Tου Σάββα Ιακωβίδη
Οι φοιτητές Διεθνών Σχέσεων διδάσκονται, μεταξύ άλλων ωραίων θεωριών, ότι οι δημοκρατίες δεν πολεμούν μεταξύ τους, επειδή διαπνέονται από τα ίδια δημοκρατικά, φιλελεύθερα ιδεώδη.
Ο διάλογος, η συναίνεση και ο συμβιβασμός είναι τα εργαλεία της συνεννόησης και συνεργασίας. Τρανό παράδειγμα, τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που για πάνω από 50 χρόνια δεν πολέμησαν μεταξύ τους. Στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, από πλευράς Ελλάδας και κατ’ επέκτασιν και της Κύπρου, αναπτύχθηκε ένας βολικός μύθος, που καλλιεργήθηκε από την κυβέρνηση Σημίτη-Παπανδρέου.
Ότι, δηλαδή, μια ευρωπαϊκά προσανατολισμένη και αγκυροβολημένη Τουρκία είναι προς το συμφέρον του Ελληνισμού.
Με άλλα λόγια, ο ίδιος βολικός μύθος υπέβαλλε ότι, αν η Τουρκία ενταχθεί στην ΕΕ, θα παύσει να έχει επιθετικές ή κατακτητικές βλέψεις, θα στομώσει τις διεκδικήσεις της και θα καταστεί ένα ειρηνόφιλο κράτος, με δημοκρατικές δομές και εξευρωπαϊσμένες κοινωνικές υποστρώσεις. Αυτός ο μύθος, όμως, καταρρίπτεται και διαλύεται από την τουρκική εξωτερική πολιτική των τελευταίων οκτώ χρόνων, δηλαδή από της εμφάνισης στο πολιτικο-διπλωματικό προσκήνιο του Αχμέτ Νταβούτογλου, καθηγητή Διεθνών Σχέσεων και μέντορα του Τούρκου Πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν και νυν υπουργού Εξωτερικών. Είναι ο Μεγάλος Βεζύρης της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Καλά κάνουν οι ηγέτες του Ελληνισμού να μελετήσουν προσεκτικά το όραμά του. Θα τρομάξουν!
«Κεντρικός παίχτης»
Σε ομιλία του, που έγινε στην πόλη Μάρτιν, της νοτιοανατολικής Τουρκίας, σε συνέδριο Τούρκων πρέσβεων (4-10.1.2010), ο Νταβούτογλου ανέλυσε το όραμά του για την τουρκική εξωτερική πολιτική και «γιατί η Τουρκία θα γίνει κεντρικός παίχτης στην παγκόσμια τάξη, που τώρα μορφοποιείται στον κόσμο». Εννοεί, προφανώς, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού, την παντοκρατορία των ΗΠΑ και την αμφισβήτησή της από άλλες, αναδυόμενες μεσαίες δυνάμεις, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ιαπωνία, η Ρωσία, η Βραζιλία, η Γερμανία, η Γαλλία.
Ο καθηγητής Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Παν. Ήφαιστος, σε άρθρο του στο αθηναϊκό «Έθνος» (15.5.2010), σημειώνει χαρακτηριστικά: «Όποιος διαβάσει το στρατηγικό βάθος, θα καταλάβει δύο κύριες πτυχές της συγκαιρινής τουρκικής στρατηγικής.
Πρώτον, ότι η κοσμοθεωρία και ο στρατηγικός σχεδιασμός των Τούρκων ηγετών όχι μόνο δεν είναι αβάσιμος, αλλά επιπλέον έχει πιάσει το σφυγμό των διεθνών εξελίξεων. Το γεγονός, δηλαδή, ότι ο παλιός μοντερνιστικός κόσμος παρακμάζει και ότι ο κόσμος των εθνών γεννιέται.
Δεύτερον, ότι η εκπλήρωση των σκοπών της νεο-οθωμανικής στρατηγικής και κοσμοθεωρίας δεν είναι εύκολη υπόθεση. Για λόγους που αφορούν την εσωτερική πολιτική ζωή, το Κουρδικό και αστάθμητους διεθνοπολιτικούς παράγοντες, είναι μια ριψοκίνδυνη σχοινοβασία».
Ποιος είναι ο μακροπρόθεσμος στόχος της Τουρκίας, όπως τον διαζωγράφισε ήδη ο Νταβούτογλου σε άρθρα, αναλύσεις και στο βιβλίο του; Η Τουρκία, από περιφερειακή δύναμη, που ήδη αναγνωρίζεται, να καταστεί μέχρι το 2023 και παγκόσμια υπερδύναμη.
Θέλει να έχει λόγο στην παγκόσμια τάξη και ποιους εκπροσωπεί
Ο Νταβούτογλου, στην ομιλία του στους Τούρκους πρέσβεις, αναφέρθηκε στην έννοια του «συμπατριωτισμού», δηλαδή σε όλους εκείνους τους λαούς, τουρκογενείς και άλλους, που ήταν παλιά υπόδουλοι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και που σήμερα έχουν έναν σημαντικό εκπρόσωπο: Την Τουρκία! «Εμείς τους εκπροσωπούμε», κομπάζει ο Νταβούτογλου επειδή, λέγει, «ο αρχαίος πλούτος (!!) που έχουμε μας κάνει να συναντιόμαστε με όλους τους πολιτισμούς της Ανατολής». Αφού αναφέρει ότι στρατηγικός στόχος της Τουρκίας είναι να ενταχθεί στην ΕΕ, διαβεβαιώνει: «Αλλά ποτέ δεν θα παραμελήσουμε τους δεσμούς μας με την Ασία, τις επαφές μας στη Μέση Ανατολή, τις ρίζες μας στα Βαλκάνια, ούτε στον Καύκασο και την Αφρική. Γιατί όσο πιο συμμετοχικά μπορέσουμε να τους εκπροσωπήσουμε (όλους αυτούς τους λαούς), στον ίδιο βαθμό θα μπορέσουμε να έχουμε λόγο στην παγκόσμια τάξη».
Όπως ο Παν. Ήφαιστος σημειώνει, «η στρατηγική Νταβούτογλου είναι ένα μεγάλο τουρκικό στοίχημα. Επιχειρεί να αντλήσει δυνάμεις, ενώνοντας πολλά ταυτόχρονα νήματα συγγενικών λαών σε όλο το ιστορικό και γεωγραφικό βάθος. Ανατολικά επιχειρεί να σταθεροποιήσει ένα πλέγμα συμμαχιών με το πλέγμα κοινωνιών και κρατών που μέχρι πρότινος βρίσκονταν κάτω από τον δυτικό αποικιοκρατικό ζυγό, και που σήμερα αναζητούν κοσμοθεωρητικούς και πολιτικούς προσανατολισμούς. Στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο απερίφραστα περιγράφει τον τρόπο που τα ''κατάλοιπα των Οθωμανών'' στις διάφορες χώρες θα αποτελέσουν την αφορμή για ριζικές ανακατατάξεις, που τίποτα δεν αποκλείουν».
Ο Τούρκος πολιτικός επιστήμονας Χουσεϊν Μπακσί είναι ωμός και κυνικός στις επισημάνσεις του:
«Αντί να χάνει χρόνο μακριά από τη δράση, η Τουρκία οφείλει», λέγει, «να γίνει πιο επιθετική - με τη θετική έννοια: Οφείλει να κάνει την παρουσία της αισθητή παντού και να συμβάλει στις περιφερειακές και διεθνείς εξελίξεις». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι οι 51 συμφωνίες, που η Τουρκία υπέγραψε με τη Συρία, οι 48 συμφωνίες με το Ιράκ, το ανεπιτυχές άνοιγμα προς την Αρμενία, το άνοιγμα προς τους Κούρδους του Β. Ιράκ, η διαμεσολάβηση μεταξύ Συρίας-Ισραήλ, η παρεμβολή υπέρ της Χαμάς και το «νέο όραμα που θέλουμε να εγκαθιδρύσουμε στη Μέση Ανατολή», λέγει ο Νταβούτογλου και που «βρίσκει απήχηση σε κάθε γωνιά του κόσμου». Πόση απήχηση βρίσκει αυτό το όραμα; Στους Άραβες εμφανώς είναι αποδεκτό, αφού τώρα μιλούν για το «τουρκικό μοντέλο». Η μόλις πρόσφατη παρεμβολή της Τουρκίας προς το Ιράν, με τη Βραζιλία, για το θέμα των πυρηνικών της σχεδίων, εντάσσεται στην πολυδιάστατη τουρκική εξωτερική πολιτική.
Όπως σημειώσαμε σε παλαιότερες αναλύσεις μας, κύριος άξονας της πολιτικής του στρατηγικού βάθους, που διασαλπίζει ο Νταβούτογλου, είναι εκείνη περί «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες της Τουρκίας.
«…Ύστατες υποχωρήσεις»
Ποια είναι η πολιτική της Τουρκίας, όπως την καταγράφει ο Νταβούτογλου, έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου; Αφού παραδέχεται ότι η Τουρκία έκανε στρατηγικά λάθη, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν μπόρεσε να ανακτήσει τα Δωδεκάνησα και να διαμορφώσει την κατάσταση στο Αιγαίο, γράφει: «Η εγγύτητα ενός σημαντικού μέρους των ελληνικών νησιών στη μικρασιατική ακτή σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως επιχειρησιακή βάση εναντίον της Μικράς Ασίας, και η περικύκλωση των υδάτινων διαδρόμων, που εξασφαλίζουν το πέρασμα από την Προποντίδα στη Μεσόγειο, από αυτά τα νησιά, αξιολογούνται από την Τουρκία ως ένα πολύ σοβαρό κενό ασφάλειας. ...Στην περίπτωση που ισχύσει η εφαρμογή των 12 ν.μ., η Τουρκία στην πράξη δεν θα έχει πρόσβαση στο Αιγαίο χωρίς την άδεια της Ελλάδας».
»...Οι εντάσεις που υφίστανται στις σχέσεις με την Ελλάδα πρέπει να αξιολογηθούν εκ νέου, στο πλαίσιο μιας γενικής θαλάσσιας στρατηγικής στο Αιγαίο, δεδομένου ότι η χώρα αυτή, θεωρώντας ως μη ικανοποιητικό το ισχύον καθεστώς που περιορίζει το ζωτικό χώρο της Τουρκίας, ακολουθεί μία επεκτατική πολιτική. Και το σημαντικότερο μέσο για να επιτευχθεί αυτό, είναι η απόκτηση από μέρους της Τουρκίας ενός ισχυρού εμπορικού στόλου, που θα της επιτρέπει να χρησιμοποιεί με πιο δραστήριο τρόπο τα διεθνή ύδατα στο Αιγαίο. ...Η Τουρκία, εξαιτίας των προηγούμενων σοβαρών διπλωματικών παραλείψεων, έχει ήδη φτάσει στο ύστατο σημείο υποχωρήσεων στο Αιγαίο. Μετά από αυτό, κάθε συμβιβασμός που θα γίνει μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, που ενδέχεται να φθάσουν ακόμη και ώς την εξαφάνιση του ζωτικού χώρου της Τουρκίας στο Αιγαίο και κατ’ επέκτασιν του χώρου που κινείται στον άξονα Μεσόγειος-Εύξεινος Πόντος».
Η Κύπρος, ζωτική για την Τουρκία
Ο Νταβούτογλου είναι αποκαλυπτικός για τους τουρκικούς σχεδιασμούς για την Κύπρο. Γράφει: «Το Κυπριακό δεν είναι ούτε ένα συνηθισμένο τουρκοελληνικό εθνοτικό ζήτημα ούτε απλώς μια χρονίζουσα τουρκοελληνική ένταση. Η Τουρκία, που κατέχει μία θέση που επηρεάζεται άμεσα από όλες αυτές τις ισορροπίες, είναι υποχρεωμένη να αξιολογήσει την επί του Κυπριακού πολιτική της έξω από το περιορισμένο πλαίσιο των τουρκοελληνικών σχέσεων. Το Κυπριακό μετατρέπεται με μία συνεχώς και αυξανόμενη ταχύτητα σε ένα ζήτημα Ευρασίας και Μέσης Ανατολής-Βαλκανίων (Δυτικής Ασίας-Ανατολικής Ευρώπης). Η πολιτική επί του Κυπριακού πρέπει να τεθεί σε ένα νέο στρατηγικό πλαίσιο, σύμφωνο προς το ήδη διαμορφωμένο νέο (διεθνές) στρατηγικό πλαίσιο(…).
»Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος Τούρκος εκεί, η Τουρκία όφειλε να διατηρεί ένα κυπριακό ζήτημα. Καμία χώρα δεν μπορεί να μείνει αδιάφορη σε ένα τέτοιο νησί, που βρίσκεται στην καρδιά του ζωτικού της χώρου». Και τι κάνουν οι Τούρκοι, διερωτάται ο Παν. Ήφαιστος, εναντίον όποιου επιχειρεί να ανατρέψει τη στρατηγική ανάδειξη της Τουρκίας σε υπερδύναμη; «Η Τουρκία», υπογραμμίζει ο Νταβούτογλου, «πρέπει να είναι προετοιμασμένη, ώστε να απαντήσει με την απαιτούμενη σκληρότητα σε κάθε γεγονός που απειλεί τους στρατηγικούς της υπολογισμούς». Και με την αλαζονεία και υπεροψία που της δίνει η ανάδειξή της σε σημαντικό στρατηγικό, ενεργειακό, οικονομικό και γεωπολιτικό εταίρο των ισχυρών, περιλαμβανομένης και της ΕΕ.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ Ο Μεγάλος Βεζύρης της τουρκικής πολιτικής
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Ο ρόλος της Ελλάδος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Γράφει ο Νικολάος Μάρτης
Νομικός, πρώην Υπουργός Βορείου Ελλάδος
Η Ρωσία, όπως κάθε χρόνο, γιόρτασε και φέτος, παρουσία αρχηγών κρατών και με παρέλαση συμμάχων στρατών, τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Για τον σημαντικό ρόλο της Μόσχας στην ήττα του Χίτλερ στην Ευρώπη συνέβαλε όμως και η Ελλάδα, όπως ομολογήθηκε από τη Μόσχα και από όσα αναφέρουν πρωταγωνιστές του πολέμου.
Ο ρ/σ της Μόσχας το 1942, την επέτειο της εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα, μετέδωσε: “Άοπλοι πολεμήσατε πάνοπλους και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και υπερισχύσατε. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, διότι είστε Έλληνες. Οι Ρώσοι, ως άνθρωποι, κερδίσαμε χρόνο χάριν στην αντίστασή σας για να αμυνθούμε. Σας ευχαριστούμε”.
Τα κείμενα της “Ιστορίας του Μεγάλου Πολέμου”, της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, έκδοση 1955 (σελίδα 42) αναφέρουν: “Όμως η επίθεση στη Σοβιετική Ένωση, που είχε ορισθεί για την 15η Μαΐου, καθυστέρησε από απρόβλεπτα για τους φασίστες γεγονότα. Ο ολιγάριθμος αλλά ηρωικός ελληνικός λαός αντιστάθηκε τόσο αποφασιστικά στην εισβολή του ιταλικού φασισμού, ώστε ο Μουσολίνι αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια του Χίτλερ. Την άνοιξη του 1941 οι ηγέτες της φασιστικής Γερμανίας έριξαν τα στρατεύματά τους στην Ελλάδα”.
Πρωταγωνιστές του πολέμου
H δήλωση του στρατάρχου Κάιτελ στη Δίκη της Νυρεμβέργης: “Η αναπάντεχη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων επιβράδυνε κατά δύο και πλέον ζωτικούς μήνες την επίθεσή μας κατά της Ρωσίας. Αν δεν είχαμε τη μεγάλη αυτή καθυστέρηση, άλλη θα ήτο η έκβαση του πολέμου στο ανατολικό μέτωπο και γενικά του πολέμου και άλλοι θα ήσαν σήμερα κατηγορούμενοι”.
Η δήλωση-ομολογία Χίτλερ σε συνομιλία του, στις 30 Μαρτίου 1944, τόσο στη γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefenstahl, ότι: “Η επίθεση της Ιταλίας κατά της Ελλάδος υπήρξε καταστροφική για τη Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθειά μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και τη Μόσχα πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος” (από το βιβλίο της Riefenstahl), όσο και στην πολιτική διαθήκη του, που υπαγόρευσε προ του θανάτου του, όπου κατηγορηματικά αποδίδει την αποτυχία του στην καταστροφική για τη Γερμανία επίθεση του Μουσολίνι κατά της Ελλάδος.
Ο Αλεξάντερ, πρώτος λόρδος του Βρετανικού Ναυαρχείου, στις 28.10.1941 επεσήμανε: “Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η Ελλάδα ανέτρεψε το σύνολο των σχεδίων της Γερμανίας και την εξανάγκασε να αναβάλει για έξι εβδομάδες την επίθεση κατά της Ρωσίας. Διερωτόμαστε ποια θα ήταν η θέση της Σοβιετικής Ένωσης χωρίς την Ελλάδα”, και ο Ήντεν, υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας (ο αρμοδιότερος εκ των συμμάχων την περίοδο εκείνη), τόνιζε στις 24 Σεπτεμβρίου 1942: “Ασχέτως το τι θα πουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, εκείνο το οποίο μπορούμε να πούμε εμείς από τώρα είναι ότι η Ελλάδα πρώτη έδωσε αλησμόνητο μάθημα στον Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή της εθνικής επανάστασης εναντίον του άξονα στη Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή, με τη μικρή βοήθεια που σταθήκαμε τότε ικανοί να της δώσουμε, κράτησε τους Γερμανούς στο ηπειρωτικό έδαφος και στην Κρήτη επί έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων του γερμανικού επιτελείου και έτσι έφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες του, και ίσως στην όλη πορεία του πολέμου...”.
- Προηγήθηκαν τα κατωτέρω γεγονότα: Ως γνωστόν, τον Οκτώβριο 1940, όταν σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε υποταγεί στον Χίτλερ, η Σοβιετική Ένωση ήταν σύμμαχος της Γερμανίας και όλες οι βαλκανικές χώρες είχαν επαφές με τον Χίτλερ, η Ελλάδα μόνη στην Ευρώπη δέχτηκε επίθεση από τη φασιστική Ιταλία την οποία και νίκησε.
Εάν η Ελλάδα παρεδίδετο στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι. Ο βρετανός υπουργός Ναυτιλίας Philip Noel Baker χαρακτηριστικά δήλωσε: “Κανείς δεν θα είχε το δικαίωμα να την κατηγορήσει. Το λέγω αυτό, ενώ γνωρίζαμε τότε και γνωρίζουμε και σήμερα ακόμη καλύτερα τι θα σήμαινε για μας και για τον αγώνα μας η συνθηκολόγηση αυτή. Ο άξονας θα είχε από τότε στη διάθεσή του όλη την Ευρώπη για να αναπτύξει τις γραμμές των συγκοινωνιών του, και τα αεροπλάνα και τα υποβρύχιά του θα κυριαρχούσαν έκτοτε από τις ακτές τις Ελλάδας σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Το έργο της άμυνάς μας στην Αίγυπτο θα γινόταν πολύ δυσκολότερο. Η Συρία, το Ιράκ και η Κύπρος θα καταλαμβάνοντο από τον άξονα. Η Τουρκία θα κυκλωνόταν. Οι πετρελαιοπηγές της Εγγύς Ανατολής θα ήσαν στη διάθεσή του. Η οπίσθια θύρα του Καυκάσου θα ανοιγόταν γι’ αυτόν. Δεν δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι θα χάναμε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και ίσως και αυτόν τον πόλεμο.
”Χάρις στην ελληνική άμυνα μας δόθηκε ο καιρός να αποκρούσουμε αρχικά και να συντρίψουμε έπειτα την ιταλική στρατιά που κινήθηκε από τη Λιβύη εναντίον της Αιγύπτου, να εκκαθαρίσουμε την Ερυθρά Θάλασσα από τα εχθρικά πλοία, να μεταφέρουμε την αμερικανική βοήθεια προς την Εγγύς Ανατολή και να εξουδετερώσουμε έτσι την εχθρική απειλή εναντίον της.
”Τα αποτελέσματα της ελληνικής άμυνας γίνονται αισθητά ακόμη και σήμερα στους αγώνες μας. Εάν το Στάλινγκραντ και ο Καύκασος κρατούν σήμερα, αυτό δεν είναι άσχετο με την ελληνική άμυνα, από την οποίαν επωφελούμεθα ακόμη, ύστερα από την πάροδο δύο ολοκλήρων ετών. Ο κόσμος, πραγματικά, δεν δικαιούται να λησμονήσει τα κατορθώματα των Ελλήνων κατά την ιστορική εκείνη στιγμή”.
Η δυσμενής εξέλιξη των επιχειρήσεων για τη σύμμαχο του Χίτλερ Ιταλία ανέτρεψε όλα τα προ της 28ης Οκτωβρίου δεδομένα και αποτέλεσε την κύρια αφορμή των περαιτέρω αποφάσεων και κινήσεων του Χίτλερ. Πρώτη συνέπεια ήταν η ανατροπή των αρχικών σχεδίων του Χίτλερ και η πρώτη αναβολή της επιθέσεώς του κατά της Ρωσίας στην κρίσιμη και ευνοϊκή για τη Γερμανία περίοδο της άνοιξης του 1941.
Ανησυχώντας σοβαρά ο Χίτλερ για την εξέλιξη των επιχειρήσεων στην Αλβανία, συνεκάλεσε την 4η Νοεμβρίου 1940 σύσκεψη και έθεσε θέμα επιθέσεως κατά της Ελλάδος, μετά όμως από προηγούμενη συναίνεση του τότε συμμάχου του, Στάλιν.
Στις 12 Νοεμβρίου 1940, σε συνάντηση των Μολότοφ και Ρίμπεντροπ, δόθηκε και συναίνεση της Σοβιετικής Ένωσης για την επίθεση αυτή κατά της Ελλάδος.
Την ίδια ημέρα (12 Νοεμβρίου 1940) εξεδόθη η πρώτη εμπιστευτική, γενικών κατευθύνσεων, διαταγή προς το Γενικό Επιτελείο Στρατού για την προετοιμασία της επιθέσεως της Γερμανίας κατά της Ελλάδος.
Την 20ή Νοεμβρίου 1940 η κατά της Ελλάδος γερμανική επίθεση έλαβε το όνομα “ΜΑΡΙΤΑ”.
Στις 18 Δεκεμβρίου 1940 εξέδωσε την υπ’ αριθ. 21 διαταγή γενικών κατευθύνσεων για την επίθεση της Γερμανίας κατά της Σοβιετικής Ένωσης με το όνομα “ΒΑΡΒΑΡΟΣΑ”.
Τον Φεβρουάριο 1941 ο άγγλος υπουργός Εξωτερικών Ίντεν ήλθε στην Ελλάδα και ανέφερε στον έλληνα πρωθυπουργό ότι η Γιουγκοσλαβία και η Τουρκία αρνήθηκαν να συμπράξουν με την Ελλάδα για να πολεμήσουν κατά της Γερμανίας. Ο έλληνας πρωθυπουργός απάντησε ότι η Ελλάδα θα πολεμήσει και μόνη της, παρά το γεγονός ότι ήδη πολεμούσε στην Αλβανία, και ήλθε και τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ που έλεγε να μην πιεσθεί η Ελλάδα να λάβει μέρος σε ανέλπιδο αγώνα.
Μετά την απάντηση αυτή, έφθασαν αγγλικά, αυστραλιανά και νεοζηλανδικά τμήματα που πολέμησαν στην Κεντρική και Δυτική Μακεδονία.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ δήλωσε:
“Όταν οι ανδρείοι άνδρες έχασαν το θάρρος των, ο ελληνικός λαός τόλμησε να προκαλέσει το ανίκητο μηχανοκίνητο γερμανικό τέρας, προτάσσοντας την υπερήφανη αυτού ιδέα τής ελευθερίας”.
Αν το υπερήφανο “ΟΧΙ”, που κατέπληξε ολόκληρο τον κόσμο, υπήρξε ο πρώτος φραγμός στην νικηφόρο πορεία του άξονα, η αντίσταση των Ελλήνων στα οχυρά της Μακεδονίας τον Απρίλιο του 1941 απετέλεσε την πρώτη δοκιμασία κατά της αλαζονείας του Χίτλερ.
