Ελλάδα-Χρεοκοπία 2010: Διαφθορά και τεράστιο Οικονομικό Έγκλημα στον χώρο της Υγείας.

Από τον Μανώλη Σταματάκη
Πρόεδρο της Ν/Ε Χανίων

Το υπέρογκο δημόσιο χρέος της χώρας μας δεν δημιουργήθηκε εν μία νυκτί. Οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης απεργάσθηκαν ένα καλοστημένο διαπλεκόμενο σύστημα, με απώτερο σκοπό, την ενδυνάμωση και τον πλουτισμό των δύο μεγάλων κομμάτων (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ), που εναλλάχθηκαν στην εξουσία αυτή την περίοδο.
Σύμφωνα με διασταυρούμενες ασφαλείς πληροφορίες, στον χώρο της Υγείας, υπολογίζεται ότι με το σύστημα υπερτιμολογήσεων (συνήθως 3:1) των προμηθειών παγίου και αναλώσιμου Νοσοκομειακού υλικού, στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία και τα Νοσοκομεία του ΕΣΥ τα κλοπιμαία ανέρχονταν στα 25 δισεκατομμύρια ευρώ (σε σημερινές τιμές) το χρόνο, με τα χρήματα αυτά να προέρχονται είτε από τους φορολογούμενους πολίτες είτε από τον εξωτερικό δανεισμό της χώρας. Έτσι, από τα μέσα της δεκαετίας του '80, οπότε οι τεχνικές κλοπής δημοσίου χρήματος φαίνεται να είχαν τελειοποιηθεί, ως σήμερα περίπου 650 δισεκατομμύρια ευρώ (σε σημερινές τιμές) που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο υπολογίζεται ότι έχουν κλαπεί, με αιτιολογία τις δαπάνες για την Υγεία. Αποδέκτες των κλοπιμαίων φαίνεται να είναι:
• Το εκάστοτε Κυβερνών Κόμμα.
• Ο Διοικητικός Διευθυντής του Νοσοκομείο υ (ΕΣΥ ή Πανεπιστημιακό).
• Ο Διευθυντής της Κλινικής (ιατρός) που βεβαίωνε ότι η προμήθεια του υλικού
(παγίου ή αναλώσιμου) είναι ιατρικώς αναγκαία.
• Μεσάζοντες ανάμεσα στην Εταιρία από όπου προέρχονταν το υλικό και στο
Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας και το Νοσοκομείο .
• Λογιστές του Νοσοκομείο υ και του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας.
Η υπερτιμολόγηση υλικών με συντελεστή 3:1 σημαίνει ότι για κάθε υλικό αξίας 1 ευρώ το Ελληνικό Δημόσιο πλήρωνε 3 ευρώ έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία ενός τεράστιου χρηματικού ποσού το οποίο διαμερίζονταν στις παραπάνω κατηγορίες. Το ακριβές ποσοστό του κόμματος («νταβατζηλίκι»), υπολογίζεται ότι κυμαίνονταν στο 20-30%, ανάλογα με την περίπτωση. Τι ποσοστό έμενε στο κόμμα (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και τι κατέληγε στις τσέπες συγκεκριμένων μελών του κόμματος, ήταν στην δικαιοδοσία των κομματικών επιτελείων. Επειδή η κάθε δαπάνη των Νοσοκομείων του ΕΣΥ και των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων ήταν πηγή πλουτισμού για τα κόμματα και όλους τους συμμέτοχους στην μεγάλη αυτή οικονομική απάτη του Ελληνικού Δημοσίου οι διαπλεκόμενοι ευνοούσαν την αύξηση των δαπανών για την Υγεία, καθώς έβγαζαν με τις υπερτιμολογήσεις και τα ποσοστά ένα τεράστιο κέρδος. Υπάρχουν πλείστες περιπτώσεις όπου πολύ ακριβό πάγιο και αναλώσιμο υγειονομικό υλικό σάπιζε και σκονιζόταν στα υπόγεια των Νοσοκομείων χωρίς ποτέ να χρησιμοποιηθεί για την περίθαλψη των Ελλήνων ασθενών. Μάλιστα, κοντά στο πάγιο υλικό που σάπιζε στα υπόγεια δημιουργόντουσαν εικονικές δαπάνες για αναλώσιμο υλικό ακριβώς για τα πάγια αυτά μηχανήματα που ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν.
Το οικονομικό έγκλημα στα Δημόσια Νοσοκομεία δεν σταματάει εδώ. Υπήρχε ένα καθεστώς ανοχής της κλοπής και της απάτης έναντι του Ελληνικού Δημοσίου που, ενώ άρχιζε από εκάστοτε κυβερνών Κόμμα και την ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, επεκτεινόταν, μέσω των υψηλόβαθμων κρατικών λειτουργών των Δημοσίων Νοσοκομείων , στις μεσαίες και κατώτερες βαθμίδες του προσωπικού των Νοσοκομείων . Έτσι, πολλοί νοσηλευτές έβγαζαν παραπάνω από ένα μισθό τον μήνα από την πώληση κλοπιμαίων
υλικών του Νοσοκομείο υ (γάζες, Betadine, φάρμακα, γάντια, κλπ) σε ιδιώτες γιατρούς ή άλλες Κλινικές. Άλλοι υπάλληλοι των Νοσοκομείων πήγαιναν μόνο εκ περιτροπής στην δουλειά τους και χτύπαγαν τις κάρτες για τους συναδέλφους τους που ήταν «η μέρα τους» να μείνουν σπίτι ή να απασχολούνται (με την αποκομιδή επιπλέον εισοδήματος) σε κάποια άλλη δουλειά.
Επίσης, μετά την άφιξη προμηθευτών τροφίμων και ειδών μαναβικής στα Δημόσια Ελληνικά Νοσοκομεία πολλοί υπάλληλοι έβγαιναν από το Νοσοκομείο κρατώντας τσάντες γεμάτες από τρόφιμα που μόλις είχαν παραδοθεί στο Νοσοκομείο . Υπήρχε δηλαδή ένα πραγματικό «πλάτεμα και βάθεμα» της κλοπής και της απάτης στα Δημόσια Ελληνικά Νοσοκομεία το όποιο, ενώ ήταν ευρέως γνωστό, σπάνια έγινε ο στόχος Εισαγγελικής Έρευνας που θα οδηγούσε σε απόδοση ευθυνών στα ένοχα μέλη.
Με τον τρόπο αυτό οι αυξημένες δαπάνες για την Υγεία στην Ελλάδα δεν μεταφράστηκαν σε πραγματική βελτίωση των υπηρεσιών Υγείας προς τους Έλληνες πολίτες αλλά, αντίθετα, συνέβαλαν σημαντικά στην σημερινή «Χρεοκοπία 2010» του Ελληνικού Κράτους.
Το ύψος των συνολικών κλοπιμαίων στον τομέα της Υγείας τα τελευταία 25-30 χρόνια (περί τα 650 δισεκατομμύρια ευρώ) φαίνεται να αγγίζει το διπλάσιο του συνολικού σημερινού χρέους του Ελληνικού Δημοσίου.

Κοινοί απατεώνες πίσω από τους λεγόμενους Τσάμηδες

Παρουσιάζουν τις σφαγές των Ελλήνων της Σμύρνης, ως εγκλήματα του ελληνικού στρατού εναντίον των Αλβανοτσάμηδων

Εδώ και αρκετά χρόνια, οι απόγονοι των φυγόδικων αλβανοτσάμηδων, χρησιμοποιούνται από ύποπτα και σκοτεινά κέντρα, ως αντίβαρο στην βορειοηπειρωτική πραγματικότητα. Τα κέντρα αυτά είναι αντίθετα με τη φιλία των λαών και την καλή γειτονία. Οι δομές του αλβανικού κράτους, τα αλβανικά ΜΜΕ, η διαβόητη αλβανική Ακαδημία, οι γνωστές και μη εξαιρετέες «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» κλπ. διοργανώνουν εκδηλώσεις «μνήμης» στις 25 Ιουνίου, κάθε έτους. Σκοπός τους είναι να πείσουν διαφόρους αφελείς (;) ότι εναντίον των αλβανοτσάμηδων διοργανώθηκε μια γενοκτονία που είχε ως αποτέλεσμα την εκδίωξη από την Ελλάδα ενός γηγενούς, αλλά μη ελληνικού, πληθυσμού.

Σήμερα, ακόμα και εντός της Ελληνικής Δημοκρατίας, δημοσιογράφοι, πανεπιστημιακοί, διπλωμάτες και άλλοι αμέσως ή εμμέσως αμειβόμενοι από τον έλληνα φορολογούμενο ψευτοδιανοούμενοι, αμόρφωτοι και αναίσθητοι, είναι έτοιμοι να αποδεχθούν και να επιβάλλουν τέτοιες αισχρές απόψεις. Βέβαια αποκρύπτονται ή παραποιούνται τα γεγονότα:
1. Οι αλβανοτσάμηδες από την αρχή του Ελληνοϊταλικού πολέμου συνεργάστηκαν στρατιωτικά με τον φασίστα εισβολέα.
2. Οι αλβανοτσάμηδες, όταν η Ιταλία συνθηκολόγησε, συνεργάστηκαν ανοιχτά με το ναζιστικό στρατό.
3. Οι μνήμες στο ντόπιο στοιχείο της Θεσπρωτίας, είναι ζωντανές ακόμα και σήμερα. Οι υπεύθυνοι για δολοφονίες, ένοπλες επιθέσεις εναντίον ανταρτών και αμάχων, βιασμούς, απαγωγές νεαρών γυναικών, εμπρησμούς, ληστείες, καταπατήσεις κ.ά διέφυγαν στην Αλβανία. Ο Χότζας, αν και καμωνόταν ότι ήταν μεγάλος αντιστασιακός δεν τους εξέδωσε ποτέ στην Ελλάδα και συνεπώς δεν οδηγήθηκαν ποτέ στο εδώλιο, όσοι ενέχονται σε εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ούτε φυσικά δικάστηκαν όσοι συμμετείχαν στην προσπάθεια απόσχισης της περιοχής μέσω της ψευτοκυβέρνησης της Κσίλια, της συμμετοχής στις συμμορίες των πολιτοφυλακών, τις κοινές με τους ιταλούς και γερμανούς, στρατιωτικές επιχειρήσεις κλπ. Ας μην ξεχνάμε ότι Ηπειρωτόπουλα κατέβασαν την αλβανική σημαία από τους Φιλιάτες αμφισβητώντας την αλβανική προοπτική, από την αρχή της κατοχής.
Οι απόγονοι των αλβανοτσάμηδων είναι έρμαια του μίσους που τους ενστάλαξαν κάποιοι άλλοι και ενεργούμενα αυτών που εξυφαίνουν συνωμοσίες κατά της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών. Για να μην απομακρυνόμαστε από την πραγματικότητα ας μην μας ξεφεύγουν και τα εξής:
1. Δεν είναι ντόπιοι. Είναι οι απόγονοι αλβανόφωνων ομάδων που κατέβηκαν από τα βόρεια, κατέλαβαν αρκετά τμήματα της Ηπείρου, και μετέτρεψαν τους Έλληνες σε δουλοπάροικους.
2. Μετά την κυριάρχηση των Οθωμανών εισέρχονται στον ισλαμισμό. Κρατούν τα εδάφη «τους» και την κυριαρχία τους επί του ντόπιου πληθυσμού.
3. Συν τω χρόνω ενσωματώθηκαν σε αυτούς και ντόπιοι που για λόγους συμφέροντος ή ανάγκης εξισλαμίστηκαν.
4. Δεν είναι ραγιάδες είναι αγάδες. Οι τσάμηδες τροφοδοτούν τον οθωμανικό κρατικό μηχανισμό. Εξουσιάζουν τις ίδιες περιοχές και τους ίδιους ανθρώπους για αιώνες.
5. Δεν είναι φτωχοί και κολλήγοι. Είναι μεγαλοκαλλιεργητές, τσιφλικάδες και ληστοκράτες.
6. Δεν αμφισβητούν την οθωμανική εξουσία. Παραμένουν πιστοί και μετά την απελευθέρωση της νότιας Ηπείρου. Θα κοπιάσουν αρκετά Ιταλοί και «λοιποί» να τους πείσουν ότι είναι Αλβανοί… Δεν θα μεταφερθούν στην Τουρκία μετά την καταστροφή της Σμύρνης όχι λόγω της βούλησής τους, αλλά «για του Πάγκαλου τα γούστα».
7. Δεν είναι «τσάμηδες». Ως «Τσαμουριά» προσδιορίζονται γεωγραφικά από τους Ηπειρώτες, οι παρακαλάμιες περιοχές και μάλιστα αυτές που είναι προς την πλευρά των εκβολών του Καλαμά ή Θύαμη. «Τσάμηδες» είναι όλοι οι κάτοικοι αυτών των περιοχών. Στην πραγματικότητα το όνομα «Τσάμης» δεν έχει εθνικό προσδιορισμό. Αυτή την έννοια λαμβάνει μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς οι κάτοικοι δεν επιθυμούν να συσχετίζονται με την ομάδα των επυλίδων που διέφυγε στο αλβανικό κράτος. Οι αλβανοί ως «Τσαμουριά» διδάσκουν στα σχολεία πως είναι η περιοχή όλης της ελεύθερης Ηπείρου, η Καστοριά και η Κέρκυρα.
8. Οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες δεν ήταν όλοι αλβανόφωνοι. Οι «τσάμηδες» της Πάργας ήταν ελληνόφωνοι.


ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ
Ένα δείγμα του πόσο λατρεύουν ορισμένοι την ιστορική αλήθεια, αλλά και το πόσο υψηλό πνευματικό επίπεδο κατέχουν, όσοι κρύβονται πίσω τους, είναι και τα στοιχεία με τα οποία προσπαθούν να προπαγανδίσουν την «γενοκτονία» που υπέστησαν από τους «μοναρχοφασίστες – Έλληνες». Φυσικά τέτοια δεν υπάρχουν για αυτό κατασκευάζονται. Οι κιβδηλοποιοί τους όμως δεν είναι καλοί μαστόροι!
Με μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί ο καθένας να καταλάβει για το μέγεθος της Απάτης. Και αν αυτό είναι πολύ εύκολο να το αντιληφθεί κάποιος απλός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, δεν θα πρέπει να εφησυχάζουμε. Η αντιμετώπιση με την μέθοδο της ειρωνείας είναι εξωφρενική και αντεθνική. Εξυπηρετεί μάλιστα τα μακροπρόθεσμα ή και μεσοπρόθεσμα σχέδια των Παγκόσμιων Αλητών.

ΒΛΑΚΕΙΑ – ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ: ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ 1
Στην ιστοσελίδα http://balkanweb.com , ενός συγκροτήματος τύπου για το οποίο φημολογείται στενή σχέση με την απέναντι πλευρά της Αδριατικής, προβάλλονται φωτογραφίες που σχετίζονται ή αποδεικνύουν την «γενοκτονία των τσάμηδων». Σε δημοσίευση της 24ης Ιουνίου 2010, μπορούμε να θαυμάσουμε τη βλακεία σε όλο της το Μεγαλείο (http://bw.balkanweb.com/fotoAlbum/index.php?id=1279&IDFoto=1279)
Δύο από αυτές τις φωτογραφικές «αποδείξεις» είναι εξοργιστικά γελοίες:
1. Στη μία η λεζάντα γράφεται «Foto nga masakrat e kryera nga ushtria greke» δηλαδή: «Φωτογραφία από τις σφαγές που διεπράχθησαν από τον ελληνικό στρατό». Πάνω στην ίδια φωτογραφία και στο κάτω αριστερό μέρος της μένουμε κατάπληκτοι με μια χειρόγραφη σημείωση στα ελληνικά: «Φωτ. Αμερ. Ερ. Σταυρού (…) από το δράμα της Σμύρνης (…) γέρους, παιδιά! (…)», ενώ πάνω - πάνω με ευμεγέθη γράμματα στα αγγλικά: «The Genocide of the Greeks», δηλαδή η Γενοκτονία των Ελλήνων.

