Αναμέτρηση με τη βία

Νέα εμπρηστική επίθεση σημειώθηκε το βράδυ της Παρασκευής με στόχο αυτή τη φορά το αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ στον Άγιο Δημήτριο. Είκοσι άτομα εισέβαλαν στον χώρο απωθώντας τον φύλακα και πυρπόλησαν με βόμβες μολότοφ και γκαζάκια 5 λεωφορεία, ενώ άλλα 3 υπέστησαν σοβαρές ζημιές.
Οι δράστες τράπηκαν σε φυγή και η φωτιά σβήστηκε λίγο αργότερα από δυνάμεις της πυροσβεστικής που έσπευσαν στο σημείο.
Μέχρι στιγμής, καμία οργάνωση δεν έχει αναλάβει την ευθύνη για την επίθεση, αλλά όπως εκτιμούν οι αστυνομικοί, έχει κοινά σημεία με την επίθεση, που είχε σημειωθεί
Δύο ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές στην ομιλία του στο Πεδίον του Άρεως ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής τόνισε με έμφαση τα εξής: «Έχουμε επίγνωση των ανησυχιών που δημιουργήθηκαν από την έξαρση της εγκληματικότητας και τα φαινόμενα της εξτρεμιστικής βίας. Η σύγκρουσή μας με τη βία είναι εντεινόμενη. Πήραμε και θα πάρουμε κάθε αναγκαίο μέτρο. Οι νόμοι για τους κουκουλοφόρους θα γίνουν πιο αυστηροί. Είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε το δικαίωμα του πολίτη για προστασία της ζωής και της περιουσίας του. Το δικαίωμα να πηγαίνει στη δουλειά του με ανοιχτούς δρόμους. Το δικαίωμα να βρίσκει ανοιχτό το σχολείο, ανοιχτό το πανεπιστήμιό του. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Καμία ανοχή στα όποια κίνητρα της βίας. Είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε ότι το πανεπιστημιακό άσυλο δεν θα γίνεται ασυλία στο έγκλημα. Αν ο νόμος δεν εφαρμόζεται, ο νόμος θα αλλάξει και πάλι. Ακριβώς για να προστατέψει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών. Ακριβώς για να προστατέψει το δημόσιο πανεπιστήμιο».
Δυστυχώς όλα αυτά ελέχθησαν πολύ καθυστερημένα και μάλλον δεν έφθασαν ποτέ στη συνείδηση των ψηφοφόρων. Αφού θα έπρεπε να είχε γίνει αρχή της έμπρακτης επιβεβαίωσής τους έστω και μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2008. Αυτά μάταια περίμενε το εκλογικό σώμα και γι΄ αυτά κυρίως εισέπραξε τόσο υψηλό ποσοστό ο ΛΑΟΣ. Ακριβώς γι΄ αυτό οι ψηφοφόροι που είχαν πιστέψει τη Νέα Δημοκρατία με τη μαζική αποχή τους (αντί της στήριξης άλλων κομμάτων) έδωσαν μάλλον «ψήφο» αναμονής αλλά χωρίς περαιτέρω ανοχή. Ανοχή που τείνει να εξανεμισθεί βαθμιαία και αυτή μετά τα επακολουθήσαντα γεγονότα στα οποία θα αναφερθώ σε αυτό και σε επόμενα σημειώματά μου. Και πρώτο απ΄ όλα η εν ψυχρώ δολοφονία (και όχι εκτέλεση, όπως επιμένει παραπλανητικά να τη χαρακτηρίζει η άρχουσα δημοσιογραφία) του υπαρχιφύλακα Αντώνιου Σάββα από την και πάλι ανθούσα και εντελώς αποθρασυνθείσα αριστερή (χαρακτηρισμός επιμελώς και αυτός παραλειπόμενος) τρομοκρατία. Πριν από λίγες ημέρες είχε υποκύψει στο μοιραίο και ο επίσης δολοφονηθείς αστυνομικός Σπύρος Θεοδώρου. Υπενθυμίζω- γιατί επιμελώς ξεχάστηκε και αυτό- ότι στη δολοφονία του άτυχου αστυνομικού συνέβαλε μια γειτόνισσα η οποία θεωρώντας εγκληματίες τους αστυνομικούς καθώς προσπαθούσαν να ανταποκριθούν στο καθήκον τους διευκόλυνε τους δύο αγνώστους, άθελά της ελπίζω, να τον πυροβολήσουν θανάσιμα.
Η δολοφονία του υπαρχιφύλακα Σάββα σχετίζεται άμεσα με τη μοιρολατρική ανοχή ως και αποδοχή της τρομοκρατίας. Ήταν, υποτίθεται, φρουρός της κορυφαίας μάρτυρος στη σε δεύτερο βαθμό δίκη της τρομοκρατικής οργάνωσης «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας» (ΕΛΑ) κυρίας Σοφίας Κυριακίδου. Εφιστώ την προσοχή των αναγνωστών μου στο γεγονός ότι οι συλληφθέντες ως μέλη της τρομοκρατικής αυτής οργάνωσης είχαν καταδικασθεί πρωτοδίκως σε 25 χρόνια κάθειρξης (ανώτατη ποινή πριν τα ισόβια). Ωστόσο οι κατά τη δικαστική απόφαση εγκληματίες τρομοκράτες, αντί να βρίσκονται στη φυλακή για σχεδόν το υπόλοιπο της ζωής τους, αποφυλακίστηκαν σε λίγους μήνες μετά την καταδίκη τους καθώς το δικαστικό συμβούλιο τους χορήγησε αναστολή εκτέλεσης ποινής. Και αυτή η προκλητική επιείκεια δεν θεωρήθηκε δικαστικό σκάνδαλο (αν δεν ήταν προϊόν φόβου λόγω απειλών σε βάρος των δικαστών). Όπως άφησε εντελώς αδιάφορα τα ΜΜΕ και το γεγονός ότι οι εν λόγω προνομιούχοι κατάδικοι δικάζονται από τον Δεκέμβριο του 2008 ως και σήμερα σε δεύτερο βαθμό χωρίς να γράφεται ούτε μία λέξη σε οποιαδήποτε εφημερίδα, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αναφορά στα τηλεοπτικά δίκτυα. Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά αν όχι τουλάχιστον κοινωνική ανοχή της εξόντωσης των καταγγελλόμενων κατά τα άλλα για απραξία αστυνομικών, οι οποίοι χαρακτηρίζονται δημόσια και χωρίς συνέπειες «μπάτσοι- γουρούνια- δολοφόνοι»;
Είναι προφανές ότι οι άνδρες της Αστυνομίας αποτελούν για την κυβέρνηση αναλώσιμο προϊόν. Την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας απ΄ τη ΝΔ έχουμε περισσότερες και συχνότερες δολοφονίες αστυνομικών από κάθε άλλη περίοδο.