Η ηρωική αντίσταση των υπερασπιστών των οχυρών, όχι μόνο απομυθοποίησε το αήττητο του γερμανικού στρατού και έδωσε θάρρος και ελπίδες στον ελεύθερο κόσμο, αλλά, με τη θρυλική Μάχη της Κρήτης, συνετέλεσε, ώστε να βραδύνει η εναντίον της Ρωσίας γερμανική επίθεση, με συνέπεια να ανατραπούν τα σχέδια του Χίτλερ να συντρίψει, πριν επέλθει ο ρωσικός χειμώνας, τη Σοβιετική Ένωση, γεγονός που αποτέλεσε την αφετηρία της ήττας της Γερμανίας στην Ευρώπη.
Οι μαχητές των οχυρών με τον ηρωισμό και την αυτοθυσία τους απέκρουαν αλλεπάλληλες λυσσώδεις επιθέσεις των έκπληκτων Γερμανών. Όταν παραδόθηκαν, κατόπιν εντολής της στρατιάς, οι Γερμανοί παρουσίαζαν όπλα στους εξερχομένους των οχυρών και η γερμανική σημαία ανυψώνετο μόνον όταν εχάνετο και ο τελευταίος στρατιώτης στον ορίζοντα.
Το 1942 ο Γάλλος Pierre Bourdan, ομιλών στο BBC, είπε: “Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι μετά την απόφαση της Αγγλίας του 1940 ήταν η ανδρεία του ελληνικού λαού που συνέβαλε περισσότερο για να σωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό λαό πριν από 2.400 χρόνια. Πρέπει να το σκέπτονται αυτό όταν θα διαμορφώσουν την Ευρώπη. Κάθε αχαριστία στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη”.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-Makthes.gr
Σμηναγός Κωνσταντίνος Ηλιάκης: 4 χρόνια απο την τραγική απώλεια
© Γ. ΛαμπράκηςΕπιμνημόσυνη δέηση για τον Σμηναγό Κώστα Ηλιάκη που έχασε την ζωή του κατά την διάρκεια αναγνώρισης τουρκικών μαχητικών στις 23 Μαΐου 2006, θα τελεστεί στην ακριτική Κάρπαθο, σήμερα Κυριακή στις 12.00. Την κυβέρνηση θα εκπροσωπήσει ο μερισματούχος ειρήνης και θιασώτης του κατευνασμού ΑΝΥΠΕΘΑ Παναγιώτης Μπεγλίτης, παρουσία του Α/ΓΕΕΘΑ Πτεράρχου (Ι) Ιωάννη Γιάγκου και του Α/ΓΕΑ Αντιπτεράρχου (Ι) Βασίλειου Κλόκοζα.
Η συνάντηση των δύο σχηματισμών έγινε δυτικά της Καρπάθου. Στην προσπάθεια του να προσεγγίσει το RF-4 για να καταγράψει σειριακό αριθμό και τύπο ατρακτιδίων ο Σμηναγός Ηλιάκης παρεμποδίστηκε από το το F-16 του Χαλίλ Ιμπραίμ Οζντεμίρ ο οποίος με κλειστούς ελιγμούς S μερικές δεκάδες μέτρα μπροστά απο το ελληνικό μαχητικό προσπάθησε να το θέσει εντός του κώνου αερίων του κινητήρα του (jetblast), κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει μέχρι και κατάρριψη του.
Jetblast, γνώριμη τακτική των Τούρκων πιλότων στο Αιγαίο. Η ατζαμοσύνη του Οζντεμίρ κατα την εκτέλεση τέτοιου ελιγμού οδήγησε στον θάνατο του Έλληνα πιλότου.Η συγκεκριμένη τεχνική άρχισε να εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια από τους θρασύτατους Τούρκους ιπτάμενους οι οποίοι αρνούνται να αποχωρήσουν από τον ΕΕΧ ακόμα και μετά το εικονικό kill από τους Έλληνες συναδέλφους τους. Σε αυτά τα πλαίσια έχουν κατά καιρούς εφαρμοστεί και άλλα κόλπα όπως εκτόξευση θερμοβολίδων (flares) εναντίον των Έλλήνων αναχαιτιστών, καθαρά εχθρική ενέργεια η οποία σε άλλες περιπτώσεις θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάρριψη του προπορευόμενου α/φ. Τα αίτια της πλήρους αποθράσυνσης ηγεσίας και χειριστών της Τουρκικής αεροπορίας, θα πρέπει να αναζητηθούν στην αναξιοπρεπή και αδιέξοδη πολιτική του κατευνασμού, την οποία στηρίζει με φανατισμό ο τωρινός πρωθυπουργός, καθώς και ο αναπληρωτής υπουργός Π. Μπεγλίτης -στενός του συνεργάτης στο ΥΠΕΞ την περίοδο 1999-2004.
Ειρήσθω εν παρόδω τον περασμένο Γενάρη ο Τούρκος πιλότος καταδικάστηκε ερήμην σε φυλάκιση 4 ετών από ελληνικό δικαστήριο για τον φόνο του Σμηναγού Ηλιάκη, γεγονός που πυροδότησε ακόμα μια επίθεση λάσπης του τουρκικού ΥΠΕΞ προς την χώρα μας. Σε ανακοίνωση τους οι Τούρκοι έκαναν λόγο για «κατευθυνόμενη» δικαιοσύνη και έφθασαν στο σημείο να ισχυρίζονται ότι η αερομαχία έγινε εκτός ορίων του FIR Αθηνών (αμφισβητώντας ανοικτά τον ελληνικό εναέριο χώρο) και ότι Τούρκος πιλότος κατεδίωκε το ελληνικό μαχητικό, το οποίο "είχε παραβιάσει το τουρκικό FIR"... Πηγή
22.5.10
To δόλωμα της μείωσης των εξοπλισμών
Kόσμος του Επενδυτή, 21/05/2010
Σάββατο 22 Μαΐου 2010
Αποκαλυπτήρια μνημείου Πεσόντων Αεροπόρων
Ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ και πρώην αεροπόρος Μανώλης Σταματάκης, κατέθεσε στεφάνι εκ μέρους του Προέδρου του κόμματος Γεωργίου Καρατζαφέρη, στο μνημείο που συμβολίζει τον "Ικαρο", αποτείνοντας σεβασμό και μνήμη για τους “αετούς των αιθέρων”, που βρήκαν τον θάνατο υπερασπιζόμενοι την πατρική γη.
Το γλυπτό, που δημιουργήθηκε χάρη στις προσπάθειες της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών Αεροπορίας, κοσμεί το μικρό πάρκο στην αρχή της Ηρώων Πολυτεχνείου, δίπλα στη Βίλα Κούνδουρου. Συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι αεροπόρων, που έφυγαν από τη ζωή, τίμησαν τη χθεσινή εκδήλωση και άφησαν στη βάση του μνημείου ένα λουλούδι σε ανάμνηση της θυσίας τους.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος της επιτροπής μνημείου Θεόδωρος Λουλουδάκης, αντιπτέραρχος ε.α., ο οποίος και ευχαρίστησε τον πρώην και τον νυν δήμαρχο Χανίων Γ. Τζανακάκη και Κ. Βιρβιδάκη αντίστοιχα και τα Δημοτικά τους Συμβούλια για τη βοήθεια που πρόσφεραν. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στην ιστορία τριών αεροπόρων που τιμήθηκαν χθες και έχασαν τη ζωή τους στην περιοχή των Χανίων αλλά και στον γλύπτη Γιάννη Μαρκαντωνάκη. “Τον Ικαρο αυτόν τον προσφέρουμε στον Δήμο Χανίων τιμώντας 56 πεσόντες αεροπόρους μεταξύ αυτών και 22 Χανιώτες”, ανάφερε ο κ. Λουλουδάκης.
Από τη μεριά του ο πρόεδρος της Ενωσης Αποστράτων, κ. Βασίλειος Κατσαντώνης, σημείωσε πως “η κατασκευή του μνημείου είχε πάρα πολλές δυσκολίες και διήρκησε πολύ περισσότερο από τον προβλεπόμενο χρόνο. Ομως τελικά ο σκοπός επετεύχθη και νιώθουμε ιδιαίτερη ικανοποίηση και υπερηφάνεια που δημιουργήσαμε ένα μνημείο για τους συναδέλφους μας”. Ο ίδιος διατύπωσε και τα παράπονά του για τη μη παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου παρότι είχαν προσκληθεί, όπως είπε. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στους δωρητές και σε όσους προσέφεραν για την κατασκευή του μνημείου.
Στον χαιρετισμό του ο δήμαρχος Χανίων, κ. Κ. Βιρβιδάκης, αφού υπογράμμισε πως απαιτήθηκαν 12 χρόνια για να γίνει αυτό το μνημείο εξέφρασε τη χαρά του “καθώς τιμούμε τη μνήμη των πεσόντων αεροπόρων, όλων εκείνων που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της χώρας. Όλων εκείνων, που αψηφώντας τον κίνδυνο, έδωσαν δυναμικό «παρών», μαχόμενοι στους αιθέρες, υπερασπιζόμενοι την εδαφική ακεραιότητα και τα γαλάζια πελάγη της πατρίδας μας. Ο δήμαρχος έκανε μια σύντομη ιστορική αναφορά στην ίδρυση της Πολεμικής Αεροπορίας και κατέληξε μιλώντας για τη “θυσία του ήρωα αδερφού μας, Κώστα Ηλιάκη... Ο αετός της Κρήτης θυσιάστηκε στον βωμό του καθήκοντος, υπερασπιζόμενος την εδαφική ακεραιότητα και τα γαλάζια πελάγη της πατρίδας μας. Το νόημα της θυσίας του αετού της Κρήτης, έχουμε καθήκον να μεταφέρουμε στις επόμενες γενιές και να κρατάμε άσβεστη τη μνήμη του, διότι οι ήρωες μένουν αθάνατοι όταν φροντίζουμε να κρατάμε ζωντανή τη μνήμη τους”.
Το “παρών” στις εκδηλώσεις έδωσαν πέραν των συγγενών πολλών εκ των νεκρών της Π.Α., πολλοί απόστρατροι καθώς και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ πτέραρχος κ. Ι. Γιάγκος, ο αρχηγός ΓΕΑ κ. Β. Κλόκοζας, οι βουλευτές Χανίων Ε. Δαμιανάκης, Μ. Σκουλάκης, Χ. Μαρκογιαννάκης, ο νομάρχης Γρ. Αρχοντάκης, δήμαρχοι,ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ Μανώλης Σταματάκης, νομαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι.
Η ελληνική αντίδραση σε ενδεχόμενη πυρηνικοποίηση της Τουρκίας
Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις καλούνται να εντατικοποιήσουν την εκπαίδευση για περιβάλλοντα ΠΒΧ επιχειρήσεων.Στα τέλη της περασμένης δεκαετίας, ο -τότε- υπουργός Εθνικής Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος επισκεπτόμενος τη Μόσχα συζητούσε με ανώτατο Ρώσο αξιωματούχο τη προμήθεια "έξυπνων όπλων" για τις ανάγκες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο νεαρός Έλληνας φοιτητής που είχε αναλάβει τη μετάφραση, μη εξοικειωμένος με τη σύγχρονη στρατιωτική ορολογία, απέδωσε τα "έξυπνα όπλα" ως ..."πυρηνικά όπλα". Παρά το αναπάντεχο σοκ και πριν γίνει αντιληπτή η παρερμηνεία, ο έκπληκτος Ρώσος συνομιλητής όχι μόνο δεν απέρριψε την πρόταση αλλά φάνηκε διατεθειμένος να συζητήσει το ελληνικό αίτημα για την ...προμήθεια πυρηνικών όπλων. Τι σημασία μπορεί να έχει αυτό σήμερα;
Μετά την απόφαση της Άγκυρας για κατασκευή πυρηνικού σταθμού και τη τριμερή συμφωνία ανταλλαγής ιρανικού εμπλουτισμένου ουρανίου, ένα σενάριο που θα πρέπει να μελετάται επισταμένως από τις αρμόδιες κρατικές αρχές είναι η ενδεχόμενη πυρηνικοποίηση της Τουρκίας (βλ.H Eλλάδα απέναντι σε μια πυρηνική Τουρκία). Η κατοχή πυρηνικών όπλων από τον κύριο αντίπαλο της Ελλάδας θα πρέπει να αποφευχθεί ή σε περίπτωση αποτυχίας της προληπτικής διπλωματίας, να ληφθούν πρωτοβουλίες.