Η γενοκτονία που υπέστησαν στις αρχές του 20ου αιώνα οι Έλληνες από τους Τούρκους του Κεμάλ, διαστρεβλώνεται με τον πιο αισχρό τρόπο και γίνεται γενοκτονία που υπέστησαν Αλβανοί από τους Έλληνες!!! Η φλόγα της «αγάπης» μεταξύ Τούρκων και Αλβανών ή καλύτερα μεταξύ των Οθωμανών, παραμένει άσβεστη.

2. Στη δεύτερη φωτογραφία, η λεζάντα είναι πάνω στην εικόνα και με τυπογραφικά στοιχεία. Η πρώτη γραμμή είναι στα ελληνικά και η δεύτερη στα γαλλικά «Θύματα της Αλβανικής θηριωδίας (…) εις σπήλαια της Ηπείρου». Εδώ η αλβανική θηριωδία, μετατρέπεται σε «ελληνική». Προφανώς πρόκειται για σκηνή γνώριμη στην ύπαιθρο της ενιαίας Ηπείρου. Οι ελληνικές νίκες και ο αγώνας του λαού για την «Ένωση» φοβίζουν και εξαγριώνουν τα στίφη των πρώην οθωμανών στρατιωτών.Αν ζούσε ο Γκέμπελς πιθανόν να έκοβε τις φλέβες του. Αυτός θα φρόντιζε τουλάχιστον να κάνει επαγγελματική δουλειά και να μην αυτοδιαψεύδεται. Οι άξεστοι μαθητές του είναι διαχρονικοί κατσιαπλιάδες!

Αντιεξουσιαστές απέτρεψαν τον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. από την προγραμματισμένη του ομιλία στο Εργατικό Κέντρο Ξάνθης

Δεν άφησαν τελικά τον Θανάση Πλεύρη να μιλήσει.Παθητική στάση τήρησε η Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης

Τελικά πενήντα αντιεξουσιαστές καθώς και η παθητική στάση της Αστυνομικής Διεύθυνσης αλλά και της Εισαγγελίας Ξάνθης ήταν αρκετές για να ματαιώσουν την προγραμματισμένη ομιλία του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Θανάση Πλεύρη στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής 18 Ιουνίου, με θέμα τις παρεμβάσεις και τον ρόλο της Τουρκίας στην Θράκη.

Ένα γεγονός που θα έπρεπε ίσως να είναι αναμενόμενο, αφού η «προνοητικότητα» της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ξάνθης φρόντισε ώστε την ίδια περίπου ώρα με την προγραμματισμένη ομιλία του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. να δοθεί άδεια στους αντιεξουσιαστές να πραγματοποιήσουν παράλληλη συγκέντρωση μερικά μόλις μέτρα μακριά, στην Πλατεία Ελευθερίας, γεγονός το οποίο προφανώς εκμεταλλεύτηκαν ώστε να μπορέσουν με την άνεσή τους να αποκλείσουν την είσοδο του Εργατικού Κέντρου, αποτρέποντας τόσο τον βουλευτή όσο και όσους ήθελαν να παρακολουθήσουν την ομιλία του από το να εισέλθουν στον χώρο του Εργατικού Κέντρου. Μία κίνηση η οποία πάντως και χωρίς να υπάρξει κατάληψη θα μπορούσε εύκολα να προκαλέσει προβλήματα και επεισόδια, ακόμη και αν οι αντιεξουσιαστές δεν προέβαιναν στην αντιδημοκρατική αυτή πρωτοβουλία, αφού η απόσταση που θα τους χώριζε από τους ενδιαφερόμενους να παρακολουθήσουν την ομιλία του βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. θα ήταν ελάχιστη για να αποτρέψει τις εκατέρωθεν προκλήσεις…

Θ. ΠΛΕΥΡΗΣ: “ΕΓΙΝΑΝ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ”
Φανερά ενοχλημένος εμφανίστηκε από την εξέλιξη αυτή ο κ. Θανάσης Πλεύρης, κάτι που φάνηκε και στις δηλώσεις στην πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή “Σχολιάζοντας την καθημερινότητα”, από την συχνότητα του “Ξάνθη FM 100”, όπου μιλώντας για το περιστατικό σχολίασε μεταξύ άλλων ότι “είναι πάρα πολύ λυπηρό να μην επιτρέπεται σε ένα κοινοβουλευτικό κόμμα να διοργανώνει μία εκδήλωση. Στέκομαι επίσης ιδιαίτερα στο γεγονός ότι η συντεταγμένη πολιτεία, με το αρμόδιο υπουργείο και την Αστυνομία, δεν μπόρεσαν να διασφαλίσουν τη διεξαγωγή μιας ομιλίας ενός βουλευτή. Αυτό είναι που με έχει ενοχλήσει περισσότερο. Ειδικότερα όμως όταν η εκδήλωση έχει σαν θέμα της τον τούρκικο επεκτατισμό στη Θράκη δεν αντιλαμβάνομαι τη σκοπιμότητα και τα κίνητρα αυτών που εμπόδισαν την εκδήλωση. Ειδικά όλους αυτούς που αυτοαποκαλούνται αντιεξουσιαστές και είναι εναντίον κάθε πατριωτισμού και εθνικισμού, δεν τους έχω δει ποτέ να πηγαίνουνε έξω από το τούρκικο προξενείο στην Κομοτηνή να διαμαρτυρηθούν για τον επεκτατισμό των Τούρκων. Δηλαδή να υποθέσω ότι τους ενοχλεί μόνο όταν γίνονται εκδηλώσεις που έχουν να κάνουνε με την επισήμανση των εθνικών προβλημάτων; Όμως πέρα από όλα αυτά, αυτό που με ενόχλησε περισσότερο είναι το γεγονός ότι η συντεταγμένη πολιτεία και η Αστυνομία δεν μπόρεσαν να διασφαλίσουνε τη διεξαγωγή μιας ομιλίας ενός βουλευτή…”.

Όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος σκέφτεται να αντιδράσει για να μην επαναληφθεί αυτό το φαινόμενο διευκρίνισε ότι “ έχω κάνει επίκαιρη ερώτηση στον υπουργό τον κύριο Χρυσοχοϊδη η οποία είναι να συζητηθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας με το περιστατικό της Ξάνθης. Πρέπει επίσης να θυμίσω ότι παρόμοιο περιστατικό είχαμε στο παρελθόν και στο Ηράκλειο, αλλά, η Ξάνθη για μένα έχει συγκεκριμένη ιδιαιτερότητα και γι’ αυτό και λέω ευθέως αυτά που οι υπόλοιποι υπονοούν, δηλαδή, ότι συγκεκριμένοι κύκλοι αναρχίας και αντιεξουσιασμού που λειτουργούν στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή ουσιαστικά είναι όργανα του παρακράτους του τουρκικού προξενείου. Δεν είναι τίποτα παραπάνω, δεν έχουνε καμία σχέση με τους αναρχικούς στο ευρύτερο κύκλο. Τα παιδιά αυτά τα εκμεταλλεύονται και πάντοτε τα στρέφουνε οποτεδήποτε πάει να γίνει μία πράξη υπέρ των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας. Εάν, αντίστοιχα, είχαν την ίδια ευαισθησία προς όλες τις κατευθύνσεις, τότε οι ίδιοι θα ήταν που θα απομόνωναν τον Τούρκο πρόξενο, οι ίδιοι θα ήταν που κάθε μέρα θα ήταν έξω από το προξενείο της Κομοτηνής να διαμαρτύρονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία. Όμως δεν κάνουν τίποτα τέτοιο επειδή ακριβώς εκεί μέσα βρίσκονται οι εντολοδόχοι τους”.

Όσον αφορά πάντως την λειτουργία του τελευταίου, ο κ. Πλεύρης τόνισε ότι “το τουρκικό προξενείο κάνει τη δουλειά του και την κάνει και πολύ καλά. Η ευθύνη είναι αποκλειστικά της ελληνικής πλευράς και των εκάστοτε κυβερνήσεων”, επισημαίνοντας παράλληλα ότι θα πρέπει να φύγει το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, αφού τα θέματα της μειονότητας αποτελούν εσωτερικό ζήτημα της Ελλάδας. Δεν παρέλειψε επίσης να καυτηριάσει στο θέμα αυτό την στάση των αυτοδιοικητικών παραγόντων της περιοχής μας, χαρακτηρίζοντας λυπηρό το γεγονός ότι “οι ταγοί της τοπικής αυτοδιοίκησης όπου βρεθούν και όπου σταθούν δείχνουν τα διαπιστευτήρια τους στους ψευτομουφτήδες, οπότε το πρόβλημα δεν είναι μόνο κατά πόσο κάνει τη δουλειά του το Προξενείο καθώς και το τι δουλειά κάνουν οι ψευτομουφτήδες και τα όργανά τους, αλλά κατά πόσο τους ανέχεται η ελληνική Πολιτεία, όταν αυτή έχει δύο πρόσωπα. Δηλαδή ένα που βγαίνει και τα καταδικάζει όλα αυτά και ένα άλλο που, όταν είναι να πάρει ψήφους, συνδιαλέγεται με όλο αυτό το σύστημα οπότε, όπως καταλαβαίνετε, ο ρόλος τους συνεχώς ενδυναμώνεται”.

Ι. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: «ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ…»
Από την πλευρά του ο Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής Ξάνθης του κόμματος, Ιωσήφ Χαραλαμπίδης, μιλώντας για τα γεγονότα, επέρριψε σαφώς τις ευθύνες στις Αστυνομικές και Εισαγγελικές Αρχές για την ολιγωρία και την απροθυμία που έδειξαν να προστατέψουν την ομιλία ενός Έλληνα βουλευτή. Πιο συγκεκριμένα, τόνισε ότι “παρόλο που υπήρχε συμφωνία με την Α.Δ. Ξάνθης για έλεγχο και φύλαξη του χώρου, αυτό δεν έγινε ποτέ, με αποτέλεσμα να δοθεί ο χρόνος και η ελευθερία στους αναρχικούς να καταλάβουν τον χώρο. Παρά μάλιστα τις υποσχέσεις του Αστυνομικού Διευθυντή Ξάνθης ότι θα τους διαλύσει για να γίνει κανονικά η συγκέντρωση, τελικά ζήτησε παρέμβαση του Εισαγγελέα Ξάνθης για να κάνει το αυτονόητο… Με την σειρά του ο τελευταίος ζήτησε πρώτα να υπάρξει κατάθεση μήνυσης από τον πρόεδρο του Ε.Κ.Ξ., Άγγελο Μπεμπεκίδη για να εγκρίνει την επέμβαση της Αστυνομίας, προκαλώντας νέα καθυστέρηση. Όταν τελικά προσπάθησα ο ίδιος να μπω στον χώρο της εκδήλωσης και εμποδίστηκα, υπέβαλλα εγώ μήνυση κατά των συγκεντρωμένων οπότε και πήρα για μία ακόμη φορά την διαβεβαίωση του κ. Τσουκνάδη ότι θα γίνουν συλλήψεις και θα διαλυθούν οι συγκεντρωμένοι, χωρίς όμως τελικά και πάλι να γίνει κάτι τέτοιο, με αποτέλεσμα μέρος της ομιλίας του κ. Πλεύρη να γίνει τελικά στα γραφεία του κόμματός μας…”

Α.Δ. ΞΑΝΘΗΣ: “ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΟΥΜΕ 150 ΑΤΟΜΑ…”
Αντικρούοντας τα παραπάνω, στελέχη της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ξάνθης τόνισαν στον “Ακ” ότι προσπάθησαν να αποφευχθεί η ένταση την οποία θα προκαλούσε η βίαιη απομάκρυνση των αντιεξουσιαστών, ενώ αναφορικά με την μήνυση που υποβλήθηκε εναντίον τους τονίστηκε ότι “δεν είναι δυνατόν να συλλαμβάναμε 150 άτομα… Για τον λόγο αυτό αντιπροτείναμε από την πλευρά μας να γίνει η εκδήλωση στο Δημοτικό Αμφιθέατρο, κάτι που δεν έγινε τελικά αποδεκτό από την πλευρά των διοργανωτών.”

Ανακοίνωση της Ν.Ε ΛΑΟ.Σ ΞΑΝΘΗΣ αναφέρει ότι:
«Το παρακράτος επιβάλει την άποψή του. Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός είχε αναγγείλει ότι θα πραγματοποιηθεί ομιλία με θέμα, «Ο τουρκικός επεκτατισμός στην Θράκη», με ομιλητή τον Βουλευτή του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού Αθανάσιο Πλεύρη, στο Εργατικό Κέντρο Ξάνθης στις 18 Ιουνίου 10 και ώρα 20:00.
Φαίνεται, πως το γεγονός ανησύχησε κάποιους οι οποίοι ανήγγειλαν και αυτοί ότι θα κάνουν αντισυγκέντρωση, στην Πλατεία Ελευθερίας την ίδια μέρα και δύο ώρες πριν, πενήντα μέτρα (50) από το σημείο που θα γινόταν η ομιλία του ΛΑ.Ο.Σ.

Μας παραξένεψε ότι τους δόθηκε άδεια, την στιγμή που ήξεραν ότι θα ερχόταν αντιμέτωποι με τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Εμείς, ειδοποιήσαμε την αστυνομία με έγγραφο για την επικείμενη δραστηριότητα των αντεξουσιαστών αναρχικών, και θα έπρεπε η αστυνομία να λάβει τα μέτρα της για να μην έχουμε επεισόδια. Κάποιοι λειτούργησαν με τρόπο που μας βάζει σε υποψίες, ότι μεθοδεύτηκε ματαίωση της ομιλάς του Βουλευτού Θάνου Πλεύρη. Διότι ενώ η αστυνομία ήταν ειδοποιημένη και η οποία έλαβε όλα τα μέτρα… εκτός από το να αποτρέψει την ματαίωση της ομιλίας όπως θα φανεί παρακάτω.

Ενώ η ομιλία του ΛΑ.Ο.Σ. ήταν να γίνει στο Εργατικό Κέντρο Ξάνθης και η αντισυγκέντρωση των αντεξουσιαστών στην Πλατεία σε απόσταση πενήντα μέτρων (50) μέτρα απόσταση, οι αντιεξουσιαστές μετατόπισαν την αντισυγκέντρωση, στην είσοδο του Εργατικού Κέντρου αυθαίρετα, εμποδίζοντας και εκφοβίζοντας όποιους ήθελαν να εισέλθουν στην αίθουσα για να ακούσουν την ομιλία του Αθανασίου Πλεύρη. Μόνο από αυτό το γεγονός, η αστυνομία όφειλε να επέμβει και να αδειάσει τον χώρο μπροστά από την είσοδο του Εργατικού Κέντρου, πράγμα το οποίο απέφυγε, με συνέπεια να μην έχει κανείς πρόσβαση στην είσοδο της αίθουσας. Συγκεκριμένα έπρεπε όπως είχαμε συνεννοηθεί στις 17:00 να στείλει δύναμη για να φυλάξει τον χώρο αφού κάνει τον απαραίτητο έλεγχο, αλλά δεν προσήλθε. Στις 17:30 οι αναρχικοί εμφανίσθηκαν πριν την αστυνομία και κατέλαβαν την είσοδο του Εργατικού Κέντρου.

