Πως ο Καραμανλής έδωσε αμνηστία στον Παπαδόπουλο!

Δύο ημέρες μετά την ορκωμοσία του, τον Ιούλιο του 1974, ο Καραμανλής, υπέγραψε Προεδρικό Διάταγμα για χορήγηση αμνηστίας. Δύο μήνες μετά ανακάλεσε την υπογραφή του!

Του ΤΑΣΟΥ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΙΔΗ (Realnews)

ΣΤΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974, δύο ημέρες μετά την ορκωμοσία του ως πρωθυπουργού, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δέχεται τον υπουργό Αμύνης Ευάγγελο Αβέρωφ στο γραφείο του. Του φέρνει το σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο αμνηστεύονται οι πάντες ακόμα και οι πραξικοπηματίες λέγοντας «Για να τους έχουμε, πρόεδρε, του χεριού μας».
Το υπ'αριθ. 519 Προεδρικό Διάταγμα «περί χορηγήσεως αμνηστίας» το υπογράφει ο Φαίδων Γκιζίκης και εννέα υπουργοί, το οποίο αμνηστεύει όλα «τα καθ' οιονδήποτε τρόπον τελεσθέντα εγκλήματα και προβλεπόμενα και τιμωρούμενα υπό των Διατάξεων του Στρατιωτικού Π.Κ. και το Ν. ΔΞΘ΄/1912 περί καταστάσεως πολιορκίας..».
Μυστική σύσκεψη
Εν ολίγοις, αμνηστεύονταν όλα τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν απ' όλες τις πλευρές από τις 21-4-1967 έως τις 26-7-1974. Μία εβδομάδα μετά κι ενώ γίνεται γνωστό ότι η χώρα οδηγείται σε βουλευτικές εκλογές ο Γεώργιος Παπαδόπουλος ο οποίος συνέχισε να διαμένει άνευ λόγου ακόμα σε κατ' οίκον περιορισμό στο Λαγονήσι, συγκαλεί σύσκεψη υπουργών των δικτατορικών κυβερνήσεων.
Η σύσκεψη έγινε στο σπίτι του υπουργού Νίκου Εφέσιου και, αντί του Γ. Παπαδόπουλου παρέστη ο αδελφός του, Κώστας επιθυμία του αδελφού του να συμμετάσχουν στις βουλευτικές εκλογές που θα προκηρυχθούν, με κόμμα του οποίου θα ηγηθεί. Ορισμένοι από τους παριστάμενους διαφώνησαν και πρότειναν να μην πολιτευτούν σ' αυτές τις εκλογές γιατί θα είναι πολωμένες. Πρότειναν να μείνει ο Γ. Παπαδόπουλος «πολύτιμη εφεδρεία» και στις μεθεπόμενες όταν θα έχει φθαρεί ο Κ. Καραμανλής να συμμετάσχουν δυναμικά. Ο Κώστας μετέφερε την πρόταση των πρώην υπουργών στον αδελφό του κι εκείνος συμφώνησε. Λίγες μέρες μετά, ο Κ. Καραμανλής μαθαίνει από ανταπόκριση του ΒΒC ότι ο Γ. Παπαδόπουλος θα ηγηθεί κόμματος για να μετάσχει των εκλογών. Η είδηση τον ανησύχησε, γιατί χαλούσε τα σχέδια του και κάλεσε αμέσως τον υπουργό Δημοσίας Τάξεως Σόλωνα Γκίκα στη νέα του κατοικία στην Ηρώδου Αττικού, στο τεσσάρι διαμέρισμα του φίλου του επιχειρηματία Λεβέντη, όπου είχε μετακομίσει από το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία», με ισχυρή μάλιστα φρουρά, γιατί υπήρχαν πληροφορίες ότι «χουντικοί σχεδίαζαν να τον απαγάγουν...». Ο Σ. Γκίκας μετά τη συνάντηση με τον Κ. Καραμανλή, πήγε στο υπουργείο, κάλεσε τον υποστράτηγο Νίκο Παν. Πορικό, γενικό επιθεωρητή της Χωροφυλακής και του ανέθεσε τη λεπτή αποστολή να επισκεφθεί τον Γ. Παπαδόπουλο.