Ιστορικά, αριθμούνται πέντε προσπάθειες αντιμετώπισης της απόκτησης πυρηνικής ικανότητας από εχθρικό κράτος με στρατιωτικά μέσα:
1. Η καταδρομική επιχείρηση στη Νορβηγία το Φεβρουάριο του 1943 (Operation Sunnerside) που είχε ως αποτέλεσμα τη προσωρινή διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου βαρέου ύδατος στο Βέμορκ. Οι συμμαχικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί που ακολούθησαν κατέστρεψαν ολοσχερώς τις εγκαταστάσεις ενώ η βύθιση του πλοίου που μετέφερε στη Γερμανία τα 613 παραχθέντα κιλά βαρέου ύδατος από Νορβηγούς πράκτορες, σήμανε το τέλος της χιτλερικού προγράμματος για την κατασκευή ατομικής βόμβας.
2. Η επιδρομή 8 μαχητικών αεροσκαφών F-16 συνοδεία 2 F-15 της Ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας στο Οsiraq κατέστρεψαν στις 7 Ιουνίου 1981 τον υπό κατασκευή με γαλλική βοήθεια αντιδραστήρα ελαφρού ύδατος Τammuz-1 στο συγκρότημα της Αl Tuwaitha (Operation Opera).
3. Οι επτά επιθέσεις του Ιρακ μεταξύ 1980-88 στον, υπό κατασκευή με γερμανική βοήθεια, ιρανικό πυρηνικό σταθμό δύο αντιδραστήρων ελαφρού ύδατος του Bushehr.
4. Οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί μεταξύ 17 Ιανουαρίου-27 Φεβρουαρίου κατέστρεψαν τις τρείς από τις επτά κύριες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράκ, μεταξύ των οποίων της Al Sharqat, της Al Tarmiya και της Al Tuwaitha (Operation Desert Storm). Στη τελευταία περίπτωση οι ερευνητικοί αντιδραστήρες βρισκόντουσαν σε λειτουργία.
5. Η ισραηλινή επίθεση στον υπό κατασκευή πυρηνικό αντιδραστήρα της Συρίας στη θέση Al Kabir την 6η Σεπτεμβρίου 2007 (βλ. "Επιχείρηση Orchard": Η αεροπορική επιδομή στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Συρίας).
Επισημαίνεται ότι όλες οι παραπάνω προληπτικές αεροπορικές επιθέσεις ενθαρρύνθηκαν από αποφασιστικές πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες.
Μια προληπτική επίθεση για τη καταστροφή των πυρηνικών εγκαταστάσεων που θα ανεγερθούν στο μαλακό υπογάστριο της Τουρκίας (στη θέση Ακκούγιου της Μερσίνας, βορειοδυτικά της Κύπρου) δε θεωρείται δύσκολο εγχείρημα με βάση τις σημερινές επιχειρησιακές δυνατότητες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ενδεικτικά θα μπορούσε να αναφερθεί η αποστολή 4 μαχητικών αεροσκαφών Μirage 2000-5 εξοπλισμένων με βλήματα υποστρατηγικής κρούσης Scalp-EG για τη καταστροφή ισάριθμων αντιδραστήρων με τη συνοδεία F-16M (σύμμορφες δεξαμενές καυσίμου και συνδυασμό ΑΜRAAM/IRIS-T) και ενός αεροσκάφους έγκαιρης προειδοποίησης & ελέγχου ΕΜΒ-145Η που θα επιχειρεί στο τρίγωνο Ρόδου-Κρήτης-Κύπρου. Σαφώς μια τέτοια ενέργεια είναι μαθητικά βέβαιο ότι θα προκαλέσει ανταποδοτικό χτύπημα στο τόξο Έβρου-Αιγαίου-Κύπρου με άγνωστη κατάληξη ενώ οι διεθνείς αντιδράσεις/κυρώσεις δε μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν αμελητέες.
Η λήψη μιας τέτοιας απόφασης προαπαιτεί μακροχρόνιο διπλωματικό σχεδιασμό που να αναδεικνύει τον αποσταθεροποιητικό ρόλο μιας πυρηνικοποιημένης Τουρκίας, αναμφίβολα διατήρηση της στρατιωτικής ισχύος και συμμαχίες με τους παράγοντες της ευρύτερης περιοχής που θίγονται από την (μελλοντική) πυρηνική επιλογή της Άγκυρας.
Ο ανησυχητικός εφησυχασμός της Ελληνικής κοινωνίας και η ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να ανταπεξέλθει στις προκλήσεις ενός ρευστού και συνεχώς μεταβαλλόμενου διεθνούς περιβάλλοντος, απλά θα σημάνουν τη πλήρη περιθωριοποίηση της Ελλάδας, αν δεν επιταχύνουν το θάνατο της, τουλάχιστον με τη σημερινή της μορφή.
H νέα θαλάσσια στρατηγική της Άγκυρας, όπως περιγράφεται στο βιβλίο του Νταβούτογλου
«Στην περίπτωση που η ελληνική θέση αποκτήσει ισχύ, η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με μία στρατηγική πολιορκία, αλλά θα επηρεαστεί απευθείας και στις οικονομικές της δραστηριότητες. Ας δώσουμε ένα παράδειγμα: Το 88% του εξωτερικού εμπορίου της Τουρκίας πραγματοποιείται μέσω θαλάσσιων μεταφορών και πέραν εκείνου που προορίζεται απευθείας για τα παράλια της Μεσογείου. Το υπόλοιπο (περίπου το 65%) διασχίζει το Αιγαίο. Από μία άλλη σκοπιά, 15.200 πλοία των 49 εκατ. καθαρής χωρητικότητας (Κ.Κ.Χ.) καταπλέουν / αποπλέουν διασχίζοντας το Αιγαίο σε λιμάνια του Αιγαίου, της Προποντίδας και του Εύξεινου Πόντου, ενώ 4.687 πλοία περίπου 15 εκατ. καθαρής χωρητικότητας (Κ.Κ.Χ.) καταπλέουν / αποπλέουν σε λιμάνια της Μεσογείου. Το τελευταίο έτος, περίπου το 85% των 20.500 τόνων αργού πετρελαίου, που γίνεται η επεξεργασία του στην Τουρκία, φτάνει στα διυλιστήρια των Νέμρουτ, Αλίαγα, Tupras,, Atas,, Botas,, διασχίζοντας τη Μεσόγειο και το Αιγαίο. Η διασπορά σε λιμάνια της Τουρκίας ικανότητας φόρτο-εκφόρτωσης 120 εκατ. τόνων αποδεικνύει την αδιαμφισβήτητη θέση του Αιγαίου στις εμπορικές δομές της Τουρκίας. Περίπου το 25% αυτής της ικανότητας βρίσκεται στη Μεσόγειο, το 21% στο Αιγαίο, το 41% στην Προποντίδα και το 13% στον Εύξεινο Πόντο. Αν ληφθεί υπόψη και το γεγονός ότι το Αιγαίο αποτελεί την περιοχή-διάπλου της Προποντίδας και του Ευξείνου Πόντου, η γεωοικονομική σημασία αυτής της θάλασσας - διάπλου μπορεί να γίνει αντιληπτή κατά τον πιο ευδιάκριτο τρόπο. Οι εντάσεις που υφίστανται στις σχέσεις με την Ελλάδα πρέπει να αξιολογηθούν εκ νέου στο πλαίσιο μίας γενικής θαλάσσιας στρατηγικής στο Αιγαίο, δεδομένου ότι η χώρα αυτή, θεωρώντας ως μη ικανοποιητικό το ισχύον καθεστώς που περιορίζει τον ζωτικό χώρο της Τουρκίας, ακολουθεί μία επεκτατική πολιτική. Και το σημαντικότερο μέσο, για να επιτευχθεί αυτό, είναι η απόκτηση από μέρους της Τουρκίας ενός ισχυρού εμπορικού στόλου που θα της επιτρέπει να χρησιμοποιεί με πιο δραστήριο τρόπο τα διεθνή ύδατα στο Αιγαίο. Η υπεροχή της Ελλάδας σε αυτό το θέμα πηγάζει όχι μόνο από το εύρος της περιοχής που κατέχει στο Αιγαίο αλλά και από την ικανότητα που διαθέτει στις θαλάσσιες μεταφορές.
Μια πιο αποτελεσματική χρήση του Αιγαίου, που αποτελεί θάλασσα-σύνδεσμο, μπορεί να γίνει εφικτή μόνο με τη σύνδεση αυτής της θάλασσας με τις άλλες θαλάσσιες περιοχές. Η Τουρκία, για να γίνει μία πραγματική περιφερειακή δύναμη, είναι υποχρεωμένη να αυξήσει την πολιτική και οικονομική της επιρροή στις θαλάσσιες αρτηρίες που εκτείνονται από το Αιγαίο ώς την Αδριατική και από το Σουέζ ώς την Ερυθρά Θάλασσα. Είναι αναπόφευκτο η Τουρκία να ακολουθήσει μία δραστήρια πολιτική σε κάθε σημείο που οδηγεί τον Εύξεινο Πόντο και το Αιγαίο στις ανοικτές θάλασσες».
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΟΝ ΣΜΗΝΑΓΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΗΛΙΑΚΗ!
ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΔΕΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΠΑΘΟ...Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται*
"Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον"
Η τραπεζική του ιδιότητα. μου τον έκανε "συμπαθή" προσωπικά, αν και τα γεγονότα στον πόλεμο τότε, ακόμα και για τον καλοπροαίρετο ερευνητή, δημιουργούν ερωτηματικά. Δυο σκέψεις λοιπόν, πριν το ανθρώπινο, "ο Θεός, να τον συγχωρήσει και αναπαύσει".
Η ανέλιξη του και αμερικανοσπουδαγμένου τραπεζικού, συνομιλητή του state department στη δεκαετία του 80 στο υψηλότερο αξίωμα της χώρας του, φαίνεται δεν ήταν τυχαία. Όπως καθόλου τυχαία ήταν, μετά την επανένωση των Γερμανιών, η δυσμένεια των ΗΠΑ στο πρόσωπο του μέχρι τότε συνομιλητή τους. Κάποιοι μιλούν για στήσιμο απο, τον κατα δήλωσή του "θεοφοβούμενο" , βρεττανό πρωθυπουργό Μπλέρ.
Ο γνωστός, επίσης "συνομιλητής" στα Βαλκάνια, πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, πριν δέκα χρόνια, μεθοδεύοντας τις συμφωνίες του Ντέυτον, δήλωνε για τον Μιλόσεβιτς, ότι χαίρεσαι να κάνεις μπίζνες μαζί του. Τώρα τον αποκαλεί τέρας, εγκληματία πολέμου στη νοτιοανατολική Ευρώπη του 20ού αιώνα, και λυπάται που παραμένει στην περιοχή ακόμα, το σημάδι του.
Ο αρθογράφος των Ν.Y.Times Rog.Cohen, έγραψε «στα ψέματα του Μιλόσεβιτς περιλαμβάνεται και η προσπάθεια να σπιλώσει τους Κροάτες με τη ρετσινιά των "φασιστών" του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου» και ξέχασε φαίνεται, εβραίος αυτός, τη γενοκτονία 900.000 Σέρβων ορθόδοξων και Εβραίων απο τους Κροάτες καθολικούς Ουστάτσι. Αυτούς που διαδέχτηκε ο Τούτσμαν στην εθνικιστική πρωτοστασία για τη διάλυση της ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας.
