, ένας φιλόδοξος μέχρι παράνοιας πολιτικός, ο οποίος πιστεύει πως το πεπρωμένο του είναι η ένωση του ισλαμικού κόσμου.

Η θυγατέρα του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Ντικ Τσέινι, δήλωσε την Κυριακή ότι η Τουρκία επέλεξε «να συνταχθεί με τους εχθρούς μας». Η κ. Λιζ Τσέινι ήταν μία εξ αυτών που μαζί με τον Ντάνιελ Φριντ και άλλους αξιωματούχους βοήθησαν για να αναδειχθεί η χώρα του κ. Ερντογάν σε χωροφύλακα της περιοχής. Οι Αμερικανοί θα αναγκαστούν από τα γεγονότα να αντιληφθούν ότι η Τουρκία έχει ξεπεράσει σε προκλητικότητα και επιθετικότητα το Ισραήλ και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένας επικίνδυνος ταραξίας που αποτελεί θανάσιμη απειλή για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.