Η αστυνομία θεώρησε, ότι δεν μπορεί να επέμβει δίχως εισαγγελική απόφαση. Ο εισαγγελέας ζήτησε από τον κ. Μπεμπεκίδη πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου, να κάνει μήνυση, ο οποίος το απέφυγε θεωρώντας τον εαυτό του αναρμόδιο. Μήνυση έκανε τελικά ο υπογράφων πρόεδρος της Ν.Ε. ΛΑ.Ο.Σ. Ξάνθης, είκοσι (20) λεπτά προτού αρχίσει η προγραμματισμένη ομιλία διότι στην προσπάθειά του να διέλθει από την είσοδο του Εργατικού Κέντρου Ξάνθης εμποδίστηκε από τους Αναρχικούς. Μετά την κατάθεση της μήνυσης, ο διευθυντής της αστυνομίας μας διαβεβαίωσε ότι θα προβεί σε συλλήψεις, πράγμα που δεν έγινε αλλά ούτε απομακρύνθηκαν οι αναρχικοί από την είσοδο του Εργατικού Κέντρου, που συνέχιζε να είναι μπλοκαρισμένη μέχρι τις εννιά (21:00), μια ώρα μετά την προγραμματισμένη έναρξη της ομιλίας. Όσο ακριβώς χρειάστηκε για να ματαιωθεί η ομιλία.

Οι αντεξουσιαστές ήταν οπλισμένοι με κοντάρια και ορισμένοι από αυτούς του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Ξάνθης, φορούσαν τις γνωστές κουκούλες. Οι υπόλοιποι μη κουκουλοφόροι, ήταν από τους όμορους νομούς. Ακούστηκαν συνθήματα πρωτάκουστα που σόκαραν. «Είμαστε Τούρκοι» και άλλα παρόμοια συνθήματα και φειγ-βολάν. Επικεφαλής των Αναρχικών ήταν καθηγήτρια γυμνασίου της Ξάνθης, το όνομα της οποίας το έχουμε στην διάθεση οποιουδήποτε ενδιαφέρεται, η οποία διεύθυνε όλη την δράση των αντεξουσιαστών αναρχικών. Αλήθεια ο υπαλληλικός κώδικας το επιτρέπει αυτό;

Οι παρευρισκόμενοι φίλοι του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού που ήταν πάρα πολλοί, απογοητευμένοι και εξοργισμένοι για την αδυναμία των αρχών, που δεν είναι σε θέση να επιβάλει την τάξη, έφυγαν για τα σπίτια τους ενώ ένα μέρος περίπου τριάντα ατόμων πήγε στα γραφεία του ΛΑ.Ο.Σ. και ζητούσαν την άδεια να επέμβουν δυναμικά, πράγμα που το απαγόρευσε ο κ. Πλεύρης και τα στελέχη της Ν.Ε. Η ομιλία έγινε με αυτά τα περίπου τριάντα άτομα που δεν πτοήθηκαν, στα γραφεία του ΛΑ.Ο.Σ.

Η αντισυγκέντρωση των αντεξουσιαστών αυτοδιελύθη, όταν βεβαιώθηκαν για την ματαίωση της ομιλίας τεσσεράμισι ώρες μετά την αρχική εκδήλωση. Αυτό ήταν, το παρακράτος επέβαλε την άποψή του στο ίδιο το κράτος. Κανείς υπεύθυνος δεν ασχολήθηκε και ούτε ήλθε σε επαφή μαζί τους.

Όλα είχαν μια αρχική κατεύθυνση. Να μην μιλήσει ο Βουλευτής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού διότι το θέμα ήταν πολύ επίκαιρο που προβληματίζει τους Θρακιώτες «ο τουρκικός επεκτατισμός στην Θράκη». τι φοβήθηκαν μην χαλάσει η…Ελληνοτουρκική φιλία; Ή μήπως θα εκνευρισθεί ο Τούρκος Πρόξενος και δεν συνεργασθεί στις επόμενες εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης; Μήπως δεν ήθελε ο Χρηματοδότης των παραφυάδων της αριστεράς Τζορτζ Σάρος;

Να διευκρινίσουμε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Συνέβη και στο Ηράκλειο όταν η ίδια οργάνωση που αποτελείται από άτομα που τους έχουν κάνει λοβοτομή στον εγκέφαλο με μαρξιστικό νυστέρι, εγκλώβισε τον ίδιο Βουλευτή στο Ξενοδοχείο μη αφήνοντάς τον, να πάει σε αίθουσα όπου ήταν προγραμματισμένο να μιλήσει. Και εκεί τα ίδια, οι αρχές δεν ήθελαν να επιβάλουν τον νόμο. Είναι άραγε τυχαίο;

Κάποιο ανησύχησαν διότι θα λέγαμε αλήθειες που τσούζουν, γι’ αυτό έστειλαν αυτά τα εξώγαμα του Στάλιν, για να εκφοβίσουν τον Κόσμο να μην συμμετάσχει στην εκδήλωση και ενημερωθεί σωστά. Το πέτυχαν εν μέρει, διότι οι συντριπτική πλειοψηφία των φίλων του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, είναι νοικοκυραίοι και φιλήσυχοι πολίτες. Αυτούς που το ένοχο και σάπιο πολιτικό κατεστημένο τους ονομάζει…Φασίστες και ακραίους. Αν ήταν φασίστες και ακραίοι αυτοί οι εκατό και πλέον φίλοι του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, το βέβαιο ήταν πως θα έκλαιγαν μανούλες.

Το παρακράτος της αριστεράς συντηρείται από το ίδιο το κράτος. Εμείς το αντιμετωπίζουμε σαν γελοίο κράτος, διότι δεν είναι σε θέση να επιβάλει τον Νόμο στους πολίτες. Αντιμετωπίσαμε ένα κράτος με γελοίους μηχανισμούς. Φάνηκε ότι το παρακράτος είναι εντολοδότης και το κράτος εντολοδόχος. Εμείς αντιμετωπίζουμε αυτές τις έκνομες καταστάσεις με χαμόγελο, ελπίζοντας σε ανθρώπους που δεν παρασύρονται σε πολιτικά πάθη. Επιτέλους ορισμένοι πρέπει να καταλάβουν ότι πολιτικός αντίπαλος δεν σημαίνει εχθρός. Πολιτικός αντίπαλος σημαίνει ότι μπορείς να κάνεις διάλογο μαζί του, για αμοιβαία κατανόηση, αλλά ταυτόχρονα μήπως βρεθεί κάποια κοινή συνιστώσα. Θέλαμε αυτά τα παιδιά να είχαν συμμετοχή σε αυτόν τον διάλογο για να ακούσουμε και την άποψή τους, μαζί με την καθηγήτρια που τους κατεύθυνε. Όμως το γεγονός ότι μας αντιμετώπισαν φασιστικά, μας προξενεί λύπη. Δυστυχώς δεν μας δίνουν την ευκαιρία να τα χαρακτηρίσουμε με τον καλύτερο τρόπο. Είναι απλώς υποχείρια του συστήματος και τα χρησιμοποιεί για επιθέσεις σε ότι δεν τους αρέσει. Διότι το σύστημα ανησυχεί. Έρχεται ο χρόνος που θα βρεθεί στο περιθώριο, διότι ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός είναι το μόνο κόμμα που έπληξε τον δικομματισμό και είναι το αντίπαλο πολιτικό δέος και δεν έχει καμία ενοχή και ευθύνη για όλα τα δεινά της Πατρίδος. Ενοχές και ευθύνες έχουν αυτοί οι θρονιασμένοι στην εξουσία εδώ και πολλές δεκαετίες.

Όσο για το αντιεξουσιαστικό κίνημα, είναι δεκανίκι του παραπαίοντος πολιτικού κατεστημένου και η προωθούμενη δράση του, δεν είναι παρά αντιδράσεις προκειμένου να καθυστερήσει τις αλλαγές που έρχονται. Αλλαγές που προέρχονται από την εν δυνάμει ωρίμανση του Ελληνικού Λαού, που σύντομα όλους αυτούς θα τους βάλει στην θέση που αξίζουν. Αυτό δεν θα γίνει με επαναστάσεις και βίαια κινήματα, παρά μόνον με την αποδοχή της αλήθειας από τον ίδιο τον Ελληνικό λαό. Οι Αλήθειες όμως δεν κρύβονται πάντα με βίαιο τρόπο, όπως επιδιώκουν ορισμένοι διότι προκαλούν αγανάκτηση. Γι’ αυτό και η επόμενη συγκέντρωση που θα γίνει θα είναι πολύ μεγαλύτερη. Τότε θα δείτε τα αποτελέσματα αυτών των έκνομων πράξεων μας. Εμείς δεν φοβόμαστε τίποτα, διότι δεν πειράξαμε κανένα και δεν πρόκειται να πειράξουμε. Δεν είναι στις συνήθειές μας να προκαλούμε. Ζούμε πάντα έχοντας ως οδηγό τις ηθικές και δημοκρατικές αξίες που αυτοί αγνοούν. Καλά θα κάνουν ορισμένοι να διορθώσουν την συμπεριφορά τους.

Κύριε εισαγγελέα δεν θα τραβήξουμε κανένα αυτί; Εμείς πάντως για όλα αυτά θα ρωτήσουμε τον Υπουργό Δημοσίας Τάξεως κ. Χρυσοχοΐδη στην Βουλή, να μας απαντήσει γιατί αυτά τα Σαπρόφυτα που ζουν στα λιμνάζοντα ύδατα των Ελληνικών πανεπιστημίων, έχουν τόση ελευθερία να επιτίθενται σε ότι δεν τους αρέσει. Δεν λειτουργούν οι νόμοι γι’ αυτούς;
Ο Πρόεδρος της Ν.Ε. ΛΑ.Ο.Σ. Ξάνθης Χαραλαμπίδης Ιωσήφ»

Τουρκικός κλοιός με αεροναυτικές ασκήσεις

Κλοιό με τρεις αεροναυτικές ασκήσεις, από τη Ρόδο, την Κρήτη μέχρι και την Κεφαλονιά, έχει στήσει η Αγκυρα γύρω από την Ελλάδα σε μια συντονισμένη προσπάθεια επίδειξης δύναμης και καταγραφής της ως περιφερειακού πόλου ισχύος στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου και της Αδριατικής. Η κίνηση της Τουρκίας, που είναι προσεκτικά σχεδιασμένη και εξελίσσεται στα διεθνή ύδατα, άρχισε, όσον αφορά την Ελλάδα, το Σαββατοκύριακο με ανθυποβρύχια άσκηση δυτικά της Κεφαλονιάς και συνεχίζεται σήμερα με δύο ασκήσεις ανατολικά και δυτικά της Κρήτης - η δεύτερη με πραγματικά πυρά.
Στη 48ωρη άσκηση που έγινε χθες και προχθές, περίπου 70-80 χλμ. δυτικά της Κεφαλονιάς, προσκλήθηκαν και έλαβαν μέρος τρία αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας της Ιταλίας και των ΗΠΑ. Από τουρκικής πλευράς συμμετείχε ένα υποβρύχιο και η ναυτική δύναμη TG 496.1, που αποτελείται από 4 φρεγάτες και ένα πετρελαιοφόρο. Η TG 496.1 πραγματοποιεί από τις αρχές Ιουνίου μεγάλη περιπολία στη Μεσόγειο και την Αδριατική και τις προηγούμενες ημέρες, πριν κατέβει προς την Κεφαλονιά, είχε πιάσει λιμάνια της Αλβανίας έπειτα από ειδική νομοθετική ρύθμιση. Τις τουρκικές δραστηριότητες παρακολούθησε το ναρκαλιευτικό ΑΥΡΑ (Μ214).
Για σήμερα το πρωί, η τουρκική αρμάδα έχει προγραμματίσει αεροναυτική άσκηση με χρήση πυρών δυτικά της Κρήτης, σε περιοχή κατά το ήμισυ στο FIR Αθήνας και το FIR Μάλτας. Για περίπου το ίδιο χρονικό διάστημα, άλλα πολεμικά της Τουρκίας έχουν προγραμματίσει άσκηση έρευνας και διάσωσης ναυαγών σε περιοχή 80 χλμ. νοτίως της Ρόδου και 100 χλμ. ανατολικά της Κρήτης, στα διεθνή ύδατα πάντα. Για την παρακολούθηση των τουρκικών δραστηριοτήτων θα πετά στην περιοχή αεροσκάφος Έγκαιρης Προειδοποίησης & Ελέγχου ΕΜΒ-145Η.
Η Αθήνα παρακολουθεί τις συντονισμένες κινήσεις της Αγκυρας, παρ' όλο που από πλευράς Διεθνούς Δικαίου, όπως λένε πηγές του ΓΕΕΘΑ, οι δημοσιοποιημένες πληροφορίες γι' αυτές δεν θίγουν ελληνικά συμφέροντα και όπου χρειάστηκε, δόθηκαν εγκρίσεις. Υπάρχει ωστόσο σχετική ετοιμότητα αντίδρασης για όλες τις δραστηριότητες σε περίπτωση που απαιτηθεί, σε πραγματικές συνθήκες, παροχή υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης. Εγιναν μάλιστα και μετακινήσεις ελικοπτέρων Super Puma. Κι αυτό διότι ενώ αυτή η υποχρέωση εντός του FIR Αθήνας ασκείται βάσει των κανονισμών από την Ελλάδα, η Τουρκία αξιώνει η ίδια την άσκηση από μέρους της.
Ωστόσο, το μείζον θέμα που εγείρεται από την περιπολία της τουρκικής αρμάδας, την τριπλή άσκηση και τη ναυτική συνεργασία Τουρκίας - Αλβανίας είναι, σύμφωνα με αναλυτές του Πενταγώνου, η προσπάθεια της γείτονος να κάνει επίδειξη σημαίας και δύναμης στην ευρύτερη περιοχή, και η κατοχύρωσή της ως περιφερειακής δύναμης. Είναι χαρακτηριστικό ότι τις προάλλες η τουρκική αρμάδα TG 496.1 πηγαίνοντας προς δυσμάς είχε καλέσει για συνεκπαίδευση γερμανικά πολεμικά, ενώ για το σκέλος της κίνησής της από την Αίγυπτο προς το Αιγαίο -τις επόμενες ημέρες - έχει απευθύνει πρόσκληση και προς το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό για συνεκπαίδευση μερικών ωρών. Η Αθήνα δεν έχει απαντήσει ακόμα στο τουρκικό αίτημα. Πηγή

Ένταση στην Μέση Ανατολή: Tο USS Truman στη Μεσόγειο

Το αεροπλανοφόρο USS Harry S. Truman έλαβε εντολή να αλλάξει την πορεία του και αντί για τον Περσικό Κόλπο, να κατευθυνθεί προς τη Μεσόγειο, μαζί με τον 6ο Στόλο.

Η εντολή δόθηκε έπειτα από τις πληροφορίες που συλλέγονται το τελευταίο διάστημα από τις υπηρεσίες της αμερικανικής κυβέρνησης και οι οποίες υποδηλώνουν αύξηση της έντασης σε χερσαίο και ναυτικό επίπεδο, ανάμεσα στην Τουρκία, το Ισραήλ και το Ιράν.

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πιέζοντας το Ισραήλ βρήκε ως σύμμαχο το Ιράν, το οποίο διά στόματος του προέδρου του Κοινοβουλίου, Αλί Λαριτζάνι, απείλησε με αντίποινα στη διεθνή ναυτιλία στην περιοχή του Περσικού Κόλπου και της Μεσογείου, σε περίπτωση που σημειωθεί οποιαδήποτε κίνηση κατά των πλοίων που στέλνει η χώρα του στη Γάζα. Ωστόσο δεν διευκρίνισε ποια θα είναι αυτά τα αντίποινα.

Από την πλευρά του Ισραήλ, ο υπουργός Εξωτερικών Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, διαβεβαίωσε ότι το Ισραήλ δε θα σεβαστεί πλέον αυτά τα σκάφη γιατί είναι προφανές ότι αποστέλλονται από αντιπάλους με εχθρικές διαθέσεις υπό την κάλυψη της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Εκτιμάται πως ο Ερντογάν θα σκληρύνει ενδεχομένως τη στάση του η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και στην πλήρη διάρρηξη των σχέσεων, εκμεταλλευόμενος πολιτικά το σπάσιμο του αποκλεισμού.

Στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο της 16ης Ιουνίου, η ισραηλινή κυβέρνηση δεν έλαβε κάποια τελική απόφαση για τη χαλάρωση του αποκλεισμού στη Γάζα. Αντιθέτως υπήρξαν στελέχη της κυβέρνησης που ζήτησαν να ανακληθεί ο πρέσβης από την Άγκυρα, χωρίς να περιμένουν την υλοποίηση των απειλών-προκλήσεων του ανεξέλεγκτου πλέον Ερντογάν…

H Άγκυρα προωθεί τη διεθνοποίηση των διεκδικήσεων της στη Θράκη

Με συντονισμένες κινήσεις και εκμεταλλευόμενη τη στάση της Αθήνας, η Τουρκία επιδιώκει να προσδώσει διεθνή διάσταση στις διεκδικήσεις της στο θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη. Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Επίκαιρα, απώτερος στόχος της τουρκικής πολιτικής που δεν είναι άλλος από τη δημιουργία χωριστικών θεσμών και ουσιαστικής αυτοδιοίκησης της μειονότητας τουλάχιστον αρχικά, είναι και το ψήφισμα που ενέκρινε η Σύνοδος των Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙC) που, εκτός των άλλων, ζητά από την Ελλάδα να διαβουλευθεί με τους "εκπροσώπους της τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας" για την εφαρμογή του σχεδίου «Καλλικράτης» στην περιοχή της Θράκης, με στόχο βεβαίως να υπάρξει μεγαλύτερος έλεγχος της δημοτικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης στην περιοχή.
Η Απόφαση (Resolution Νο.3/37-ΜΜ) της υπουργικής συνάντησης του Οργανισμού Ισλαμική Διάσκεψης που συνήλθε στο Ντουσαμπέ του Τατζικιστάν εξετάζει την κατάσταση της "τουρκικής μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης" με την οποία οι υπουργοί Εξωτερικών των 57 κρατών-μελών της Διάσκεψης προβαίνουν και σε συστάσεις προς την Ελλάδα, που ευθυγραμμίζονται απόλυτα με τις επιδιώξεις της Άγκυρας.

Τούρκοι "πολίτες" εμφανίστηκαν στην Κρήτη και ζητούν τις ακίνητες περιουσίες των προγόνων τους!

Tουλάχιστον 45 Τούρκοι πολίτες αφίχθηκαν τις τελευταίες εβδομάδες στην Κρήτη και διεκδικούν τις περιουσίες των προγόνων τους, αναζητώντας σχετικά στοιχεία στο υπουργείο Εξωτερικών και τα υποθηκοφυλακεία. Τους τελευταίους μήνες στο Ηράκλειο, τα Χανιά και το Ρέθυμνο, αλλά και σε άλλες περιοχές εμφανίστηκαν νομικοί εκπρόσωποι τους θέλοντας να καταγράψουν, τα περιουσιακά στοιχεία που είχαν οι Τουρκοκρήτες πρόγονόί τους, μέσω των συμβολαίων που υπήρχαν στα κρατικά αρχεία της τουρκικής διοίκησης, μέχρι το 1898.

Όπως γράφει μάλιστα τοπική εφημερίδα, σε μερικές περιπτώσεις φαίνεται ότι η αναζήτηση αυτή έχει φτάσει μέχρι και στα αρχεία του ελληνικού Υπουργείου των Εξωτερικών.

Εντυπωσιακό είναι το στοιχείο ότι οι απόγονοι εκείνων που αναχώρησαν από την Κρήτη πριν από ένα και πλέον αιώνα, ή με την ανταλλαγή των πληθυσμών μετά τη Μικρασιατική καταστροφή, γνωρίζουν ακριβώς πού πρέπει να αναζητήσουν τα ίχνη των πατρογονικών περιουσιών, γεγονός που σημαίνει ότι η έρευνά τους δεν ξεκινά μόλις τώρα, ούτε ότι αυτή γίνεται απλώς για ιστορικούς λόγους.

Είναι καλά εφοδιασμένοι με στοιχεία κι αναζητούν τα αρχεία του τότε μεταφραστικού γραφείου, στο οποίο υπήρχαν όλα τα τουρκικά αρχεία και οι νομικές πράξεις που γίνονταν από τους Οθωμανούς.

Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι έρευνες αφορούν ακόμη και σε χώρους στους οποίους σήμερα λειτουργούν δημόσια κτίρια.

Η μεθόδευση αυτή έχει να κάνει με την πολιτική που ασκεί εσχάτως η Άγκυρα, σύμφωνα με την οποία τ εδάφη που στις αρχές του περασμένου αιώνα ήταν υπό οθωμανική κυριαρχία ανήκουν σε μία "ευρύτερη" τουρκικού ενδιαφέροντος περιοχή...

Εκπρόσωποι Τούρκων «διεκδικητών» έχουν ξεκαθαρίσει, πάντως, ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσουν το ιδιοκτησιακό των περιουσιακών εκείνων στοιχείων που θα εκτιμήσουν ότι νόμιμα μεταβιβάστηκαν στους επόμενους ιδιοκτήτες τους. Αλλά σίγουρα αυτό θα συμβεί με όσα εκείνοι, μέσω των νομικών τους συμβούλων, Τούρκων και Ελλήνων, θεωρήσουν ότι δεν μεταβιβάστηκαν νόμιμα.

Η έρευνα έχει ξεκινήσει σε όλα, σχεδόν, τα τοπικά αρχεία της Κρήτης, στα οποία εκείνοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει το παραμικρό στοιχείο που μπορεί να τους οδηγήσει σε θεμελίωση ιδιοκτησιακού δικαιώματος, το οποίο προτίθενται να διεκδικήσουν ακόμη και σε διεθνή δικαστήρια.

Στην επίσημη απογραφή που είχε γίνει το 1881 οι Οθωμανοί της Κρήτης ήταν 72.353, απ’ τους οποίους οι περίπου 33.000 ζούσαν στο Ηράκλειο, οι 18.000 στον σημερινό Νομό Χανίων, οι 13.000 στο Ρέθυμνο και 8.000 στον Νομό Λασιθίου.

Όπως γράφει η ιστοσελίδα cretanewslive.gr, μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, η αυτόνομη Κρητική Πολιτεία έκανε τη δική της απογραφή, το 1900. Οι Τουρκοκρήτες ήταν περίπου 39.000, καθώς έφυγαν κατά χιλιάδες για την Τουρκία ή ακόμη και για την Αμερική. Στην απογραφή του 1911 βρέθηκαν λιγότεροι από 28.000. Ο πληθυσμός τους είχε μειωθεί ακόμη περισσότερο γύρω στο 1922, και με τη συνθήκη της Λοζάνης και την ανταλλαγή των χριστιανικών και μουσουλμανικών πληθυσμών, τον Ιανουάριο του 1923, έφυγαν και οι τελευταίοι.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Σφακιά 1770 επανάσταση Δασκαλογιάννη

Ο πληθυσμός των Σφακιών επί Ενετών αλλά και σήμερα αριθμεί τις 2500 ψυχές επί Τουρκοκρατίας έφθασε τις 11.000 αυτό και μόνο δείχνει το μέγεθος της συμφοράς των πεδινών Χριστιανών. Ένας μεγάλος βράχος είναι τα Σφακιά, όμως αυτός ο βράχος θα δημιουργήσει τις συνθήκες της ελευθερίας.

Το 1770 οι Σφακιανοί ευημερούσαν, είχαν στόλο ο οποίος με το εμπόριο έφερνε πλούτο στην επαρχία, ανάμεσα σ’ αυτούς υπάρχει ένας πλοιοκτήτης με το όνομα Ιωάννης Βλάχος ή Δασκαλογιάννης, λεγόταν έτσι γιατί είχε διδάξει σε σχολείο των Σφακίων, είχε τέσσερα πλοία δικά του και εμπορευόταν μέχρι την Ρωσία.

Είναι βέβαιο ότι ο Δασκαλογιάννης ήταν ο πρώτος στα Σφακιά, γνώριζε τον Εμμανουήλ Μπενάκη από την Μάνη και πιθανόν τον Ορλώφ που η Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας είχε στείλει στην Πελοπόννησο το 1769 για να κινήσει επανάσταση των Μανιατών κατά των Τούρκων, υποβοηθώντας έτσι τα σχέδιά της.

Ο Δασκαλογιάννης είχε πεισθεί για την ειλικρίνεια των Ρώσων ως προς την έμπρακτη βοήθεια τους. Τον Απρίλιο του 1770 οι Σφακιανοί με δύο χιλιάδες άνδρες και καλή προετοιμασία χτυπούν τους Οθωμανούς. Η πρώτη επανάσταση είχε αρχίσει.

Οι Τούρκοι με δεκαπέντε χιλιάδες στρατό, από τον Αποκόρωνα αναγκάζουν τους επαναστάτες να περιορισθούν στα Σφακιά, προνοώντας πολλοί Σφακιανοί διώχνουν τα γυναικόπαιδα στα Κύθηρα και την Πελοπόννησο μέσω του Λουτρού.

Το καλοκαίρι και το φθινόπωρο κύλησε με μάχες στις οποίες οι Τούρκοι μπροστά έβαζαν δεμένους χριστιανούς για να μην τους πυροβολούν οι αγωνιστές. Με ενισχύσεις οι Τούρκοι άνοιξαν δεύτερο μέτωπο από την μεριά του Καλλικράτη.

Ο Δασκαλογιάννης αναγκάσθηκε να μοιράσει το στρατό του και να στείλει τους καπετάνιους Στρατή Βούρβαχη και Γεωργάκη προς αντιμετώπισή τους.

Οι μάχες πλέον διεξάγονται με ένα Σφακιανό προς 15 τούρκους, τα δύο μέτωπα (Κράπης – Καλλικράτη) θα συμπτυχθούν σε ένα και θα δοθεί η μάχη της Ίμπρου όπου ο καπετάνιος Μανούσακας θα κάνει τους κατακτητές να χάσουν 800 άνδρες, μα και οι Σφακιανοί είχαν 300 άνδρες νεκρούς.

Μετά από αυτή την μάχη όλες οι υπόλοιπες έγιναν για να δοθεί χρόνος να φυγαδευθούν τα γυναικόπαιδα, προς τα κύθηρα και τα επτάνησα, μέσω του Λουτρού.

Ο χρόνος κυλούσε σε βάρος των Σφακιανών, ενισχύσεις δεν υπήρχαν, οι Ρώσοι δεν φάνηκαν, οι αγωνιστές ταλαιπωρημένοι υποχωρούσαν βήμα-βήμα προς τις μαδάρες.

Τα χωριά τους ήταν στο έλεος της θηριωδίας των γενίτσαρων, οι αγωνιστές μέρα τη μέρα λιγόστευαν ο καπετάνιος Στρατής Βούρβαχης

πέφτει υπερασπιζόμενος την Ανώπολη, κοντά του θα μείνουν για πάντα εικοσιεπτά παλλικάρια του, τα γυναικόπαιδα φυλάγονται με δυσκολία στο φαράγγι της Σαμαριάς, η γυναίκα του αρχηγού και οι κόρες του συλλαμβάνονται.

Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ο ήρωας πρωτομάρτυρας Δασκαλογιάννης παρά την αντίθετη άποψη των καπετάνιων Μανούσακα και Χούρδου, αποφάσισε να παραδοθεί, προσπαθώντας να σώσει ότι απέμεινε σε έμψυχο υλικό.

Στη διάρκεια τούτης της φονικής μάχης ο Δασκαλογιάννης είχε στείλει τη γυναίκα του μαζί με τις δύο μεγάλες του κόρες, τη Μαρία και την Ανθούσα, στο Λουτρό για να μπουν στο καράβι του. Όμως στο δρόμο τραυματίστηκε η Σγουρομαλλίνη και οι κόρες της νομίζοντας ότι σκοτώθηκε τρέχουν απελπισμένες, χωρίς να ξέρουν που πηγαίνουν, με αποτέλεσμα να πέσουν στα χέρια των Τούρκων που όταν έμαθαν ότι είναι κόρες του αρχηγού τις παρέδωσαν στο σερασκέρη.

Ο Δασκαλογιάννης εν τω μεταξύ κατεβαίνει στο Λουτρό, μαθαίνει το χαμό των παιδιών του, βλέπει τη γενική καταστροφή και στη απελπισία του πάνω αποφασίζει να παραδοθεί στον πασά. Οι άλλοι αρχηγοί όμως δεν τον αφήνουν να πραγματοποιήσει τη σκέψη του.

Αλλά και οι Σφακιανοί βρίσκονταν σε τραγική θέση. Όλα τα χωριά καμένα. Τα κοπάδια, τα σπίτια, οι σοδειές λεηλατημένες. Και έφταναν οι ψυχρές μέρες του Φθινοπώρου. Σε λίγο θα κατέβαιναν χιόνια στα βουνά. Οι θάλασσες θα αγρίευαν. Τα γυναικόπαιδα θα αφανίζονταν. Μέσα σ’ αυτό το τρομερό κλίμα, ο Δασκαλογιάννης αποφάσισε να δεχθεί τις επίμονες προτάσεις των πασάδων. Οι κήρυκες κραύγαζαν κάθε μέρα:
«Αν παραδοθεί ο Δασκαλογιάννης, εμείς θα φύγουμε από τα Σφακιά και θα χορηγήσουμε γενική αμνηστία. Ο Δασκαλογιάννης θα κρατηθεί για ένα διάστημα σαν εγγύηση ότι δεν θα συνεχισθεί η επανάσταση!»

Το μαρτύριο του Δασκαλογιάννη

Έτσι, 17 Ιουνίου, ημέρα Παρασκευή, αργία των Μουσουλμάνων, για να μπορούν να παραβρεθούν στο μαρτύριο του ήρωα, ο Δασκαλογιάννης παραδόθηκε στους δήμιούς του.
Οι Τούρκοι του Μεγάλου Κάστρου που με ιδιαίτερη ευχαρίστηση παρακολουθούσαν πάντα τις εκτελέσεις των Χριστιανών, είχαν συγκεντρωθεί στον τόπο του μαρτυρίου του.

Στις 17 Ιουνίου 1771 το πρωί, ο πασάς φώναξε ένα βάρβαρο γενίτσαρο, ειδικό στους βασανισμούς, και του παράδωσε τον Δάσκαλο.

- Θέλω το θάνατο σκληρό και στη μεγάλη πλατεία.
Ο «ειδικός» κάλεσε σε σύσκεψη την παρέα του και βρήκαν τον τρόπο που θα σκότωναν τον Δάσκαλο. Τον έσυραν στους δρόμους. Μαζεύτηκαν τα μπουλούκια απ’ όλες τις γειτονιές. Άκουσαν οι Χριστιανοί τη βοή να σηκώνεται από τις τέσσερις άκρες της πολιτείας και μαντάλωσαν τα σπίτια τους. Οι φονιάδες ξεκίνησαν για την πλατεία της ανατολικής πύλης του Μεγάλου Κάστρου. Ακ Μεϊτάν την έλεγαν οι Τούρκοι.
Μπροστά έσερναν τον μελλοθάνατο και πίσω ακολουθούσαν άγριοι και πολεμικοί, οι ηρωικοί γενίτσαροι, έτοιμοι να δείξουν την ανδρεία τους πάνω στον δεμένο Δασκαλογιάννη. Ήρθαν μαραγκοί, έμπηξαν τέσσερις πασσάλους στο χώμα, κάρφωσαν σανίδες κι έκαναν ένα κάθισμα ψηλό.

- Γιάε που θα σε κάτσω, Δάσκαλε. Στο θρόνο, σαν το μητροπολίτη, έλεγε ο δήμιος.
Ο Δάσκαλος άκουε και δε μιλούσε. Είχε το κεφάλι ίσιο όσο γινόταν. Κείνη την ώρα, στην πλατεία του Μεγάλου Κάστρου, ένιωθε πως κρινόταν η Κρήτη στο πρόσωπό του κι έκανε κουράγιο κι έσφιγγε τα δόντια του να μην την προσβάλει. Με τον φριχτό θάνατο που του ετοίμαζαν οι Τούρκοι, λογάριαζαν πως θα γελοιοποιούσαν τον πρώτο επαναστάτη της Κρήτης. Αυτό το καταλάβαινε ο Δάσκαλος. Και μάζευε τη δύναμή του να δώσει την ύστερη μάχη.