Οι γερμανικές εφημερίδες τον αποκαλούν τύραννο και δεσπότη και απορούν που οι σερβικές εφημερίδες κυκλοφορούν με τίτλους όπως "Tον δολοφόνησαν". Ξεχνούν επίσης ότι οι Γερμανοί και ο Χανς Ντήντριχ Γκένσερ ευθύνονται εν πολλοίς για την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, επειδή πίεσαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα να αναγνωρίσουν μονομερώς την Κροατία και την Σλοβενία με την απειλή αποχώρησης της Γερμανίας από την Ένωση. Επίσης, πως το Μάρτιο του 1992 –ένα μήνα πριν ξεσπάσει ο πόλεμος στη Βοσνία- ο Πορτογάλος διπλωμάτης Ζοζέ Κουτιλιέρο είxε πετύχει ειρηνευτική συμφωνία για το μέλλον της Βοσνίας, που είχαν υπογράψει ο Κάρατζιτς για τους Σέρβους της Βοσνίας, ο Μπόμπαν για τους Κροάτες και ο Ιζετμπέκοβιτς για τους Μουσουλμάνους. Το ειρηνευτικό αυτό σχέδιο δεν εφαρμόστηκε επειδή ο Αμερικανός πρεσβευτής στη Γιουγκοσλαβία Γουόρεν Τσίμερμαν πήγε στο Σαράγεβο, συναντήθηκε με τον Ιζετμπέκοβιτς και τον είχε πείσει να αποσύρει την υπογραφή του από τη συμφωνία.
Περίμεναν με ενδιαφέρον τη στάση της σερβικής εκκλησίας που πολλές φορές είχε επικρίνει τη δράση του σερβικού στρατού. Μάλλον με απογοήτευση, είδαν την μετριοπαθή στάση του φρόνιμου Παύλου, γέροντα αρχιεπίσκοπου Βελιγραδίου, που μίλησε για μακροθυμία και επέτρεψε εκκλησιαστικά την κηδεία.
Ο Μιλόσεβιτς οδηγούσε τη διαδικασία "με το δικό του τρόπο" λένε, λογοπαίζοντας με την είδηση ότι στο κελί του άκουγε συνήθως τον Φράνκυ και το τραγούδι "Μy way". O reporter του ΒΒC Tim Franks καταγράφει "μετά από την παρέλαση 124 μαρτύρων κατηγορίας, 1.2οο.οοο σελίδων κατηγορητηρίου και την εμφάνιση 300 στοιχείων δεν βρέθηκε το «όπλο που κάπνιζε»." Η δίκη της Νυρεμβέργης για μεγαλύτερα κακουργήματα και παρέλαση μαρτύρων κράτησε μόνο μήνες. Οι καταδίκες εκεί, στοιχειοθετήθηκαν αμέσως.
Έδινε μαθήματα προσωπικής αξιοπρέπειας και αμφισβήτησης της νομιμότητας της δίκης, κάτι που πέρασε ως αιρετική συμπεριφορά απο τα διεθνή μέσα. Εγκαλούσε τον Κλίντον για μάρτυρα της δίκης του, επειδή "ως πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ ο κ. Κλίντον είχε συνεχή ρόλο και γνώριζε τα γεγονότα που σχετίζονται με το κατηγορητήριο", που δεν αποδέχτηκαν εκεί στις ΗΠΑ.
Δικαστής του η "περίεργη" Carla de Ponte, που σε συνέντευξη της στην ιταλική εφημερίδα "Repubblica" δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα. "Μπορεί να ήταν η τελευταία πρόκληση που μας έκανε. Και να αυτοκτόνησε;", διερωτάται η ίδια, η οποία αγνοεί ότι έχει σχέση με ευθύνες άλλων, σε θέματα εγκλημάτων πολέμου.
Τελευταία θα σημειώσουμε τη σύμπτωση των τεσσάρων θανάτων, μια και πρόκειται για τον τέταρτο κρατούμενο που πεθαίνει στις φυλακές του ICTY. Την προπερασμένη Κυριακή αυτοκτόνησε ο Μίλαν Μπάμπιτς, πρώην ηγέτης των Σέρβων στις Κροατίας και πρόεδρος στις αυτόκλητης Σερβικής Δημοκρατίας στις Κράινα. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες ανέφεραν πως βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του. Στο κελί του φέρεται να αυτοκτόνησε το 1998 και ο Σερβοκροάτης Σλάβο Ντοκμάνοβιτς, ενώ την ίδια χρονιά είχε πεθάνει από στομαχική αιμορραγία ο κρατούμενος Μίλαν Κοβάσεβιτς.
Οι σοσιαλιστές, έχουν πλέον "μάρτυρα" και ευελπιστούν να αυξήσουν τις 22 απο 250 έδρες στη Σερβική Βουλή.
Σήμερα ανακοινώθηκε ότι Κροάτες, Σέρβοι και Αλβανοί κρατούμενοι στη Χάγη, κάνουν απεργία πείνας, εκφράζοντας φόβους και για τη δική τους ζωή.
Η κηδεία του θα γίνει στην ιδιαίτερη πατρίδα του το Σάββατο μετά το λαικό προσκύνημα της σορού, στο Μουσείο της Επανάστασης.
Το μουσικό κομμάτι, για βιολί Οpus.4, του Vivaldi. Η φωτό δανεική απο το SpiegeL
*ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η φράση "Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται", σημαίνει, σε ελεύθερη μετάφραση, "όταν πέσει η βελανιδιά, τότε ο καθένας μπορεί να κόψει ξύλα"! Το απόφθεγμα στηρίζεται στη δυνατή μεταφορά της εικόνας του δένδρου του δάσους που φθάνει και τα 30 μέτρα. Η ψηλή και γερή βελανιδιά δεν είναι εύκολο δένδρο για ξύλευση. Μόνο λίγοι την καταρρίχνουν και ξυλεύονται. Όταν όμως το ίδιο το δένδρο από τα χρόνια, από αρρώστεια ή αδυναμία πέσει, τότε όλοι μπορούν να κάνουν το κομμάτι τους σαν επαΐοντες υλοτόμοι, τότε ο καθένας μπορεί να την κόψει ξύλα για το τζάκι του...
Έτσι και στη ζωή, όσο ο άνθρωπος έχει δύναμη, εξουσία, πλούτο,ομορφιά, κανείς δεν τον φθάνει,κανείς δεν τον αγγίζει, παρεκτός και είναι ειδικός καταφερτζής. Σαν όμως τα χάσει, τότε...γίνεται έρμαιο και άθυρμα του καθενός.
www.katerinaanteportas.blogspot.com
Η «φίλη» Τουρκία, ο «θαρραλέος» Ερντογάν και ο Πάγκαλος
Του δρα Ευστάθιου Αβρααμίδη
ΟΕρντογάν επισκέφθηκε την Ελλάδα ως σουλτάνος, με πολυμελή συνοδεία, έτσι ώστε να δώσει το μήνυμα της δύναμης και επιρροής της χώρας του. Έχει άλλωστε πολλούς θαυμαστές στην Ελλάδα και την Κύπρο (τέτοιο κατάντημα). Ήρθε με τη βαθιά υποκρισία που διαθέτει στα γονίδια του αυτό το βίαιο κράτος, χρησιμοποιώντας με ύποπτη συχνότητα τις λέξεις «φίλος», «φιλική» κ.λπ.
Ήλθε με τον φαρισαϊσμό που ελάχιστοι άνθρωποι ή κράτη διαθέτουν, για να βοηθήσει τάχα την Ελλάδα να βγει από την οικονομική κρίση (τι μεγαλοψυχία!). Ήλθε για να θέσει ξανά στην Ελλάδα τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε μια στιγμή που η Ελλάδα είναι γονατισμένη, αδύναμη και ταπεινωμένη και ως κυβέρνηση και ως λαός.
Μεγάλη η προσπάθεια των κατευθυνόμενων ΜΜΕ ενημέρωσης και του αξιοθρήνητου ΕΛΙΑΜΕΠ, να παρουσιάσουν μια θετική εικόνα για τον Ερντογάν. Ο ερχομός του και η αναχώρηση του, πάντως, συνοδεύτηκαν από πτήσεις τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά - έτσι δείχνει η Τουρκία τη «φιλία» της. Η Τουρκία έχει ως πολιτική της να δείχνει καλό πρόσωπο, αλλά να διεκδικεί τα πάντα εις βάρος όλων.
Είναι μια νέα πολιτική, η πολιτική Νταβούτογλου, που προετοιμάζει την αθόρυβη επεκτατικότητα της Τουρκίας - αθόρυβη επειδή αισθάνεται σίγουρη τώρα πια, δεν έχει αντίπαλο. Συμπεριφέρεται ως η Ελλάδα να είναι ήδη υπό την επικυριαρχία της.
Συζητήθηκε, λέει, η μείωση εξοπλισμών με τον οποίο οι Τούρκοι εννοούν τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου και την μη παραγγελία όπλων από την φτωχή πια Ελλάδα, αφού η Τουρκία έχει κάνει κολοσσιαίες παραγγελίες πριν από λίγο καιρό και η ισορροπία είναι πια καθαρά υπέρ της. Μας είπε ακόμα ο Ερντογάν, ότι οι Έλληνες που «μετανάστευσαν» (αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε) από την Τουρκία, δηλαδή αυτοί που έφυγαν διωγμένοι από την τουρκική πολιτική της εθνοκάθαρσης, μπορούν να επιστρέψουν πίσω.
Ξέρει, ο υποκριτής, ότι δεν θα επιστρέψουν ανάμεσα στους οργανωμένους γκρίζους λύκους που τους έδιωξαν, γι’ αυτό και παριστάνει τον μεγαλόψυχο. Αλλά και να επιστρέψουν κάποιοι ως πολίτες της νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας που οραματίζεται, ξέρει ότι τώρα πια δεν υπάρχει κίνδυνος από τις μειονότητες στην Τουρκία, αφού έχουν εξοντωθεί όχι μόνο φυσικά, αλλά και ως πολιτική αξία. Θα δίνουν απλώς στην Τουρκία μια επίφαση δημοκρατικότητας και επιχειρήματα για να διεκδικεί εκεί όπου οι τουρκικές μειονότητες είναι όντως πολιτικό όπλο, όπως στη Θράκη.
Ο Ερντογάν έκανε και την προπαγάνδα του για τη στάση της Τουρκίας στο σχέδιο Ανάν, χωρίς αντίλογο (οι Ελλαδίτες πολιτικοί δεν ξέρουν το Κυπριακό - οι Τούρκοι το ξέρουν). Ο Γιώργος Παπανδρέου είπε (απολογητικά) ότι ο ίδιος δεν ήταν στο Μπούργκενστοκ και τον αποκάλεσε «θαρραλέο». Τι να πει; Ότι αυτός υποστήριξε το σχέδιο Ανάν και ότι κακώς οι Ελληνοκύπριοι το απέρριψαν; (όπως σκέφτεται;) Δίνει εύσημα στον Ερντογάν (διεθνώς) για τη στάση του στο Κυπριακό ο αμαθής αυτός πρωθυπουργός, αφού θεωρεί «θάρρος» από μέρους του Ερντογάν το γεγονός ότι δέχτηκε ένα σχέδιο που τα έδινε όλα στην Τουρκία, ένα «σχέδιο με φέσι» όπως αποκλήθηκε.
Τι να πει κανείς; Τι υποστήριξη μπορεί να περιμένει η Κύπρος από έναν τέτοιο πολιτικό, εκτός από φρασούλες που αποστηθίζει; (παρεμπιπτόντως, τι παρεμβάσεις έκανε για το απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα ως πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς;) Καταλαβαίνετε το πλεονέκτημα που έχει η Τουρκία όταν διαπραγματεύεται με ανθρώπους που δέχτηκαν το σχέδιο Ανάν; Ο Ερντογάν πάντως διεκδικεί τα πάντα, ενώ οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου, όχι μόνο δεν διεκδικούν τίποτα, αλλά υποχωρούν ατάκτως, χαμογελώντας για το καλό κλίμα που δημιουργούν οι υποχωρήσεις τους και για τα συγχαρητήρια που τους δίνουν οι λύκοι του διεθνούς συστήματος που υποστηρίζουν την Τουρκία.
