Μιλάμε για τον υπερήφανο Κιλτίδη, τον αξιοπρεπή Μαρκάκη, τον άξιο πωλητή θερμοσιφώνων Βελόπουλο, τον άπαιχτο παικταρά Ανατολάκη, τον υπερ πατριώτη Θ.Πλεύρη, α, ξέχασα τις ασημαντότητες τύπου Αδωνομάκηδων που έτρεξαν πρώτοι και καλύτεροι να ... σώσουν τα τομάρια τους, -sorry την Πατρίδα-.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα πολιτικά... φαινόμενα τα ξαναείδατε πουθενά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όταν τους χρειαζόταν ακόμη ο πρώτος διδάξας το εύκολο μάθημα της αποστασιοπροδοσίας Αντωνάκης;
Σιγά - σιγά μαρτυρικά αργοσβήνουν ως διάττοντες αστέρες στο πολιτικό στερέωμα.
Ρωτάτε πολλοί , Γιατί ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ απο δαύτους ΔΕΝ υπάρχει , στην πρόσφατη Σαμαροκουβελοβενιζελική 40άρα - ολιγομελή- συγκυβέρνηση.
Οχι Υπουργός, όχι Υφυπουργός, οχι Γραμματέας, αλλά ΟΥΤΕ καθαριστής... τζαμιών του μεγάρου Μαξίμου.
Ακόμα κι εκεί, φοβούνται ότι αντί να καθαρίσουν τα τζάμια θα τα ...
βρωμίσουν. ΑΥΤΗ είναι η τύχη όσων προδίδουν ιδέες, ευεργέτες και ΛΑΟ. Τους σιγοτρώει η απαξίωση, η αφάνεια, η ντροπή, η σιχαμάρα, η λαϊκή ΑΠΕΧΘΕΙΑ.
Σιγά, σιγά σαν το Κινέζικο μαρτύριο όπου η απανθρωπότερη τιμωρία ήταν το άλειμμα με μέλι των καταδικασμένων και η ... απόθεσή τους σε φωλιές ... τερμητών.
Υπάρχει όμως και η αρμόζουσα Ελληνική Παροιμία:
"ΟΤΑΝ ΣΚΑΒΕΙΣ ΤΟ ΛΑΚΚΟ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΣΟΥ, ΠΕΦΤΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΕΣΑ" .
Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.