Όταν τέλειωσε ο «θρόνος» τον σήκωσαν και τον κάθισαν επάνω. Του ’δεσαν χέρια και πόδια. Του ’δεσαν και το κορμί γερά να μη μπορεί να κινηθεί! Και σάλπισαν.

Τότε ήρθε ένας γενίτσαρος με ξυράφι στο χέρι. Ανέβηκε στον «θρόνο», άρπαξε τον μάρτυρα απ’ τα μαλλιά και άρχισε να τον γδέρνει σιγά-σιγά, μαστορικά, σαν να τον ξύριζε. Έκοβε λουρίδες από το κεφάλι μέχρι το στήθος κι ύστερα άλλες προς την ωμοπλάτη. Φρίκιασε ο όχλος να δει τέτοιο θέαμα. Πήδηξαν τα αίματα και γέμισαν τα χέρια των δημίων. Ο «ειδικός» έπαιρνε τις λουρίδες και τις πετούσε πάνω στο πλήθος:
- Τζάμπα πετσί για τα στιβάνια σας!

Μπροστά του έβαλαν ένα καθρέπτη για να μεγαλώσουν την οδύνη του. Έπειτα έφεραν δεμένο τον αδερφό του, Χατζή Σγουρομάλλη και όταν είδε ο ένας τον άλλο,«εμουγκαλίσθησαν ως βόες δις και τρις» κατά την έκφραση του ιστορικού. Από τη στιγμή αυτή ο Σγουρομάλλης τρελάθηκε.

Εκείνο, όμως, που περίμεναν οι Τούρκοι αξιωματούχοι, δεν έγινε. Μάταια λογάριαζαν πως ο Δάσκαλος θα ούρλιαζε, θα ’κλαιγε, θα γύρευε έλεος. Εκείνος πάλευε σαν άντρας περήφανος με τους φοβερούς πόνους. Κάθε φορά που το ξυράφι έκοβε το κορμί του, ακουγόταν ένα πνιχτό μουγκρητό. Τίποτε άλλο.

Ο όχλος εκνευρίστηκε από την αντοχή του. Ένιωθαν πως τούτος ο γκιαούρης περιφρονούσε τον θάνατο και τους δημίους του, κέρδιζε μια κρατερή μάχη μέσα στην καρδιά του Μεγάλου Κάστρου και αποθηριώθηκαν. Ύβρισαν τον Χριστό και τους Κρητικούς και απείλησαν γενική σφαγή για μια στιγμή.
Ένας Τούρκος, ο Χασάν Μαράζης, διηγήθηκε σε βαθιά γεράματα, την εντύπωση που του ’κανε ο ηρωικός θάνατος του Δασκάλου. Ήταν τότε νέος και φανατικός. Έβλεπε τον καπετάνιο να παλεύει συγκρατημένος με τα βασανιστήρια και τρόμαξε: «Αυτός δεν ήταν άνθρωπος, μα την πίστη μου».

Οι δήμιοι, όμως, συνέχισαν και μετά τον θάνατό του να κόβουν το δέρμα του νεκρού και να το πετούν στον όχλο.
Για να πιστέψουν πως πέθανε τον άφησαν πάνω στα ξύλα, δυο μέρες, να τον σαπίσει ο καλοκαιρινός ήλιος. Ύστερα έβαλαν δυο ραγιάδες και τον έθαψαν σ’ ένα λάκκο, μια δεκαριά βήματα νοτιοανατολικά από τη γωνία της Ακ-Τάμπιας. Εκεί σκέπασε το λείψανό του το χώμα του Κάστρου κι η λησμονιά.

Η είδηση του μαρτυρικού θανάτου του Δασκαλογιάννη συγκλόνισε τα Σφακιά. Οι καπετάνιοι, που έμειναν με το τουφέκι στα χέρια πάνω στα ερείπια, ορκίστηκαν εκδίκηση.
Συνέχισαν τις επιδρομές κατά των αγάδων και τρία χρόνια αργότερα εξόντωσαν και τον πανίσχυρο Αληδάκη και τις εκατοντάδες των ανθρώπων του πυρπολώντας τον πύργο του και καταστρέφοντας τα υποστατικά του.

Ο λαϊκός ριμαδόρος Μπαντζελιός λίγα χρόνια μετά υμνεί:

…Που είν’ οι γι’ άντρες των Σφακιών οι άξιοι κ’ αντρειωμένοι

σούλο τον κόσμο ξακουστοί, περίσσια τιμημένοι;

Που είν’ οι γάντρες τω Σφακιώ, ούλοι μιτσοί μεγάλοι,

Που το πρωτοσηκώσασι του βασιλιά κεφάλι;

Άλλους έφα’ ο πόλεμος, κι’ άλλ’ εξενιτευτήκα,

Κ’ έρημα και παντέρημα και τα Σφακιά τ’ αφήσα

Πού ειν’ η χώρα τω Σφακιώ με τα πολλά καράβια

Με τα εκατό τση τα’ εκκλησιές τα πλούσια τα σεράγια;

Ούλα γενήκατε σωρός και δεν βγορίζει σπίτι……..

Το δένδρο της ελευθερίας ποτίστηκε με αίμα 50 χρόνια αργότερα το 1821 όλα θα είναι διαφορετικά.

Ο Ιστορικός Ι. Μουρέλος στην Ιστορία της Κρήτης τόμος Α’ σελ. 340 γράφει: «εμείς οι άλλοι οφείλομεν ευγνωμοσύνη στο λαό των Σφακίων που τόσες φορές εθυσιάστηκε για τους άλλους. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνούμε πως, οι ως τα 1770 ευτυχισμένοι και σχεδόν ελεύθεροι Σφακιανοί, εθυσίασαν την ευτυχία τους για την ελευθερία των άλλων Κρητικών».

Το τίμημα να τα βάλει με το σουλτάνο και χωρίς ξένη βοήθεια μια και μόνη επαρχία ήταν το ακόλουθο, από τους 11000 κατοίκους :

3500 σκοτώθηκαν στις μάχες.

1500 πέθαναν από κακουχίες.

2000 μετοίκησαν εκτός Κρήτης και αρκετοί εκτός Ελλάδας.

4000 έμειναν ζωντανοί στα ερείπια της επαρχίας, είναι αυτοί που θα γεννήσουν τους ήρωες του 1821.

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΜΟΓΓΟΛΟΙ

ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΑ ΠΙΣΙΝΑ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΤΟΥΣ...

...

ΚΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΑ ΜΠΡΟΣΤΙΝΑ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΠΙΣΙΝΑ ΤΟΥΣ!

ΜΕ ΔΙΑΒΗΜΑΤΑ ΑΠΑΝΤΑΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΩΝ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

ΑΓΝΟΙΑ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ
...

ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΟ ΖΗΤΟΥΝ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑΒΗΜΑΤΑ!

Με την έντονη δυσαρέσκεια της Αθήνας απαντήθηκε ο εικονικός ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ της Φρεαγάτας "ΣΑΛΑΜΙΣ" από τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, προχθές το απόγευμα στην Χίο. Η... δυσαρέσκεια εκφράστηκε με διάβημα που απέστειλε εχθές η Ελληνική Πρεσβεία στην Άγκυρα προς το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών, το οποίο απάντησε περιπαιχτικά στην ελληνική πλευρά δηλώνοντας ΑΓΝΟΙΑ για το περιστατικό και πως... θα διερευνηθεί το θέμα!

Άγριο δούλεμα δηλαδή... Οι τούρκοι δεν καταλαβαίνουν από διαβήματα και πολιτικές διαδικασίες βέβαια και δεν το κρύβουν. Χρειάζονται απαντήσεις που να τους πονάνε και να τους κάνουν να αντιληφθούν πως όχι απλά θα ματώσουν αν οτιδήποτε επιχειρήσουν αλλά θα βρεθούν με κομένα χέρια και πόδια και με αεροπλάνα στον πάτο του Αιγαίου. Ισχύει και σήμερα για αυτούς ότι έλεγε και πριν δυο αιώνες ο Αρχιστράτηγος Θοδωρής Κολοκοτρώνης... Όταν τους δείχνεις τα πισινά σου σου δείχνουν τα μπροστινά τους κι όταν τους δείχνεις τα μπροστινά σου, σου δείχνουν τα πισινά τους.

Αλλά με την συμμορία της μεταπολίτευσης να καθοδηγεί την Πατρίδα, οι τούρκοι θα έχουν φτάσει στο Ζητούνι κι εμείς θα τους... τσακίζουμε και θα τους ρεζιλεύουμε διεθνώς με διαβήματα και παραστάσεις διαμαρτυρίας στους διεθνής οργανισμούς...

"Scramble" με τους Αετούς του Αιγαίου

Τους αποκαλούν «Αετούς του Αιγαίου» και παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα. Εχουν αναλάβει τη φύλαξη του εναέριου χώρου μας και την προστασία της πατρίδας μας από κάθε ιπτάμενη απειλή. Πρόκειται για τους πιλότους της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, οι οποίοι ακόμα και σε περίοδο ειρήνης βρίσκονται σε… εμπόλεμη κατάσταση.

Οι πιλότοι των μαχητικών μας αποτελούν το καμάρι των Ενόπλων Δυνάμεων. Καθημερινά βρίσκονται στους αιθέρες και δίνουν μέχρι και την τελευταία ρανίδα του αίματός τους προκειμένου να φέρουν εις πέρας την αποστολή τους. Το έργο τους αλλά και οι επιχειρήσεις που αναλαμβάνουν μόνον εύκολες δεν είναι. Καθημερινά έρχονται σε επαφή με τουρκικά αεροσκάφη που έχουν εισβάλει στο Αιγαίο και με κίνδυνο της ζωής τους οι σύγχρονοι Ελληνες Ικαροι τα αναχαιτίζουν. Για τους επικίνδυνους ελιγμούς, την ταχύτητα που σπάει το φράγμα του ήχου και την αδρεναλίνη στα ύψη, τα άψογα αντανακλαστικά, το θάρρος και η τόλμη είναι μερικά μόνον από τα απαραίτητα «συστατικά» που πρέπει να διαθέτει κάποιος για να μπει στην ελίτ των φτερωτών μαχητών.

Η «Espresso της Κυριακής» βρέθηκε στην 114η Πολεμική Πτέρυγα της Τανάγρας. Επισκέφτηκε την 331η Μοίρα που έχει πάρει το όνομά της από τον μυθικό ήρωα Θησέα, μίλησε με τους χειριστές των διάσημων Mirage και μαζί με τους φύλακες των αιθέρων... απογειώθηκε στα δέκα χιλιάδες πόδια.


Αρχίζουν τα δύσκολα...
Ωρα 11.00 το πρωί. Στην αεροπορική βάση της Τανάγρας χτυπά το τηλέφωνο και το Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων ενημερώνει ότι έχουν εντοπιστεί στα ραντάρ ίχνη εχθρικών αεροσκαφών μέσα στον ελληνικό εναέριο χώρο. Οι δύο πιλότοι που βρίσκονται σε ετοιμότητα παίρνουν αμέσως εντολή από τον πύργο ελέγχου για άμεση απογείωση και αναχαίτιση, «Scramble» όπως αποκαλείται στη γλώσσα των πιλότωων. Μέσα σε λιγότερα από δύο λεπτά έχουν φορέσει τον απαραίτητο εξοπλισμό τους, έχουν μπει στα μαχητικά, τροχοδρομούν στον αεροδιάδρομο και χάνονται με μεγάλη ταχύτητα στον ορίζοντα…

Είναι η ώρα που οι «Αετοί του Αιγαίου» αναλαμβάνουν δράση. Στόχος τους είναι να προστατέψουν τον εθνικό εναέριο χώρο και να γυρίσουν πίσω στη βάση τους... ασφαλείς.

Στη Μοίρα η σκέψη όλων είναι στον αέρα. Ολοι όμως πιστεύουν ότι και πάλι θα τα καταφέρουν. Περίπου μία ώρα αργότερα, το έδαφος στην 114η Πτέρυγα Μάχης «τρέμει» κάτω από τα πόδια μας. Ο θόρυβος είναι εκκωφαντικός. Ο σχηματισμός των μαχητικών τύπου Mirage 2000-5 πλησιάζει τον αεροδιάδρομο και προσγειώνεται. Οι μηχανικοί και οι οπλουργοί σε πλήρη ετοιμότητα τρέχουν αμέσως κοντά στα αεροσκάφη. Εχουν και αυτοί στη διάθεσή τους λίγα λεπτά να προετοιμάσουν τα αεροσκάφη για να είναι και πάλι σε ετοιμότητα. Για άλλη μία φορά οι Ελληνες πιλότοι τα κατάφεραν. Η αποστολή τους εξετελέσθη και οι άνδρες της 331ης Μοίρας Θησέας επιστρέφουν στη βάση «νικητές» και από αυτήν τη μάχη.


*Scramble: η αναχαίτιση εχθρικού αεροσκάφους στη γλώσσα των πιλότων.
Σμηναγός Κωνσταντίνος Σταμάτης,
ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ MIRAGE 2000-5 (ΑΠΟΛΛΩΝ)
«Στο αεροσκάφος δεν υπάρχουν συναισθήματα»

Εχει γράψει περισσότερες από χίλιες τετρακόσιες ώρες πτήσης. Ηταν ένας από τους πρώτους Ελληνες πιλότους που εκπαιδεύτηκαν από Γάλλους ιπταμένους για να πετάξει με τα μαχητικά 4ης γενιάς Mirage 2000-5. Ο σμηναγός Κωνσταντίνος Σταμάτης είναι ένα από τα καμάρια της Πολεμικής Αεροπορίας.

Το μαχητικό «Απόλλων» μόλις έχει προσγειωθεί στον αεροδιάδρομο της Τανάγρας ύστερα από μια δύσκολη άσκηση αερομαχίας. Κοντά στο αεροσκάφος τρέχει το προσωπικό εδάφους. Ο κινητήρας σβήνει και η καλύπτρα ανοίγει. Ο σμηναγός βγάζει την κάσκα του και μας λέει: «Ολα πήγαν καλά». Αυτή είναι η πρώτη του κουβέντα.

- Οταν επιστρέφεις πίσω στη βάση σου είτε έπειτα από μια άσκηση είτε έπειτα από μια αναχαίτιση, πώς αισθάνεσαι;
Πιο κοντά στον στόχο μου. Επειτα από κάθε πτήση αισθάνομαι πιο έμπειρος, έχοντας κατακτήσει άλλον έναν στόχο, έχοντας αντιμετωπίσει άλλη μια νέα πρόκληση.

- Οταν λαμβάνεις σήμα για άμεση απογείωση και αναχαίτιση και τίθεσαι σε συναγερμό, ποια είναι τα συναισθήματά σου;
Οταν πάρουμε εντολή για scramble (αναχαίτιση), ανέβουμε στο αεροσκάφος και κλείσουμε την καλύπτρα, τότε δεν υπάρχουν συναισθήματα. Τα συναισθήματα τα αφήνουμε πίσω στο έδαφος. Το μόνο που σκέφτομαι όταν πάρω σήμα για αναχαίτιση είναι να εκτελέσω αποτελεσματικά και με ασφάλεια την αποστολή, σύμφωνα με όσα έχω διδαχθεί και όσα οφείλω στην πατρίδα. Από τη στιγμή που θα μπω μέσα στο μαχητικό και θα ξεκολλήσουν οι ρόδες από το έδαφος γίνομαι ένα με το αεροσκάφος μου.