Και μέσα σ’ όλα αυτά ο Πάγκαλος, ο πολιτικός που με το πιο σπουδαιοφανές ύφος λέει τις πιο μεγάλες μπαρούφες - άλλος υποστηρικτής του σχεδίου Αναν που θέλει να εντυπωσιάσει το σύστημα με τον «προοδευτισμό» του - δήλωνε ότι η Τουρκία είναι φανταστικός κίνδυνος, την ίδια ώρα που τα τουρκικά μαχητικά πετούσαν πάνω από το κεφάλι του. Έλεος.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Mε επιτυχία ολοκληρώθηκε η πρώτη Εθνική Άσκηση Κυβερνοάμυνας "ΠΑΝΟΠΤΗΣ 2010"
Από 18 έως 20 Μαΐου πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά η Εθνική Άσκηση Κυβερνοάμυνας "ΠΑΝΟΠΤΗΣ-2010". Η Άσκηση είχε ως σκοπό την εξάσκηση των εμπλεκομένων στην προετοιμασία και δοκιμή διαδικασιών για αντιμετώπιση ενεργειών ή επιχειρήσεων Κυβερνοπολέμου, αλλά και εξουδετέρωση της ικανότητας δυνητικού αντιπάλου για διεξαγωγή τέτοιων επιχειρήσεων, εναντίον της Εθνικής Άμυνας της χώρας. Η εν λόγω άσκηση διοργανώθηκε και συντονίστηκε από το ΓΕΕΘΑ, σε συνέχεια της εμπειρίας και της επιτυχούς συμμετοχής της Ελλάδας σε ανάλογη άσκηση του ΝΑΤΟ (NCDEX-09). Στην άσκηση συμμετείχαν οι Ένοπλες Δυνάμεις, Υπουργεία, Φορείς του ευρύτερου Δημοσίου τομέα και η Ακαδημαϊκή Κοινότητα (15 ΑΕΙ και ΤΕΙ).
Σχετικά δημοσιεύματα:
-Με πυρετώδεις ρυθμούς οι προετοιμασίες για τη πρώτη εθνική άσκηση κυβερνοάμυνας
-H πρώτη εθνική άσκηση Κυβερνοάμυνας
-Διοίκηση Κυβερνοάμυνας τώρα!
-Ελληνική συμμετοχή στην άσκηση κυβερνοάμυνας "Cyber Coalition 2009"
-Κυβερνοπόλεμος: Το ηλεκτρονικό πεδίο μάχης
Σπύρος Καγιαλές
Ξημέρωμα του 1897 η Κρήτη «βράζει» από τις θηριωδίες των Τούρκων. Οι Κρητικοί αποφασίζουν
να κηρύξουν την Ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Στον Προφήτη Ηλία του Ακρωτηρίου Χανίων
Κρήτης οχυρώνονται οι επαναστάτες και υψώνουν την ελληνική σημαία, που τους παρέδωσε ο
ύπαρχος του θωρηκτού «Ύδρα» Κωνσταντίνος Κανάρης, εγγονός του ναύαρχου Κανάρη.
Εκτός από τους τούρκους, έχουν να αντιμετωπίσουν και την αντίδραση των Μεγάλων Δυνάμεων
(Ιταλίας, Γαλλίας, Αυστρίας, Γερμανίας, Αγγλίας και Ρωσίας), που στις 9 Φεβρουαρίου 1897,
ξεκινούν σφοδρό βομβαρδισμό.
Μία από τις οβίδες κτυπά και καταρρίπτει τον ιστό με την ελληνική σημαία. Ο οπλίτης Σπύρος
Καγιαλές-Καγιαλεδάκης με μεγάλο κίνδυνο για την ζωή του πετάγεται μέσα στην πύρινη κόλαση
του βομβαρδισμού, ξαναστήνει τον ιστό και η σημαία κυματίζει και πάλι περήφανη.
Μια νέα οβίδα καταρρίπτει και πάλι τον ιστό. Ο Σπύρος Καγιαλές-Καγιαλεδάκης τον ξαναστήνει
όπως πριν.
Τρίτη οβίδα θρυμματίζει πια τον ιστό και ρίχνει κάτω την σημαία.
Ο Σπύρος Καγιαλές - Καγιαλεδάκης αρπάζει την σημαία και την ανυψώνει κάνοντας το ίδιο του το
σώμα κοντάρι!
Μόλις οι ναύαρχοι του ενωμένου στόλου είδαν με τα κιάλια ότι η σημαία και πάλι κυματίζει με
κοντάρι έναν… επαναστάτη, δεν πίστευαν στα μάτια τους και αμήχανοι διέταξαν παύση πυρός. Το
στρατόπεδο δονείται από ζητωκραυγές και πανηγυρισμούς. Στο ελληνικό θωρηκτό "'Υδρα"
ψέλνεται ο εθνικός ύμνος. Ζητωκραυγές και χειροκροτήματα ακούγονται πλέον όχι μόνο από τα
ελληνικά, αλλά και από τα ιταλικά και γαλλικά πλοία!
Τάζουν θέσεις σε 600.000 μετανάστες....
.jpg)
Αναρτήθηκε από http://eglimatikotita.blogspot.com/ στις 4:47 μ.μ.
Προσοχή, δεν πρόκειται για ανέκδοτο: Πακιστανός υπάλληλος του ελληνικού Δημοσίου!
Αν νομίζετε ότι σας περιπαίζουμε με ένα ακόμη κακόγουστο αστείο, σας ενημερώνουμε ότι βουλευτής της Β’
Αθηνών του ΠΑΣΟΚ, που έχει συγγενικούς δεσμούς με κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος, έχει τάξει σε
υπηκόους της συγκεκριμένης τριτοκοσμικής χώρας που οσονούπω θα ελληνοποιηθούν, θέσεις εργατών
καθαριότητας σε «πράσινους» δήμους της Αττικής.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται κι άλλοι συνάδελφοί της αλλά και δήμαρχοι που ετοιμάζονται να αλιεύσουν
ψήφους στα θολά νερά των οικονομικών μεταναστών.
Το βέβαιο είναι ότι το κυβερνών κόμμα δίνει τα ρέστα του προκειμένου να λάβει τη «μερίδα του λέοντος» από
τους περίπου 600.000 αλλοδαπούς που έχουν υπαχθεί στο καθεστώς του επί μακρού διαμένοντος ή έχουν
συμπληρώσει πέντε συνεχή χρόνια νόμιμης παραμονής στη χώρα μας.
Δεκάδες χιλιάδες απ’ αυτούς που θα ψηφίσουν στις δημοτικές - περιφερειακές της 14ης Νοεμβρίου του τρέχοντος
έτους, διαθέτουν πλαστά έγγραφα διαμονής, τα οποία αποτελούν πιστά αντίγραφα των 21.000 κενών
δικαιολογητικών τύπου Α που έχουν κλαπεί την τελευταία πενταετία από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και
απροσδιόριστο αριθμό βεβαιώσεις τύπου Β’ που ισχύουν μόνο για ένα μήνα.
Τα συγκεκριμένα «μαϊμού» δικαιολογητικά δεν μπορούν να εντοπισθούν σε αστυνομικό έλεγχο, ούτε ακόμη και
από τα αστυνομικά τμήματα γιατί βασίζονται σε γνήσιες «φόρμες» ενώ έχουν σφραγισθεί με καθ’ όλα
(φαινομενικά) νόμιμες -κλεμμένες κι αυτές- σφραγίδες των δήμων και των περιφερειών.
Μόνο με τη διασταύρωση του αύξοντα αριθμού από τις παραπάνω αρχές είναι δυνατή η εξεύρεση των
παραποιημένων βεβαιώσεων παραμονής.
Η κυβέρνηση, αν και γνωρίζει σε βάθος το θέμα, αποφεύγει για εύλογους λόγους να διατάξει έρευνα σε
βάθος.
Παράλληλα, προκειμένου να καλύψει τα ίχνη τους, αλλά κι όσων απέκτησαν με άλλα πλαστά πιστοποιητικά το
καθεστώς του μακρού διαμένοντος, απαγορεύει, με εγκύκλιο Ραγκούση, στους υπαλλήλους της Τοπικής
Αυτοδιοίκησης να ’χουν πρόσβαση στη βάση δεδομένων του υπουργείου Εσωτερικών, στην οποία έχουν
καταγραφεί οι νόμιμοι μετανάστες.
Αντιθέτως, ο αρμόδιος υπουργός Γιάννης Ραγκούσης, έρχεται να επιβεβαιώσει την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ για
αλλοίωση της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού στις επικείμενες τοπικές εκλογές δίνονται με διαδικασίες – εξπρές
το δικαίωμα ψήφου στους υπηκόους τρίτων χωρών, όπως προβλέπει ο νόμος 3838/2010.
Η μοναδική προϋπόθεση είναι να δύναται να αποδείξουν ότι τα τελευταία πέντε χρόνια μένουν νόμιμα στην
Ελλάδα.
Για να μη μπορέσουν οι ΟΤΑ να ελέγξουν τα δικαιολογητικά, ο χρόνος εγγραφής των αλλογενών στους ειδικούς
εκλογικού καταλόγους συμπυκνώθηκε σε λιγότερες από 35 εργάσιμες ημέρες!!
Η εγγραφή τους πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι τις 30 Ιουνίου, ενώ ο υπουργός Εσωτερικών διατηρεί το
δικαίωμα να την επεκτείνει μέχρι το τέλος Αυγούστου. Ολα αυτά τα παιχνίδια και κυρίως το παζάρεμα θέσεων,
γίνονται ερήμην των Ελλήνων πολιτών που με την ελληνοποίηση των ανιθαγενών χάνουν
κάθε δυνατότητα πρόσληψης σε συγκεκριμένες ειδικότητες του δημοσίου τομέα και της αυτοδιοίκησης.
Κι αυτό γιατί για τις περισσότερες θέσεις των κατηγοριών Δευτεροβάθμιας και Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης,
σημαντικότατο ρόλο παίζει η οικογενειακή κατάσταση.
Ετσι, οι αλλοδαποί που κατά κανόνα προέρχονται από πολυμελείς οικογένειες θα έχουν προβάδισμα έναντι των
γηγενών, όπου πλέον σπανίζουν οι οικογένειες άνω των τεσσάρων ατόμων.
Δυστυχώς, τα αστεία τελείωσαν για τους εξ αίματος Ελληνες, αφού αν δεν αντιδράσουν δυναμικά θα πρέπει
να συνηθίσουν να ζουν στο πολυχώρο που θα ονομάζεται: Ελλάς.
ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ ΤΥΠΟΣ 11/5/10
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Η Μάχη της Κρήτης
"... Κρήτη μ’ η Μεραρχία σου, αν ήτανε κοντά σου, το Γερμανό θα ν’ έθαφτες μέσα στα χώματά σου.Κρήτη μου όμορφο νησί, που ‘γραψες Ιστορία, Δίχως στρατό πολέμησες μιαν αυτοκρατορία!Τση Κρήτης τ’ Άγια Χώματα, όπου κι ανέν τα σκάψεις, Αίμα παλικαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις..."
Ως μάχη της Κρήτης έχει επικρατήσει να ονομάζεται η εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στη Κρήτη και η κατάληψη της, κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η μάχη της Κρήτης αποτέλεσε ένα σπουδαίο πολεμικό γεγονός και κράτησε 11 μέρες από τις 20-31 Μαίου του 1941. Στους Γερμανούς εισβολείς εκτός από τις Ελληνικές και συμμαχικές στρατιωτικές δυνάμεις (βρετανοί, Νεοζηλανδοί, Αυστραλοί) αντιστάθηκαν με ότι μέσο διέθεταν οι κάτοικοι της Κρήτης. Αυτή η αντίσταση των κατοίκων είναι από μόνη της ξεχωριστή για τα στρατιωτικά δεδομένα και μπορεί να συγκριθεί μόνο με την εποποιία του Στάλινγκράντ.
Το σχέδιο που οργάνωσε το Γερμανικό επιτελείο για την κατάληψη της Κρήτης είχε το κωδικό όνομα Merkur (Ερμής) και ήταν ένα προχωρημένο για την εποχή σχέδιο καθώς στηρίζονταν στην χρησιμοποίηση ενός επίλεκτου σώματος 14.000 αλεξιπτωτιστών σαν πρώτη δύναμη κρούσης, με επικεφαλής τον αντιπτέραρχο Στούντεντ αλλά και δυνάμεων τεθωρακισμένων και πεζικού που μεταφέρθηκαν στο νησί με μεταγωγικά αεροπλάνα. Γενικός διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων είχε οριστεί ο Νεοζηλανδός Στρατηγός Φράιμπεργκ. Πρίν από την επιχείρηση της κατάληψης, η γερμανική αεροπορία είχε εξαπολήσει μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμούς των κρητικών πόλεων και των στρατηγικών σημείων του νησιού.