Έως και φυλακή...
Ο Π. Πορικός είπε στον Γ. Παπαδόπουλο. «Κύριε πρόεδρε, σας επισκέπτομαι κατ' εντολήν της κυβερνήσεως. Επιθυμία του πρωθυπουργού είναι να μην προβείτε εις οιανδήποτε δήλωσιν και, βεβαίως να εγκαταλείψετε κάθε σκέψιν καθόδου σας εις τας εκλογάς. Γιατί, εις διαφορετικήν περίπτωσιν, θα υποχρεωθεί και είναι αποφασισμένος να λάβει μέτρα εναντίον σας, έως και φυλακίσεως». Ο Γ. Παπαδόπουλος σηκώθηκε από την πολυθρόνα και είπε: «Πείτε, στρατηγέ, στον κ. Καραμανλή ότι τις αποφάσεις που αφορούν εμένα τις λαμβάνω εγώ και ουδείς τις λαμβάνει δι' εμέ». Η απάντηση του Γ. Παπαδόπουλου έφτασε μέσω Σ. Γκίκα στον Κ. Καραμανλή. Η αντίδραση του ήταν να εκδοθεί στις 3 Οκτωβρίου συντακτική πράξη «...διά την εκδίκασιν πολιτικών εγκλημάτων αναφερομένων εις την εγκαθίδρυσιν του καθεστώτος της 21 ης Απριλίου 1967». Στην ουσία, ανακάλεσε την αμνηστία που είχε παραχωρήσει δύο μήνες πριν και δίκασε τους Απριλιανούς με νόμο αναδρομικής ισχύος παραβιάζοντας το δόγμα «η επικρατήσασα επανάστασις δημιουργεί δίκαιον...», όπως αποφαίνονταν συντεταγμένα όργανα και συνταγματολόγοι. Στις 21-10-74, ο Σ.Γκίκας επιχείρησε να συναντήσει ο ίδιος τον Γ. Παπαδόπουλο στο Λαγονήσι, με 15 λευκά διαβατήρια και την πρόταση, σε όσους επιθυμούν, να πάνε σε χώρα της αρεσκείας τους με τα έξοδα πληρωμένα από το κράτος. Ο Γ. Παπαδόπουλος αρνήθηκε λέγοντας «Εγώ Καραμανλής δεν γίνομαι, να λιποτακτώ στο Παρίσι...». Στον Στυλιανό Παττακό έστειλε δύο ανώτερους αξιωματικούς της Αστυνομίας με λευκά διαβατήρια για την Αργεντινή, ο οποίος αρνήθηκε λέγοντας, «Δεν είμαι εγκληματίας για να φύγω από την πατρίδα μου».

Εξόριστοι στην Κέα
ΣΤΙΣ 6 ΤΟ ΠΡΩΙ της 23ης Οκτωβρίου συλλαμβάνονται και εξορίζονται στην Κέα (ξενοδοχείο «Καρθαία»), οι Γεώργιος Παπαδόπουλος Στυλιανός Παττακός, Νικόλαος Μακαρέζος, Ιωάννης Λαδάς και Μιχαήλ Ρουφογάλης γιατί «αναπτύσσουν συνωμοτικήν δραστηριότητα, προκαλούν ανησυχία και δημιουργούν τας προϋποθέσεις διαταράξεως της ησυχίας και της γαλήνης του λαού...».
Τον Ιανουάριο του '75 υποβάλλεται από τον υπουργό Δικαιοσύνης Κ. Στεφανάκη το περιβόητο Δ' Ψήφισμα, με το οποίο η Βουλή διακηρύσσει ότι «η δημοκρατία ουδέποτε κατελύθη», χαρακτηρίζοντας «πραξικόπημα» την κατάλυση της δημοκρατίας την 21 η Απριλίου 1967 και όχι επανάσταση, η οποία δημιουργεί δίκαιο και έτσι ανοίγει ο δρόμος για την ποινική δίωξη των πρωταίτιων και στελεχών της επτάχρονης δικτατορίας.