- Ποια είναι η πτήση που θα θυμάσαι πάντα;
Σίγουρα, η πρώτη αποστολή scramble. Η παρθενική πτήση με πραγματικά όπλα σίγουρα έχει μείνει χαραγμένη ανεξίτηλα στο μυαλό μου. Αυτό εξάλλου αποτελεί και το όνειρο όλων των πιλότων των μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας, να πετάξουμε δηλαδή με μαχητικό και να κάνουμε αναχαιτίσεις στο Αιγαίο.

- Υπάρχει κάποια πτήση που κινδύνεψες πολύ;
Σίγουρα, δεν είναι όλες οι πτήσεις άψογες, άλλωστε για αυτό εκπαιδευόμαστε συνεχώς. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ όμως κι ας έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε είναι η δεύτερη φορά που συμμετείχα σε αναχαίτιση. Ημουν στη Σκύρο, όταν πήραμε σήμα για άμεση απογείωση και αναχαίτιση τουρκικών αεροσκαφών. Μέσα σε δύο λεπτά ένα ζευγάρι μαχητικών αεροσκαφών Μ-2000 βρισκόταν στον αέρα. Εγώ και ο συνάδελφός μου ήμασταν οι μόνοι που απογειωθήκαμε, καθώς όλα τα υπόλοιπα αεροδρόμια της χώρας ήταν κλειστά από την κακοκαιρία. Κατά τη διάρκεια της πτήσης μας αναχαιτίσαμε συνολικά είκοσι τέσσερα τουρκικά μαχητικά. Για τη μικρή εμπειρία μου τότε ως πιλότος εκείνη η πτήση με είχε δυσκολέψει πολύ, αλλά τώρα όμως δεν νομίζω ότι θα δυσκολευόμουν ιδιαίτερα.

- Είσαι μάχιμος πιλότος. Τι σημαίνει αυτό για σένα;
Σημαίνει διαρκή αναζήτηση για βελτίωση, αυταπάρνηση και ετοιμότητα προκειμένου ανά πάσα ώρα και στιγμή, ημέρα ή νύκτα, με ζέστη ή με κρύο να μπορώ σε λίγα λεπτά να βρεθώ στον αέρα με ένα οπλισμένο μαχητικό αεροσκάφος για να υπερασπιστώ τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μου.

Σμήναρχος Λάζαρος Μαντούβαλος
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Ο top

Σχίζει τους αιθέρες εδώ και τριάντα χρόνια. Τα μαχητικά τύπου Fighter και Mirage 2000 τα παίζει στα δάχτυλά του. Στο ενεργητικό του έχει καταγεγραμμένες αρκετές χιλιάδες ώρες πτήσεων, υπολογίζοντας ότι σχεδόν τη μισή του ζωή την έχει περάσει στον αέρα συμμετέχοντας σε ασκήσεις και αναχαιτίσεις πολλών αεροσκαφών.

Ο διευθυντής επιχειρήσεων και εκπαίδευσης της 114ης Πτέρυγας Μάχης σμήναρχος (Ι) Λάζαρος Μαντούβαλος είναι ένας από τους πλέον έμπειρους μάχιμους της Πολεμικής Αεροπορίας στα Μ-2000 και θεωρείται η «ψυχή» της 114ης Πτέρυγας Μάχης. Από τα χέρια του έχουν βγει μερικοί από τους καλύτερους πιλότους, ενώ ο ίδιος εκπαιδεύει τους νεότερους να ανοίγουν τα φτερά τους στον αέρα για πρώτη φορά.

Ο ίδιος είναι πολύ σεμνός και αποφεύγει να μιλάει για τον εαυτό του. Ωστόσο, οι ιπτάμενοι μιλούν με θαυμασμό και περηφάνια για τον captain τους. «Ο σμήναρχος κουβαλάει τεράστια πείρα και έχει απίστευτες γνώσεις» μας αποκαλύπτουν οι νεότεροι πιλότοι, οι οποίοι θα ήθελαν κάποια μέρα να του μοιάσουν. Ο ίδιος μιλάει με πάθος για τα πολεμικά αεροσκάφη κι ενώ θα νόμιζε κανείς ότι οι αναχαιτίσεις γι’ αυτόν είναι πλέον υπόθεση ρουτίνας, όπως μας αποκαλύπτει, «κάθε πτήση είναι και μια νέα πρόκληση. Πάντα είμαστε μπροστά σε προκλήσεις. Κι εκτός από τις προφανείς προκλήσεις, έχουμε και τις άλλες, όπως για παράδειγμα να μεταφέρουμε τις γνώσεις μας στους νεότερους συναδέλφους, να τους γαλουχήσουμε και να τους εκπαιδεύσουμε άρτια, να εμφυσήσουμε αυτοπεποίθηση αλλά και σύνεση, προκειμένου να ανταποκριθούμε συνολικά στις απαιτήσεις και στην ιδιαίτερη φύση της δουλειάς μας. Για όλους εμάς τους μάχιμους ιπτάμενους οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε είναι το ελιξίριο της ζωής μας».

Και μπορεί ο ίδιος να θεωρεί τους άντρες του κατά κάποιον τρόπο παιδιά του, ωστόσο, όπως μας λέει, «αν είχα γιο, σίγουρα θα ήθελα να υπηρετήσει σαν ιπτάμενος στην Πολεμική Αεροπορία. Εμένα αυτή η δουλειά κάνοντας τον απολογισμό μου έπειτα από τριάντα χρόνια υπηρεσίας μου έχει χαρίσει πολλές και μεγάλες στιγμές. Είναι ένα επάγγελμα που σου προσφέρει συγκινήσεις, περηφάνια και προοπτικές» μας λέει χαμογελώντας.


Επισμηναγός Κώστας Χαλάτσης
ΧΕΙΡΙΣΤΗΣ MIRAGE 2000-5
«Στεναχωρούμαστε όταν δεν μπορούμε να πετάξουμε»

Ο επισμηναγός Κώστας Χαλάτσης ανήκει στην dream team των Mirage 2000-5. Είναι από τους πρώτους που έμαθε να χειρίζεται τα συγκεκριμένα μαχητικά και σήμερα εκπαιδεύει τους νεότερους. Εχει συμπληρώσει περισσότερες από 2.500 ώρες πτήσης και είναι πάντα έτοιμος για... όλα. «Τα τελευταία χρόνια η εκπαίδευση που κάνουμε είναι πολύ πιο δύσκολη από αυτά που καλούμαστε να κάνουμε στις αναχαιτίσεις. Εχουμε βάλει τον πήχη πολύ ψηλά για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις απειλές πιο εύκολα και πολύ πιο αποτελεσματικά. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα ανά πάσα στιγμή» μας λέει.

- Πόσες ώρες την εβδομάδα πετάς;
Πολλές, πάρα πολλές. Αρκεί να σας πω ότι κάποιες εβδομάδες περισσότερες ώρες πετάμε παρά πατάμε στο έδαφος.

- Οταν χτυπάει συναγερμός και καλείσαι να αναχαιτίσεις εχθρικά μαχητικά, τι συναισθήματα έχεις;
Από την ώρα που χτυπάει το τηλέφωνο μέχρι την ώρα που θα μπω στο αεροσκάφος σκέφτομαι μόνο το καθήκον μου. Οι κινήσεις είναι μηχανικές και συντονισμένες. Δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς σχεδόν τίποτα. Προσπαθείς απλώς να κάνεις όσα έχεις μάθει τόσα χρόνια για να μην πάει κάτι στραβά. Διότι, όταν πετάμε, το αεροσκάφος είναι φορτωμένο με όπλα. Αν διαχειριστούμε κάτι λάθος, σίγουρα θα προκαλέσουμε επεισόδιο. Εξάλλου, όταν πετώ σε σχηματισμό, έχω να διαχειριστώ αποτελεσματικά και τα άλλα μέλη-πιλότους του σχηματισμού που με ακολουθούν, δηλαδή τον νούμερο δύο ή τον νούμερο τρία πιλότο.

- Υπάρχει κάποιος φόβος στο τι θα αντιμετωπίσεις μέσα σε λίγα λεπτά που θα βρεθείς στον αέρα;
Οχι, φόβος δεν υπάρχει. Κανείς από τους ιπταμένους δεν θα λειτουργούσε αποτελεσματικά με φοβίες ή συστολές στις ασκήσεις ή στα scramble. Ομως, θα έλεγα ότι όλοι οι ιπτάμενοι διακατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης, επαγγελματισμό και συναίσθηση για το κόστος της αποστολής που αναλαμβάνουν. Αυτή είναι η ζωή του ιπταμένου και όλοι όσοι είμαστε εδώ αγαπάμε πολύ αυτό που κάνουμε.

- Την ώρα που εμπλέκεσαι σε μια αερομαχία επικρατούν έντονα συναισθήματα;
Θα έλεγα ότι πιο έντονα συναισθήματα έχω όταν δεν μπορώ να πετάξω, παρά όταν πετάω. Οταν είμαι σε scramble ή σε άλλη άσκηση, τα συναισθήματα τιθασεύονται. Αν όμως πάει κάτι στραβά και αναγκαστώ να ματαιώσω την πτήση μου, εκείνη την ώρα τα συναισθήματα είναι έντονα. Εγώ όπως και όλοι οι συνάδελφοί μου θέλουμε να προσφέρουμε όλα όσα μπορούμε και ακόμη περισσότερα. Δεν σας κρύβω ότι όχι μόνον εγώ άλλα όλοι οι πιλότοι στεναχωριούνται πολύ αν δεν καταφέρουν να πετάξουν, αν για παράδειγμα το αεροσκάφος παρουσιάσει κάποια βλάβη. Εξάλλου, κάθε πιλότος από εμάς είναι πολύ δεμένος με το αεροσκάφος του. Το αγαπά και το σέβεται.

- Τι είναι για σένα η Μοίρα 331;
Η οικογένειά μου. Περισσότερες ώρες βρίσκομαι στη βάση με τους συναδέλφους μου παρά στο σπίτι με την οικογένειά μου. Ολοι οι πιλότοι εδώ είμαστε πολύ δεμένοι μεταξύ μας. Ισως γιατί μας δένει ο κίνδυνος ή και το γεγονός ότι περνάμε αρκετές ώρες εδώ και έχουμε δυνατή χημεία μεταξύ μας. Να φανταστείτε κάποιες μέρες μπαίνουμε στη βάση στις 6.00 το πρωί και φεύγουμε στις 11.00 το βράδυ και δεν παραπονιέται κανείς μας.

«Απογειωθήκαμε» στα 10.000 πόδια
«Θα πετάξεις χωρίς να σου βάλουμε G (σ.σ. η πίεση που δέχονται οι πιλότοι από την επιτάχυνση), για να μη λιποθυμήσεις» μας είπε ο υποσμηναγός Αποστολόπουλος, ο οποίος είχε πάρει εντολή από τον αντισμήναρχο Γ. Κυριάκου, διοικητή της 331ης Μοίρας, να μας βάλει στον εξομοιωτή πτήσης για να νιώσουμε ότι πετάμε με μαχητικό αεροσκάφος.

Αφού μας έχει κάνει την απαραίτητη ενημέρωση, ο διοικητής της Μοίρας αναθέτει στον υποσμηναγό τη «δύσκολη αποστολή», δηλαδή να μας οδηγήσει στον «flight simulator». Μπαίνοντας μέσα και κλείνοντας η πόρτα πίσω μας νιώθουμε την αίσθηση του απέραντου χώρου. Μόλις καθόμαστε στο... μονοθέσιο αεροσκάφος και ανάβει ο κινητήρας, αισθανόμαστε τη δύναμη και τον θόρυβό του, που ολοένα και δυναμώνει. Φοράμε τα ακουστικά για να έχουμε επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου. «Ετοιμη για απογείωση;» μας ρωτάει ο εκπαιδευτής, και του γνέφουμε καταφατικά, καθώς είναι αδύνατον να μας ακούσει από τον θόρυβο των μηχανών.

Σε κλάσματα δευτερολέπτου έχουμε την αίσθηση της απογείωσης. Από τα ακουστικά λαμβάνουμε συνεχώς πληροφορίες από τον πύργο ελέγχου. Μας περιγράφει ποια πορεία πρέπει να ακολουθήσουμε. Πετάμε στα 10.000 πόδια πάνω από το Αιγαίο. Η ταχύτητα... ζαλίζει, το ίδιο και οι ελιγμοί που κάνει το αεροσκάφος. Το κόπκιτ (η κονσόλα) του αεροσκάφους αναβοσβήνει και μας μεταφέρει συνεχώς νέες πληροφορίες. Το χειριστήριο τρέμει. Ο κινητήρας βουίζει ασταμάτητα στα αφτιά μας, το ίδιο και ο αέρας που σχίζει το μαχητικό. Με δυσκολία ακούμε τον πύργο που μας βομβαρδίζει με πληροφορίες, σήματα και κωδικούς.

Σε κλάσματα δευτερολέπτου πετάμε πάνω από κάποια βραχονησίδα του Αιγαίου. Παίρνουμε εντολή να γυρίσουμε στη βάση. Βλέπουμε τον αεροδιάδρομο και ο υποσμηναγός Αποστολόπουλος μας ενημερώνει ότι θα έχουμε μια δύσκολη προσγείωση. Πραγματικά, ήταν πολύ δύσκολη. Νομίζαμε ότι η μύτη του αεροσκάφους θα τρυπούσε το έδαφος με ιλιγγιώδη ταχύτητα, αλλά εν τέλει με λίγη βοήθεια καταφέραμε να προσγειωθούμε… έξω από τον αεροδιάδρομο, ελάχιστα μέτρα από ένα δέντρο ελιάς. Εκεί τελείωσε και το όνειρο του εικονικού μας ταξιδιού στους αιθέρες.

Βγαίνοντας από τον εξομοιωτή θυμηθήκαμε τα λόγια του διοικητή της 331ης Μοίρας Γ. Κυριάκου: «Μόνον όσοι έχουν πετάξει με μαχητικά μπορούν να καταλάβουν τι πιέσεις δέχεται και τι αισθάνεται ένας ιπτάμενος». Φεύγοντας από τη Μοίρα διαπιστώσαμε γιατί πήρε το όνομά της «Θησέας». Απλώς, γιατί είναι μυθικά τα κατορθώματά τους.