Η επιχείρηση της κατάληψης ξεκίνησε το πρωί της 20ης Μαίου 1941. Η βασική επιδίωξη των επιτιθέμενων ήταν η κατάληψη των αεροδρομίων του νησιού και η δημιουργία προγεφυρωμάτων για την μεταφορά μεγαλύτερου όγκου στρατευμάτων και εξοπλισμού. Αυτό που έγινε από την πρώτη στιγμή που φάνηκε ο πρώτος Γερμανός αλεξιπτωτιστής στο κρητικό ουρανό είναι απίστευτο. Οι κρητικοί χωρίς να υπάρχει κανένα οργανωμένο σχέδιο που να τους συμπεριλαμβάνει στον αμυντικό σχεδιασμό και σχεδόν άοπλοι, αυθόρμητα, όπως έκαναν για αιώνες απέναντι στον οποιοδήποτε κατακτητή, ξεκινούν μια πεισματική άμυνα με αποτέλεσμα από το πρώτο κύμα των 3000 αλεξιπτωτιστών να μη μπορέσουν να φτάσουν στους αντικειμενικούς στόχους τους παρά ελάχιστοι.
Οι επιτιθέμενοι καταφέρνουν να κερδίζουν κάθε βήμα με σφοδρές μάχες και τεράστιες απώλειες. Στις 27 Μαίου καταλαμβάνονται τα Χανιά και οι συμμαχικές δυνάμεις αποφασίζουν να εγκαταλείψουν το νησί. Μια αποχώρηση που ολοκληρώθηκε από τις 28 Μαίου - 1 Ιούνιου χάρη και στη βοήθεια των κατοίκων που συνέχισαν τη πεισματική άμυνα και πρόσεφεραν κάθε δυνατή βοήθεια στα συμμαχικά στρατεύματα κατά την αποχώρηση τους από το νησί. Η Μάχη της Κρήτης τελείωσε ουσιαστικά στις 31 Μαίου. Οι γερμανοί αναγκάστηκαν να δώσουν πολύνεκρες μάχες με τους υπερασπιστές της Κρήτης πράγμα που τους κόστισε 15000 νεκρούς από τα πιο επίλεκτα στρατιωτικά τους σώματα. Οι Κρητικοί συνήργησαν αποφαστικά στην εξουδετέρωση των γερμανών αλεξιπτωτιστών την πρώτη μέρα της εισβολής αλλά και σε κάθε επιχείρηση που έκαναν οι γερμανοί για να καταλάβουν οποιοδήποτε τμήμα του νησιού. Η εκδικητική μανία των γερμανών για την αντίσταση που συνάντησαν ξέσπασε σε ομαδικές εκτελέσεις Κρητικών αμέσως μετά την κατάληψη του νησιού. Στην Κρήτη τα γερμανικά στρατεύματα συνάντησαν για πρώτη φορά μια συγκλονιστική λαική αντίσταση, αυτή την αντίσταση που θα συναντούσαν έκτοτε μπροστά τους σε αρκετές από τις ευρωπαικές χώρες που θα καταλάμβαναν. Η αντίσταση των Κρητικών ήταν ο προάγγελος της Ελληνικής Εθνικής αντίστασης, αλλά και της Γαλλικής και της αντίστασης των Γιουγκοσλάβων και των Ρώσων.
Πάρα πολλοί ιστορικοί αναφέρονται στα λάθη της συμμαχικής ηγεσίας που δεν μπόρεσε να οργανώσει αποτελεσματικότερα την άμυνα της Κρήτης ώστε να αποτελέσει ένα απόρθητο φρούριο, αλλά πιθανά αυτό δεν ήταν στα συμμαχικά επιτελικά σχέδια και απλώς χρησιμοποίησαν την Κρήτη για να καθυστερήσουν μόνο τα γερμανικά στρατεύματα. Η σημασία της Μάχης της Κρήτης ήταν πολύ μεγάλη καθώς εξαιτίας της οι γερμανοί ματαίωσαν τα σχέδια για αντίστοιχη κατάληψη της Κύπρου και της μέσης Ανατολής, αλλά καθυστέρησαν και την εφαρμογή των σχεδίων για την κατάληψη της Σοβιετικής Ένωσης. Οι μεγάλες απώλειες του επίλεκτου σώματος των αλεξιπτωτιστών έπεισαν το γερμανικό επιτελείο ότι δεν έπρεπε να το ξαναχρησιμοποιήσουν σε άλλη μεγάλη επιχείρηση. Από την άλλη μεριά η μάχη της Κρήτης έδειξε ότι η τρομερή πολεμική μηχανή που σάρωνε με μεγάλη ευκολία όλους τους ευρωπαικούς στρατούς, τα βρήκε δύσκολα μπροστά σε μερικούς αποφασισμένους Κρητικούς. Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αποσπάσματα από ριζίτικα τραγούδια εμπνευσμένα από τη μάχη της Κρήτης.
"...Χίτλερ να μην το καυχηστείς πώς πάτησες στην Κρήτη ξαρμάτωτη την ήβρηκες και τα παιδιά τση 'λειπαν στα ξένα πολεμούσανε πάνω στην Αλβανία..."
"... Κρήτη μ’ η Μεραρχία σου, αν ήτανε κοντά σου, το Γερμανό θα ν’ έθαφτες μέσα στα χώματά σου.
Κρήτη μου όμορφο νησί, που ‘γραψες Ιστορία, Δίχως στρατό πολέμησες μιαν αυτοκρατορία!
Τση Κρήτης τ’ Άγια Χώματα, όπου κι ανέν τα σκάψεις, Αίμα παλικαριών θα βρεις, κόκκαλα θα ξεθάψεις..."
"...Οι Άγγλοι και οι Αυστραλοί, και Ζηλανδοί ομάδι, αντάμα με τους Έλληνες πηγαίνουνε στον Άδη. Τέτοια ψυχή, τέτοια καρδιά, και λεβεντιά δεν είδα. Η Κρήτη σαν να ήτονε δικήτωνε πατρίδα. Και πολεμούσανε κι αυτοί ως ότου σκοτωθήκαν, Κι όσοι δεν αποθάνασι αιχμάλωτοι πιαστήκαν..."
Η επίθεση αρχίζει (20 Μαίου 1941).
Αντικειμενικός στόχος των Γερμανών είναι η κατάληψη των αεροδρομίων και των λιμανιών. Ο κυριότερος στόχος το αεροδρόμιο του Μάλεμε στα Χανιά αλλά και το αεροδρόμιο του Ρεθύμνου αλλά και του Ηρακλείου. Η επιχείρηση Οι συνεχείς ασκήσεις των Γερμανών αλεξιπτωτιστών σκοπεύουν στο οτι θα πρέπει να είναι πάντα έτοιμοι για να παίξουν το ρόλο τους, όταν χρειαστεί. κατάληξης των αεροδρομίων θα πραγματοποιούνταν με αλεξιπτωτιστές και στη συνέχεια τα αεροδρόμια θα χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά πολεμικού υλικού και στρατευμάτων για ενίσχυση.
Οι Άγγλοι γνώριζαν πλήρως το σχέδιο της γερμανικής επιχειρήσεως από τις 6 του Μάη. Γνώριζαν, όχι μόνο την ημερομηνία αλλά και την ώρα που θα γίνει η επιχείρηση από αέρα, ακόμα και τα μέρη που θα πραγματοποιηθεί.
Ο διοικητής των συμμαχικών δυνάμεων στρατηγός Φράιμπεργ είχε στη διάθεση του το σύστημα ULTRA με το οποίο γινόταν με αποκρυπτογράφηση ασύρματων τηλεπικοινωνιακών σημάτων που αφορούσαν την επιχείρηση “ Ερμής”.
Το χρονικό της μάχης της Κρήτης
20 Μαΐου 1941: Στις 6.30 το πρωί αρχίζει η Γερμανική επίθεση. Γερμανικά στούκας, πάνω από τον καταγάλανο ουρανό της Κρήτης Το αεροδρόμιο του Μάλεμε δέχεται έναν ανελέητο βομβαρδισμό από το επίλεκτο σώμα των γερμανικών αλεξιπτωτιστών.
Η κρίσημη στιγμή της πτώσης των αλεξιπτωτιστώνΤο απόγευμα της ίδιας μέρας γίνεται επίθεση στο Ρέθυμνο και το Ηράκλειο.
Η επίθεση συνάντησε τη σθεναρή αντίσταση των αμυνομένων που περίμεναν τον εχθρό στα σημεία επιθέσεων αφού οι Άγγλοι γνώριζαν το σχέδιο της Γερμανικής επιθέσεως.
Η Αντίσταση του λαού ήταν καθολική και άμεση.
Οι Έλληνες στρατιώτες και οι συμμαχικές δυνάμεις και όσοι από τους κατοίκους είχαν στην κατοχή τους οπλισμό αποδεκάτισαν τα πρώτα κύματα των επιτιθεμένων.
21 Μαΐου 1941 (Δεύτερη μέρα επίθεσης): Κανένα από τα αεροδρόμια δεν είχε περιέλθει στα χέρια των Γερμανών. Οι αλεξιπτωτιστές, που θεωρούνταν το φοβερό και αήττητο όπλο των Γερμανών, είχαν αποδεκατιστεί και βρίσκονταν σε φοβερά δύσκολη θέση.
Πολλά επίσης από τα αεροπλάνα ή καταρρίπτονται ή συντρίβονται χτυπημένα στο Το ανθρώπινο φορτίο προσδεμένο στο αλεξίπτωτο του πέφτει στην κρητική γη! έδαφος.
Στο Ηράκλειο και στο Ρέθυμνο αποτυγχάνουν καθ’ ολοκλήρου.
Οι προσπάθειες των Γερμανών να αποβιβάσουν στρατεύματα από τη Αναχαίτηση γερμανικών νοηπομπών από μονάδες του βρετανικού στόλου της Μεσογείου θάλασσα δεν είχαν αποτέλεσμα. Ο Αγγλικός στόλος που έπλεε γύρω από το νησί , εξουδετερώνει τη γερμανική υπομονή που κατευθύνεται προς την Κρήτη. Βυθίζονται 15 επιταγμένα σκάφη με άγνωστο αριθμό θυμάτων.
Το απόγευμα της 21ης Μαΐου. Οι αλεξιπτωτιστές του 1ου συντάγματος καταλαμβάνουν το αεροδρόμιο του Μάλεμε, στο οποίο προσγειώνονται οπλιταγωγά με ένα σύνταγμα της 5ης ορεινής μεραρχίας.
22 Μαΐου 1941: Η Γερμανική αεροπορία εξαπολύει κατά του Αγγλικού ναυτικού σφοδρή επίθεση και βυθίζει πολλά πλοία .Ναυμαχία της Κρήτης.
Γίνεται προσπάθεια ανακάλυψης του αεροδρομίου του Μάλεμε από ελληνικές και συμμαχικές δυνάμεις χωρίς αποτέλεσμα. Η 5η ορεινή Γερμανοί αλεξιπτωτιστές σε δράση κατά τη διάρκεια της μάχης μεραρχία αντεπιτίθεται και διεξάγονται μερικές από τις πιο αιματηρές μάχες όλης της επιχείρησης. Οι Έλληνες και οι σύμμαχοι πολεμούν υποχωρώντας , όμως υποκύπτουν στην τέλεια οργάνωση και τον εξοπλισμό του εχθρού, πράγματα που οι υπερασπιστές της Κρήτης δεν διέθεταν.
23 Μαΐου 1941: Ο Τσόρτσιλ στέλνει μήνυμα στο στρατηγείο και τονίζει «Η μάχη της Κρήτης πρέπει να κερδιθεί».
24 Μαΐου 1941: Οι βομβαρδισμοί των πόλεων της Κρήτης συνεχίζονται. Στα Χανιά οι Γερμανοί παίρνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Οι αμυνόμενοι στο Ρέθυμνο Γύρω από την εκκλησία του Γαλατά οι μάχες ήταν σκληρές και το Ηράκλειο δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τη μάχη «μέχρι εσχάτων».