Συμφωνία Σαουδικής Αραβίας-Ισραήλ για επίθεση στο Ιράν;

Δημοσίευμα της εφημερίδας Τhe Times αποκαλύπτει ότι η Σαουδική Αραβία διεξήγαγε ειδική άσκηση απενεργοποίησης των συστημάτων αεράμυνας, ώστε την κατάλληλη στιγμή να μπορεί χωρίς προβλήματα να επιτρέψει τη διέλευση ισραηλινών μαχητικών αεροσκαφών από τον εναέριο χώρο της, τα οποία θα έχουν αποστολή το βομβαρδισμό των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Το δημοσίευμα που εμφανίζεται λίγες μόνον ώρες μετά την επιβολή νέων κυρώσεων κατά του Ιράν, από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αναφέρει ότι το Ριάντ συμφώνησε να παραχωρήσει στην Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία ένα στενό αεροδιάδρομο στα βόρεια της χώρας, ώστε να μικρύνει η απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν τα ισραηλινά αεροσκάφη, αν προχωρήσουν σε βομβαρδισμό του Ιράν.
Η Σαουδική Αραβία θέλει να διασφαλίσει την ανώδυνη διέλευση των ισραηλινών αεροσκαφών, γι αυτό και προχώρησε σε ασκήσεις απενεργοποίησης των συστημάτων αεράμυνας, ώστε να μην απογειωθούν τα δικά της πολεμικά αεροσκάφη για να αναχαιτίσουν τα ισραηλινά, και να μην εκτοξευθούν, όπως θα γινόταν σε περίπτωση παραβίασης του εναερίου χώρου της, αντιαεροπορικοί πύραυλοι. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι διαδικασίες αυτές και οι ασκήσεις, ολοκληρώθηκαν με επιτυχία, και με την απόλυτη έγκριση του αμερικανικού Πενταγώνου. Κυβερνητικές πηγές της Σαουδικής Αραβίας, αναφέρουν ότι είναι ευρέως αποδεκτό στην κυβέρνηση του Βασιλείου, ότι υπάρχει ήδη συμφωνία μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ, σε περίπτωση βομβαρδισμού των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Άλλωστε, η πολιτική αντιπάθεια για το θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης, αλλά και ο φόβος για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης, θεωρείται από διεθνείς αναλυτές, κάτι κοινό μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας.
Οι πιθανότεροι στόχοι της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, σε περίπτωση βομβαρδισμού του Ιράν, θεωρούνται, οι εγκαταστάσεις εμπλουτισμού ουρανίου στις περιοχές Νatanz και Qom, οι αποθήκες φυσικού αερίου στο Ιsfahan και ο πυρηνικός αντιδραστήρας στο Αrak. Στους δευτερεύοντες στόχους περιλαμβάνεται και ο υπό κατασκευή πυρηνικός αντιδραστήρας στο Bushehr, που εκτιμάται ότι όταν θα ολοκληρωθεί θα έχει τη δυνατότητα να παράγει πλουτώνιο για πυρηνικά όπλα. Οι στόχοι αυτοί βρίσκονται ως και 2.250km μακριά από το Ισραήλ, απόσταση που υπερβαίνει την ακτίνα δράσης των ισραηλινών αεροσκαφών, ακόμη και αν αυτά ανεφοδιαστούν στον αέρα. Ένας ανοιχτός αεροδιάδρομος πάνω από τη Σαουδική Αραβία θα μειώσει αρκετά την απόσταση που θα πρέπει να διανύσουν τα ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη. Μια επίθεση κατά του Ιράν θα χρειαστεί πολλαπλά κύματα βομβαρδιστικών, που θα πρέπει να περάσουν πάνω από την Ιορδανία, τη βόρεια Σαουδική Αραβία αλλά και το Ιράκ. Μια επίθεση κατά του Βushehr, που βρίσκεται στον Περσικό Κόλπο, θα εμπλέξει πιθανότατα και τον εναέριο χώρο του Κουβέιτ, από τα νοτιοδυτικά.
Οι πτήσεις ισραηλινών αεροσκαφών πάνω από το Ιράκ, απαιτούν τη συγκατάθεση της Ουάσινγκτoν. Η κυβέρνηση του Προέδρου Οbama, αρνήθηκε ως τώρα να δώσει το πράσινο φως σε μια ισραηλινή επίθεση στο Ιράν, και προσπαθεί να δώσει πολιτική και διπλωματική λύση στο πρόβλημα, κάτι που προς το παρόν έχει εμποδίσει το Ισραήλ από το να εκτελέσει χωρίς καθόλου πολιτική κάλυψη την επίθεση, λόγω του υψηλού πολιτικού κόστους. Άλλωστε στρατιωτική αναλυτές, αμφιβάλλουν για το αν μια ισραηλινή αεροπορική επίθεση θα εξουδετερώσει τις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις, που είναι πολύ καλά οχυρωμένες, και χτισμένες βαθιά κάτω από τη γη. Αν όμως οι νέες διεθνείς κυρώσεις κατά του Ιράν αποτύχουν να λύσουν το πρόβλημα, οι ισραηλινές πιέσεις προς το Λευκό Οίκο για πράσινο φως στο βομβαρδισμό του Ιράν, θα ενταθούν. Το Ιράν διατείνεται ότι θα συνεχίσει και θα επιταχύνει το πυρηνικό του πρόγραμμα, παρά τις κυρώσεις του ΟΗΕ, που τις θεωρεί χωρίς καμία πρακτική αξία.
Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Binyamin Netanyahu έχει αρνηθεί επανειλημμένα, να αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας αεροπορικής επίθεσης κατά του Ιράν, ενώ ο Aharaon Zeevi Farkash, επικεφαλής των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών ως το 2006, που έχει σχεδιάσει και ασκήσεις βομβαρδισμού του Ιράν σε εξομοιωτές της Iσραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας, δήλωσε πρόσφατα ότι "η Σαουδική Αραβία φοβάται όσο και το Ισραήλ τις πυρηνικές δυνατότητες της Τεχεράνης".
Οι ηγεσίες του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας είχαν πολλαπλές συναντήσεις για το ζήτημα, ενώ πληροφορίες φέρουν τον Meir Dagan, επικεφαλής της Mossad, να έχει συναντήσει αξιωματούχους των μυστικών υπηρεσιών της Σαουδικής Αραβίας, για να ζητήσει εγγυήσεις, ότι η χώρα τους θα επιτρέψει στα ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη να χρησιμοποιήσουν τον εναέριο χώρο του Βασιλείου. Και οι δύο κυβερνήσεις έχουν αρνηθεί επανειλημμένα ότι αυτές οι συναντήσεις, έλαβαν χώρα. Το Ιράν δε διατείνεται ότι προωθεί το πυρηνικό του πρόγραμμα για ειρηνικούς πολιτικούς σκοπούς, και ότι το μόνο που επιθυμεί το Ισραήλ αλλά και άλλες δυνάμεις της Δύσης, είναι να στερήσουν από μια ανεξάρτητη χώρα, την ενεργειακή, οικονομική και τεχνολογική της πρόοδο και αυτονομία.
Ο κίνδυνος για την περιοχή της Μέσης Ανατολής και της ανατολικής Μεσογείου είναι τεράστιος. Μια σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ, μπορεί να έχει ανυπολόγιστές, οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές αλλά και περιβαλλοντικές συνέπειες, και να πυροδοτήσει αλυσιδωτές εξελίξεις και καταστροφές σε ολόκληρο τον κόσμο. Μια εκτίναξη της τιμής του πετρελαίου μπορεί να υπονομεύσει άμεσα την ασθενή ανάκαμψη της διεθνούς οικονομίας. Επίσης ο βομβαρδισμός του Ιράν θα δώσει τροφή και επιχειρήματα στους παντός είδους και διαμετρήματος εξτρεμιστές και φανατικούς σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Χαμάς, η Χεζμπολάχ και οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι στην Αίγυπτο, θα αποκτήσουν επιχειρήματα και βήμα, για να κερδίσουν την ψυχή και την Καρδιά των μεγάλων μαζών. Κύματα ισλαμικού φονταμενταλισμού και αγανάκτησης αναμένεται να σαρώσουν τον Ισλαμικό και Αραβικό Κόσμο ενώ δεν ξέρουμε ποια θα είναι η αντίδραση μεγάλων δυνάμεων όπως η Ρωσία και η Κίνα, που δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κυρίως γεωοικονομικό, για το Ιράν.
Τα αποτελέσματα μιας ισραηλινής αεροπορικής επίθεσης κατά του Ιράν δεν είναι εγγυημένα, οι πυρηνικές του εγκαταστάσεις μάλλον θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να λειτουργούν μετά την επίθεση. Εγγυημένες όμως είναι οι πολιτικές επιπτώσεις μια τέτοιας επίθεσης, καθώς το θεοκρατικό καθεστώς θα έχει την ευκαιρία να αναπαραχθεί ιδεολογικά, πολιτικά και προπαγανδιστικά, και να πνίξει κάθε μετριοπαθή αντιπολιτευτική φωνή. Τα φιλοδυτικά συντηρητικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής θα βρεθούν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, το ίδιο και ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Barack Obama, ο οποίος προσπαθεί να ακολουθήσει πολιτική ανοικτών θυρών και συνεννόησης, με τους Άραβες και τον Ισλαμικό Κόσμο. Διεθνείς αναλυτές εκτιμούν ότι τα πρακτικά αποτελέσματα ενός αεροπορικού βομβαρδισμού του Ιράν, θα είναι μάλλον πενιχρά, οι ευρύτερες όμως πολιτικές και οικονομικές συνέπειες θα είναι τεράστιες και θα πυροδοτήσουν εξελίξεις “που θα ανοίξουν τις θύρες ενός διεθνούς φρενοκομείου".

H μυστική διπλωματία Παπανδρέου οδηγεί σε "Μακεδονία του Βαρδάρη"

Κοντά σε συμφωνία για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ βρίσκονται, σύμφωνα με πληροφορίες, Αθήνα και Σκόπια. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύο πλευρές καταλήγουν στο "Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη", υπό την πιεστική παρέμβαση των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Οι εντατικές διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, οφείλονται κατά κύριο λόγο στις αφόρητες πιέσεις που ασκεί ο δεύτερος στην ιεραρχία του State Department, James Steinberg, ο οποίος τον τελευταίο χρόνο επισκέφθηκε επανειλημμένα τις δύο χώρες. Ο εβραϊκής καταγωγής αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών δήλωσε πρόσφατα ότι "επίκειται η λήψη δύσκολων αποφάσεων" από την ηγεσία των Σκοπίων, υπογραμμίζοντας τη σημασία που έχει για τη ΠΓΔΜ στη σημερινή περίοδο αβεβαιότητας η ένταξη στις ευρωατλαντικές δομές.

Μέγας Αλέξανδρος

Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέγας (356 - 323 π.Χ.). Βασιλιάς της Μακεδονίας, ο πιο μεγάλος στρατιωτικός της αρχαιότητας και ένας από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών.

1. Η καταγωγή και η γέννησή του. Ο Αλέξανδρος θεωρούσε τον εαυτό του γιο του θεού των Αιγυπτίων Άμμωνα Δία και απόγονο του Αχιλλέα και του Ηρακλή, πράγμα που πίστευαν και οι σύγχρονοί του, επειδή δεν μπορούσαν αλλιώς να εξηγήσουν τη θαυμαστή προσωπικότητά του. Οι φυσικοί του όμως γονείς ήταν ο Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας και η Ολυμπιάδα, κόρη του βασιλιά της Ηπείρου Νεοπτόλεμου. Η καταγωγή του λοιπόν ήταν δωρική, διότι και οι Μακεδόνες και οι Ηπειρώτες ήσαν Δωριείς.

Λένε πως η γέννησή του προαναγγέλθηκε με θαυμαστά σημεία. Κατά τον Πλούταρχο η Ολυμπιάδα κατά την πρώτη νύχτα του γάμου της νόμισε ότι ακούστηκε βροντή και έπεσε κεραυνός στην κοιλιά της. Από την πληγή που άνοιξε έβγαινε πολλή φωτιά και διασκορπιζόταν σε φλόγες που διαλύονταν. Ο Φίλιππος επίσης ονειρεύτηκε κάποιο βράδυ ότι έβαζε σφραγίδα στην κοιλιά της γυναίκας του. Η σφραγίδα, όπως νόμιζε, παρίστανε λιοντάρι. Ερμηνεύοντας τα σημάδια αυτά ο μάγος Αρίστανδρος είπε ότι η Ολυμπιάδα θα γεννήσει γιο ορμητικό και λεοντόκαρδο.

Και η γέννησή του συνοδεύτηκε με καλούς οιωνούς. Την ημέρα που ο Αλέξανδρος γεννήθηκε στην Πέλλα, ο Φίλιππος έπαιρνε τρεις ευχάριστες ειδήσεις: τα άλογά του είχαν νικήσει στους Ολυμπιακούς αγώνες, ο στρατός του είχε καταλάβει την Ποτίδαια και ο στρατηγός του Παρμενίωνας είχε νικήσει τους Ιλλυριούς.

2. Η παιδική και νεανική του ηλικία. Ο πρώτος παιδαγωγός του Αλέξανδρου ήταν ο συγγενής της μητέρας του Λεωνίδας, που χρησιμοποιούσε και πολλούς άλλους βοηθούς στο έργο που είχε αναλάβει. Όταν ο Αλέξανδρος έγινε 13 χρονών, είχε τη μεγάλη τύχη να σπουδάσει κοντά στο φιλόσοφο Αριστοτέλη. Επί τρία χρόνια στη Μίεζα της Μακεδονίας άκουσε τα μαθήματα του φιλοσόφου με μία μικρή συντροφιά εκλεκτών συμμαθητών του και διακρίθηκε για τη φιλομάθειά του. Ιδιαίτερη αγάπη έδειχνε για την «Ιλιάδα» του Ομήρου, την οποία είχε σχολιάσει για το μεγάλο του μαθητή ο Αριστοτέλης και την οποία εκείνος δεν αποχωρίστηκε σ' όλη του τη ζωή. Τον συγκινούσαν επίσης οι τραγωδίες, η μουσική και η λυρική ποίηση, ιδίως του Πινδάρου, τον οποίο τόσο εκτιμούσε, ώστε όταν αργότερα έκαψε τη Θήβα, έδωσε εντολή να μην πειραχτεί το σπίτι του μεγάλου αυτού Θηβαίου ποιητή. Διδάχτηκε ακόμα από τον Αριστοτέλη ηθική, ρητορική, πολιτική, φυσική, μεταφυσική, ιατρική, γεωγραφία κλπ. και από τον πατέρα του την τέχνη της διακυβέρνησης του κράτους. Έτσι στα 16 χρόνια του ο Φίλιππος εμπιστεύτηκε στα νεανικά χέρια του Αλέξανδρου την αντιβασιλεία, όταν ο ίδιος εκστράτευσε εναντίον του Βυζαντίου. Τότε δόθηκε η ευκαιρία στον Αλέξανδρο να κάνει την πρώτη εκστρατεία του εναντίον των Θρακών, τους οποίους νίκησε και ίδρυσε στη χώρα τους την πρώτη στρατιωτική αποικία, την οποία γεμάτος περηφάνια ονόμασε Αλεξανδρούπολη.

Ύστερα από δύο χρόνια ο Αλέξανδρος πήρε μέρος στη μάχη εναντίον των Θηβαίων, στη Χαιρώνεια (338 π.Χ.) και η συμβολή του έκρινε την έκβαση της μάχης. Τότε ο πατέρας του τον έστειλε ως πρεσβευτή στην Αθήνα κατά τη μεταφορά της στάχτης των Αθηναίων νεκρών της μάχης αυτής. Ήταν η πρώτη αλλά και η τελευταία φορά που επισκέφτηκε την Αθήνα. Οι εντυπώσεις του όμως από την ιερή πόλη της Αθηνάς έμειναν άσβηστες στη μνήμη του.

3. Ο Αλέξανδρος βασιλιάς (336 π.Χ.). Ήταν 20 χρονών ο Αλέξανδρος, όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας του. Ο νεαρός βασιλιάς είχε να αντιμετωπίσει στο εσωτερικό τους μνηστήρες του θρόνου και στο εξωτερικό τους βαρβάρους, που επαναστάτησαν, μόλις έμαθαν το θάνατο του Φιλίππου. Αλλά και οι ελληνικές πόλεις θεώρησαν την περίσταση κατάλληλη, για να καταλύσουν τη μακεδονική κυριαρχία. Ο Αλέξανδρος δε δίστασε ούτε στιγμή, αλλά ενέργησε με αστραπιαία ταχύτητα προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο δολοφόνος του πατέρα του και τρεις αδερφοί του, που διεκδικούσαν το θρόνο, εκτελούνται αμέσως. Αφού έτσι εξασφάλισε τη ηρεμία και την ασφάλεια στο εσωτερικό του κράτους του, εκστράτευσε αυτοπροσώπως εναντίον της νότιας Ελλάδας, κατέπνιξε στη γέννεσή της την επανάσταση και αναγνωρίστηκε από όλους ως αρχηγός της εκστρατείας όλων των Ελλήνων εναντίον των Περσών.

Απερίσπαστος κατόπι στρέφεται εναντίον των εξωτερικών εχθρών. Πρώτα αναγκάζει τους Θράκες, τους Τριβαλλούς και τους Γαίτες να συνθηκολογήσουν και τους Κέλτες να ζητήσουν τη φιλία του. Μετά κατευθύνεται εναντίον της Ιλλυρίας και συντρίβει το στρατό του βασιλιά της Κλείτου. Στο μεταξύ αποστατούν πάλι οι νότιοι Έλληνες, εναντίον των οποίων επανέρχεται ορμητικός ο Αλεξάνδρος, τους υποτάσσει και καταστρέφει από τα θεμέλια τη Θήβα, που ήταν το κέντρο της αποστασίας, εκτός από τα ιερά και το σπίτι του Πινδάρου.

4. Η εκστρατεία στην Ασία. Την άνοιξη του 334 π.Χ. είναι πανέτοιμος για την εκστρατεία της Ασίας. Το εκστρατευτικό του σώμα αποτελείται από 32.000 πεζούς και 5.000 ιππείς. Τα πιο επίλεκτα τμήματά του είναι οι «εταίροι» του ιππικού, οι «πεζέταιροι» και οι «υπασπισταί των εταίρων». Κυριότερο όπλο είναι η ~10814 σάρισα, που η μικρότερη δεν είναι λιγότερο από 5,50 μ. και κάθε επιθετική μονάδα ονομάζεται «φάλαγξ». Ο στρατός αυτός αποτελείται όχι μόνον από Μακεδόνες, αλλά και από βαλκανικά φύλα (Παίονες, Θράκες, Αγριάνες, Τριβαλλούς και Ιλλυριούς), Θεσσαλούς ιππείς, Ακαρνάνες, Αιτωλούς, Κρήτες και Μικρασιάτες Έλληνες.

Εκτός από το ιππικό και το πεζικό υπάρχουν και άλλα τμήματα. Είναι οι πολιορκητικές μηχανές, το μηχανικό, η επιμελητεία τροφίμων, τα σκευοφόρα, το υγειονομικό, οι διαβιβάσεις κλπ. Και πάνω σ' όλο αυτόν τον τεράστιο και πολυδαίδαλο μηχανισμό κυριαρχεί ο Αλέξανδρος, ο οποίος ως ανώτατος αρχηγός διευθύνει τις πολεμικές επιχειρήσεις. Στο έργο του βοηθείται από άξιους στρατηγούς, όπως είναι ο Παρμενίωνας και οι γιοι του Φιλώτας και Νικάνορας, Κρατερός, Κοινός, Μελέαγρος, Κλείτος, Κάζας, Αντίγονος κ.ά. Τον περιβάλλουν επίσης αφοσιωμένοι σωματοφύλακες και πιστοί σύμβουλοι. Ακόμα οι «αμφ' αυτόν εταίροι», ανάμεσα στους οποίους διακρίνονται ιδιαίτερα οι Άρπαλος, Σέλευκος, Νέαρχος, Ευμένης, Δημάρατος, Στησάνορας, Πτολεμαίος, Ηφαιστίωνας, Περδίκκας, Λεονάτος κ.ά. Με όλους αυτούς, καθώς και με την ισχυρή και σοφή τακτική του, ο Αλέξανδρος κατορθώνει το μεγαλύτερο στρατιωτικό αποτέλεσμα των αρχαίων χρόνων.

5. Οι πρώτες νίκες. Ο Αλέξανδρος, αφού άφησε επίτροπό του στη Μακεδονία τον Αντίπατρο, διέσχισε τη Θράκη και έφτασε στον Ελλήσποντο. Εκεί συνάντησε το στόλο του, που τον αποτελούσαν 160 πολεμικά και πολλά μεταγωγικά πλοία. Με αυτά πέρασε απέναντι στην Τροία, όπου επισκέφτηκε τον τάφο του Αχιλλέα και έκανε θυσίες πάνω σ' αυτόν.

Την πρώτη αντίσταση των Περσών τη συνάντησε στις όχθες του Γρανικού ποταμού. Στη μάχη, που προσωπικά διεύθυνε ο ίδιος, κινδύνεψε να σκοτωθεί. Οι Πέρσες τελικά δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την ορμή των Μακεδόνων και υποχώρησαν άτακτα, προσφέροντας έτσι την πρώτη νίκη στον Αλέξανδρο. Από τα λάφυρα που άφησαν στο πεδίο της μάχης οι βάρβαροι, έστειλε 300 πανοπλίες στην Αθήνα, για να κοσμήσουν με αυτές τον Παρθενώνα. Στην αφιερωματική επιγραφή έδωσε εντολή να γραφτούν τα εξής: «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν οικούντων». Εξαιρούσε τους Λακεδαιμόνιους και τους στιγμάτιζε μ' αυτόν τον τρόπο, διότι ήταν οι μόνοι Έλληνες που δεν πήραν μέρος στην εκστρατεία.

Τώρα ο δρόμος ήταν ανοιχτός για τη Μ. Ασία, που σε λίγο ελευθερωνόταν από τις μακεδονικές φάλαγγες. Την άνοιξη του 333 π.Χ. έφτασε στην πόλη Γόρδιο. Εκεί υπήρχε ένα αμάξι με έναν πολύπλοκο κόμπο, ο γνωστός ως Γόρδιος δεσμός. Κατά την παράδοση όποιος τον έλυνε, θα γινόταν κύριος όλης της Ασίας. Ο Αλέξανδρος χωρίς αμφιταλαντεύσεις έκοψε με το ξίφος του τον άλυτο αυτό κόμπο θέλοντας να δείξει έτσι πως με το σπαθί του θα κατακτήσει την Ασία. Μετά πέρασε τα πανύψηλα βουνά του Ταύρου και φτάνοντας ιδρωμένος στον ποταμό Κύδνο έπεσε στα νερά του, για να δροσιστεί. Αρρώστησε βαριά, αλλά ο προσωπικός του γιατρός Φίλιππος τον έσωσε.

Τη δεύτερη συνάντησή του με τον περσικό στρατό την είχε κοντά στην πόλη Ισσό της Κιλικίας (331 π.Χ.). Οι 500.000 Πέρσες διαλύθηκαν και πάλι και ο Δαρείος γλίτωσε με τη φυγή. Άφησε όμως στα χέρια του Αλέξανδρου τη μητέρα του, τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Εκείνος όμως φέρθηκε με μεγαλοψυχία και ιπποτισμό προς τους υψηλούς αιχμαλώτους του.

Μετά προχώρησε νότια και έφτασε στη Φοινίκη, την οποία κυρίεψε και αιχμαλώτισε το στόλο της. Επίσης κατέλαβε την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Εκεί άφησε το στρατό του και με λίγους διαλεχτούς άνδρες προχώρησε στην έρημο, για να επισκεφτεί το μαντείο του Άμμωνα Δία. Ύστερα από περιπετειώδη πορεία έφτασε στο ξακουσμένο ιερό, όπου τον υποδέχτηκαν οι ιερείς με μεγάλες τιμές και ο αρχιερέας τον προσφώνησε «παιδί του Δία». Από εκεί εφοδιασμένος με χρησμούς που έλεγαν ότι θα κυριαρχούσε στην Ασία, ξαναγύρισε στην Αίγυπτο και άρχισε να ετοιμάζει το στρατό του για νέες μάχες. Μετά, αφού χάραξε τις όχθες της Αιγύπτου και κοντά στις εκβολές του Νείλου τα τείχη και τους δρόμους μιας νέας πόλης, της Αλεξάνδρειας, ξαναγύρισε στην Ασία.

6. Το τέλος του Περσικού κράτους και του Δαρείου. Με 40.000 πεζικό και 7.000 ιππικό πέρασε τον Τίγρη ποταμό και κινήθηκε προς τα Γαυγάμηλα, όπου είχε πληροφορίες ότι τον περίμενε ο Δαρείος με ένα εκατομμύριο άντρες και πολλά δρεπανηφόρα άρματα. Και πάλι θριάμβευσε η ανδρεία των Μακεδόνων και η στρατηγική του Αλέξανδρου. Ο μεγάλος περσικός στρατός διαλύεται και τρέπεται σε φυγή. Τον ακολουθεί πανικόβλητος και ο Δαρείος αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πλούσια λάφυρα. Ο Αλέξανδρος όμως δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένος. Όσο ζει ο Δαρείος, η κατάκτηση του Περσικού κράτους δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει τελειώσει. Γι' αυτό συνεχίζει την καταδίωξή του.

Προχωρώντας κυριεύει τη Βαβυλώνα, τα Σούσα με τους βασιλικούς θησαυρούς των Περσών και τέλος την αρχαία πρωτεύουσά τους, την Περσέπολη, όπου βρίσκονταν τα μυθικά ανάκτορα του Δαρείου και οι τάφοι των προγόνων του. Εκεί στέφτηκε ο Αλέξανδρος βασιλιάς της Περσίας και μετά συνέχισε την καταδίωξη του Δαρείου. Στο μεταξύ όμως ο σατράπης της Βακτριανής Βήσσος αιχμαλώτισε το Δαρείο, με σκοπό να γίνει ο ίδιος βασιλιάς της Περσίας και, όταν καταδιωκόμενος από τον Αλέξανδρο είδε πως ο Δαρείος θα πέσει στα χέρια των Μακεδόνων, τον σκότωσε. Αργότερα ο Αλέξανδρος έπιασε το Βήσσο και τον παρέδωσε στους Πέρσες, για να τον τιμωρήσουν εκείνοι όπως ήθελαν.

Η μάχη στα Γαυγάμηλα (329 π.Χ.) σήμανε την τέλεια καταστροφή του περσικού στρατού και ο θάνατος του Δαρείου την υποταγή ολόκληρου του Περσικού κράτους στον Αλέξανδρο.

7. Στην Ινδία. Με σκοπό την εξασφάλιση των ανατολικών συνόρων του ο Αλέξανδρος αποφάσισε να εκστρατεύσει στην Ινδία και να καταστήσει τον Ινδό ποταμό όριο δυσκολοδιάβατο της αυτοκρατορίας του προς την ανατολή. Πέρασε λοιπόν πολεμώντας τη Σογδιανή και τη Βακτριανή, νίκησε και κατέκτησε τις ιθαγενείς φυλές και το 327 π.Χ. μπήκε στην Ινδία. Οι πόλεις της έπεσαν η μία ύστερα από την άλλη, ώσπου φτάνοντας στον Υδάσπη ποταμό συνάντησε το βασιλιά Πώρο να τον περιμένει στην απέναντι όχθη με πολυάριθμο στρατό, ιππικό και 200 ελέφαντες. Κατόρθωσε όμως να περάσει το στρατό του απέναντι, να νικήσει τους Ινδούς και να συλλάβει αιχμάλωτο τον Πώρο, τον οποίο, επειδή θαύμασε για την ανδρεία του, τον συγχώρεσε και του ανέθεσε πάλι τη διοίκηση της χώρας του. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκε και ο Βουκεφάλας. Ο Αλέξανδρος έθαψε με τιμές το αγαπημένο του άλογο και στον τόπο εκείνο έχτισε μία πόλη, στην οποία έδωσε το όνομα Βουκεφάλα. Οι στρατιώτες του όμως είχαν κουραστεί και αρνήθηκαν να συνεχίσουν τις κατακτήσεις. Τότε ο Αλέξανδρος αναγκάστηκε να επιστρέψει (326 π.Χ.). Στη χώρα των Μαλλών πληγώθηκε και κινδύνεψε να σκοτωθεί. Μετά προχώρησε στα Πάταλλα. Μετά ένα μέρος του στρατού το έστειλε με το στόλο στην Περσία. Αρχηγό αυτών είχε βάλει το ναύαρχο Νέαρχο. Ο ίδιος με τον υπόλοιπο στρατό διέσχισε την έρημο Γεδρωσία, όπου έχασε τα 3/4 των αντρών του και έφτασε στην πρωτεύουσά της Πούρα.

8. Στα Σούσα. Ο Αλέξανδρος με τα υπολείμματα του στρατού του και ύστερα από πολλές περιπέτειες έφτασε στα Σούσα. Εκεί άρχισε να σκέφτεται την οργάνωση του κράτους του. Από τη μελέτη του τρόπου ζωής και διοίκησης των Περσών κατέληξε στο συμπέρασμα πως μόνο η συμφιλίωση με τους Πέρσες ευγενείς θα μπορούσε να διατηρήσει την απέραντη αυτοκρατορία που είχε δημιουργήσει. Έβαλε λοιπόν σε ενέργεια το σχέδιό του και άρχισε να ενεργεί ως Ελληνοπέρσης βασιλιάς. Περιποιήθηκε τους Πέρσες, μιμήθηκε την ενδυμασία και τον τρόπο ζωής τους και υποχρέωσε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Μάλιστα προχώρησε με ακόμα πιο τολμηρές ενέργειες. Παντρεύτηκε ο ίδιος την κόρη του Δαρείου και έβαλε και τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες του να μιμηθούν το παράδειγμά του και να παντρευτούν Περσίδες. Για να τους δελεάσει μάλιστα υποσχέθηκε σε όσους ακολουθούσαν τη συμβουλή του να χαριστούν τα χρέη. Έτσι κατά τους «γάμους», που επακολούθησαν, το δημόσιο ταμείο πλήρωσε 20 χιλ. τάλαντα, για να καλυφτούν τα χρέη των νεονύμφων αξιωματικών και στρατιωτών του. Και για να ενισχύσει την ελληνοπερσική αυτή προσέγγιση, έδωσε ακόμα την εντολή να γυμναστούν 30.000. Πέρσες κατά το μακεδονικό σύστημα και να ενταχτούν στο στρατό του. Αυτές και άλλες αλλαγές δεν άρεσαν στους Μακεδόνες, οι οποίοι έδειξαν στασιαστικές διαθέσεις. Ο Αλέξανδρος όμως ανακάλυψε τους συνωμότες και τους τιμώρησε σκληρά.

9. Ο θάνατός του. Η σημασία του έργου του. Η υγεία όμως του Αλέξανδρου είχε φθαρεί. Οι κόποι, οι διοικητικές φροντίδες και η θλίψη για το θάνατο του στενού του φίλου Ηφαιστίωνα τον εξασθένησαν και, ενώ βρισκόταν στη Βαβυλώνα, αρρώστησε και πέθανε σε ηλικία 33 χρόνων (323 π.Χ.). Η μεγάλη του παράλειψη ήταν ότι δεν είχε ορίσει διάδοχο του θρόνου του με συνέπεια να αρχίσουν διχόνοιες μεταξύ των στρατηγών του για τη διαδοχή και τη διαίρεση της απέραντης αυτοκρατορίας του σε μικρά κρατίδια.

Το εκπολιτιστικό όμως έργο του Αλέξανδρου δε χάθηκε μαζί μ' αυτόν. Επέζησε και μετά το θάνατό του. Η επικοινωνία που αυτός άνοιξε ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Ανατολή συνεχίστηκε. Και στις πολιτιστικές ανταλλαγές η ελληνική γλώσσα, που αυτός διέδωσε, εξακολούθησε να παίζει το ρόλο διεθνούς γλωσσικού οργάνου. Τα τεχνικά έργα του, δηλ. οι δρόμοι, οι γέφυρες, τα λιμάνια και οι πόλεις ακόμα που ίδρυσε, συνέβαλαν στη διαμόρφωση μιας ειρηνικής ζωής και μιας οικονομικής ανάπτυξης, τους καρπούς της οποίας επί αιώνες απολάμβαναν οι άνθρωποι. Μεγάλη ήταν ακόμα η συμβολή του στη διοίκηση, καθώς και στην τόνωση του θρησκευτικού συναισθήματος με το οποίο απέβλεπε στην εξημέρωση των άγριων ηθών. Γενικά έγινε αίτιος να αλλάξει προς το καλύτερο η ζωή των ανθρώπων και να γεννηθεί ένας νέος πολιτισμός, ο πολιτισμός των αλεξανδρινών χρόνων, ο οποίος έχοντας για βάση το ελληνικό πνεύμα και την ελληνική γλώσσα έλαμψε επί αιώνες και ευεργέτησε την ανθρωπότητα.