25 Μαΐου 1941: Οι Γερμανοί καταλαμβάνουν την Κάντανο
26 Μαΐου 1941: Καταλαμβάνεται ο Γαλατάς. Οι συμμαχικές δυνάμεις μάχονται για να προστατέψουν τα Χανιά. Ο στρατηγός Φρόϊμπεργκ με δήλωσή του επισημαίνει τη δύσκολη θέση στην οποία έχουν περιέλθει οι συμμαχικές δυνάμεις.
27 Μαΐου 1941: Ο αρχιστράτηγος της Μέσης Ανατολής Ουέιβελ στέλνει μήνυμα να Άποψη του ανατολικού τμήματος του λιμανιού των Χανίων μετά την πτώση της πόλης. Ο βομβαρδισμός έχει αφήσει έντονα τα ίχνη του. αποχωρήσουν οι συμμαχικές δυνάμεις από την Κρήτη. Για τη μεταφορά και διάσωσή τους στέλνονται πλοία Το λιμάνι της Σούδας (στα Χανιά) ναρκοθετημένο! του βρετανικού στόλου. Αυτή τη μέρα καταλαμβάνονται τα Χανιά και το λιμάνι της Σούδας.
28 Μαΐου 1941: Αρχίζει η αποχώρηση των συμμαχικών δυνάμεων Πορεία των Γερμανών στα άδενδρα βουνά των Σφακίων προς τα Σφακιά.
Οι Βρετανοί χωρίς να ενημερώσουν τις ΕλληνικέςΗ πλατεία του Ηρακλείου, Νικηφόρου Φωκά (Μεϊντάνι) την ώρα του βομβαρδισμού. δυνάμεις τη νύχτα εκκενώνουν την πόλη του Ηρακλείου και επιβιβάζονται στα πλοία που για το σκοπό αυτό καταφθάνουν στο λιμάνι.
Εν τω μεταξύ Ιταλικά στρατεύματα που προέρχονται από τα Δωδεκάνησα, αποβιβάζονται στην Σητεία και καταλαμβάνουν το νομό Λασιθίου.Πίψη εφοδίων στην περιοχή Καρτερού ανατολικά του Ηρακλείου. Τα γιούγκερς 52 αναλαμβάνουν να εφοδιάζουν τους Γερμανούς με τρόφιμα και πολεμικό υλικό. Σε ορισμένες περιπτώσεις από την λήψη γερμανικών κωδικών, τα εφόδια αυτά στέλνονται κατά λάθος στο συμμαχικό στρατόπεδο.Το καμπαναριό της εκκλησίας στο Ρέθυμνο έμεινε ο πιο ψηλός μάρτυρας της καταστροφής της πόλης
29-30 Μαΐου 1941: Γκρεμισμένα σπίτια, αδιάβατοι δρόμοι, λιγοστή η κίνηση σ' όλο το Ηράκλειο Μαΐου πέφτουν το Ηράκλειο και το Ρέθυμνο κάτω από την πίεση των Γερμανικών δυνάμεων, που προχωρώντας προς ανατολάς ενώνονται με τους αλεξιπτωτιστές.
Η λεωφόρος Καλοκαιρινού στο Ηράκλειο έσφυζε απο ζωή και κίνηση. Τώρα χαλάσματα, οδομαχίες, καταστροφή και ερήμωση.
30 Μαΐου ο στρατηγός Φράϊμπεργκ αποχωρεί από την Κρήτη.
1η Ιουνίου 1941: Ολοκληρώνεται η αποχώρηση των Βρετανικών Γερμανοί στρατιώτες οδηγούνται απο την πλατεία των λιονταριών προς το λιμάνι του Ηρακλείου δυνάμεων, που είχαν συγκεντρωθεί στα νότια παράλια της Κρήτης. Η εκκλησία του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο, που δέχτηκε μία βόμβα, χωρίς όμως ευτυχώς να εκραγεί. ( Η βόμβα υπάρχει και τώρα στο προαύλιο της εκκλησίας) Με πλοία του συμμαχικού στόλου μεταφέρονται αρχικά στην Αίγυπτο, μετά στην Νότια Αφρική για να καταλήξουν στο Λονδίνο.
Μαζί τους έφυγαν και ο βασιλιάς και η Ελληνική κυβέρνηση.
Οι δυνάμεις που δεν κατορθώνουν να επιβιβαστούν και που ο αριθμός τους ανέρχεται σε 5.500 άτομα περίπου παραδίδονται, συλλαμβάνονται ή καταφεύγουν στα βουνά.
Η Γερμανική κατοχή απλώνεται σε όλο το νησί. Η Γερμανική σημαία κυματίζει παντού, ταυτόχρονα αρχίζει και η αντίσταση του Κρητικού λαού.Ταταράκης Νίκος
Ανοιχτή επιστολή προς την κ. Διαμαντοπούλου
Κυρία υπουργέ
Δεν ξέρω αν είναι κατάλληλη στιγμή, μια που βοά ο τόπος για ενδεχόμενη παραίτησή σας λόγω προβλημάτων παρόμοιων με αυτών που οδήγησαν στην έξοδο την κυρία Άντζελα Γκερέκου, όμως ένοιωσα την ανάγκη να σας απευθύνω αυτήν την ανοιχτή επιστολή, με αφορμή το χθεσινό θέμα "Στου Κεμάλ το σπίτι ", του συγγραφέα Γιώργου Ιωάννου, στις εξετάσεις της Γ' Λυκείου.
Κυρία Διαμαντοπούλου
απευθύνομαι σε σας ως πολίτης αυτής της χώρας, της οποίας το κοινοβούλιο, με συντριπτική πλειοψηφία, ψήφισε το 1994 το νόμο με βάση τον οποίο ορίζεται η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Αν δεν κάνω λάθος, αυτό σημαίνει ότι η Γενοκτονία αυτή έγινε και μάλιστα είχε αυτουργούς, με όνομα και επώνυμο.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής της Γενοκτονίας, από το 1919 μέχρι το 1923, ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ, αυτός που, αφού ανεφώνησε το "Επιτέλους τους Ξεριζώσαμε", γεγονός που αποτελεί απόδειξη της Γενοκτονίας, μέχρι το θάνατό του κυβέρνησε δικτατορικά τη γειτονική χώρα, αυτός που αποτέλεσε διδάσκαλο του Αδόλφου Χίτλερ, τα εγκλήματα του οποίου, τηρουμένων των αναλογιών, σε καμία περίπτωση δεν ξεπέρασαν σε αγριότητα και βαρβαρότητα αυτά του δασκάλου του.
Αυτό το πρόσωπο, ο Γενοκτόνος φασίστας Κεμάλ, τιμήθηκε με μεγαλοπρέπεια πριν από λίγους μήνες στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, από το συνάδελφό σας στην Κυβέρνηση κ. Σηφουνάκη, την αντιπρόεδρο της Ελληνικής Βουλής, κυρία Έλσα Παπαδημητρίου, τους καθηγητές πανεπιστημίου κ.κ. Ιωάννη Θ. Μάζη, Αθανάσιο Μαρκόπουλο, Mehmet Saray και τον κρατικοδίαιτο δημοσιογράφο Σεραφείμ Φυντανίδη (όλοι τους αμοίβονται με λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου, πλην του Τούρκου κεμαλιστή), υπό την υψηλή επιστασία του Τούρκου πρέσβη και του Γενικού Προξένου στην Αθήνα.
Αυτή η αποτρόπαια και στην ουσία παράνομη πράξη έγινε σε φορέα του υπουργείου σας και ισοδυναμεί με παρουσίαση σε πανεπιστήμιο του Ισραήλ του βιβλίου "Ο Αγών μου", του μαθητή του Γενοκτόνου δικτάτορα Κεμάλ, Αδόλφου Χίτλερ, παρουσία και επιστασία μάλιστα του εκπροσώπου των ναζί. Θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε να γίνεται κάτι τέτοιο στο Ισραήλ ή στην Αμρενία; Με άλλα λόγια, με τέτοιες ενέργειες είναι σαν να σπέρνουμε το σπόρο του ναζισμού στο ελληνικό πανεπιστήμιο κυρία Διαμαντοπούλου.
Τότε δεν αντιδράσατε, όπως δεν αντέδρασαν και άλλοι αρμόδιοι φορείς του οργανωμένου ποντιακού χώρου, αφήνοντας την παρανομία να σέρνεται και να μας εμφανίζεται χθες, μια μέρα που εκατομμύρια Ελλήνων δάκρυζαν για τους αδικοχαμένους προγόνους και συνέλληνες που χάθηκαν από το αιματοβαμένο χέρι του Κεμάλ, υπό τη μορφή "λογοτεχνικού κειμένου", ως θέμα για τις εξετάσεις των μαθητών της Γ' Λυκείου, στο υπουργείο σας, το πρώην Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.
Κυρία υπουργέ
επειδή ο ελληνικός λαός, πέραν του ότι σας εξέλεξε, σας πληρώνει, όπως πληρώνει και όλους αυτούς που προέκριναν αυτό το στην κυριολεξία δηλητηριώδες "λογοτεχνικό" κείμενο, που θα μπορούσε να πάρει το Πρώτο Βραβείο Προπαγάνδας, αφού, ανεξάρτητα από τις προθέσεις του συγγραφέα, πλασσάρεται ως θέμα από το υπουργείο σας σε παιδιά 16 και 17 χρονών, με τον τίτλο μάλιστα "Στου Κεμάλ του σπίτι", χωρίς καμία αναφορά στο εγκληματικό του έργο. Και μονο το γεγονός ότι αναφέρεται το σπίτι όπου έζησε για περίπου δέκα χρόνια ο Κεμάλ ως σημείο αναφοράς της ευρύτερης περιοχής, χωρίς καμία αναφορά στο βάρβαρο γενοκτονικό του έργο, είναι επονείδιστο και κατακριτέο.
Όπως ανέφερα και παραπάνω, ο Κεμάλ είναι χειρότερος από τον Χίτλερ και επιλογές ως θέμα εξετάσεων κειμένων όπως αυτό του Ιωάννου, είναι απαράδεκτες, ανιστόρητες και σίγουρα δεν βοηθούν τους νέους μας να διαμορφώσουν σωστή άποψη για την ιστορία, το φασισμό και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος.
Δεν μπορεί να είναι θέμα σε εξετάσεις ένα κείμενο που νομιμοποιεί δια της πλαγίας ένα άτομο που έχει διαπράξει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Άλλο δημοκρατία, άλλο ελευθερία της έκφρασης και άλλο συναυτουργία και άθλια νομιμοποίηση ενός στυγνού δικτάτορα, γενοκτόνου των Ελλήνων.
Επειδή όλα αυτά δεν θεωρούνται τυχαία και, όπως είναι φυσικό, μάλλον προετοιμάζουν το έδαφος για την επόμενη φάση, που είναι η παραχάραξη της ιστορίας και η επίσημη αγιοποίηση του Μουσταφά Κεμάλ, ως πολίτης αυτής της χώρας σας δηλώνω ότι οι πράξεις αυτές βρίσκουν αντίθετη μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, που καλείται μάλιστα να χρηματοδοτεί τις συγκεκριμένες πράξεις αλλά και όλους εσάς τους πρωταγωνιστές αυτών των βδελυρών ενεργειών, που ταυτόχρονα παραβιάζουν και το νόμο του 1994, με τον οποίο αναγνωρίστηκε η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού.
Σάββας Καλεντερίδης
Πολίτης της Ελληνικής Δημοκρατίας
Υ.Γ. Αλήθεια, σκεφτήκατε να κάνετε εξονυχιστικό διαχειριστικό έλεγχο στους φορείς που διαχειρίστηκαν τα 17 εκατομμύρια ευρώ, στους οποίους φορείς, σημειωτέον, συμμετείχε και η άνευ νόμιμου πανεπιστημιακού τίτλου καθηγήτρια πανεπιστημίου και Γ.Γ. του υπουργείου σας κ. Θάλεια Δραγώνα;
Αν όχι, σας συνιστώ να το πράξετε και να ανακοινώσετε τα αποτελέσματα στον ελληνικό λαό, για να κάνετε πράξη το σύνθημα της κυβέρνησή σας "διαφάνεια σε όλα".
