Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010
Μπορούν τα πολεμικά μας αεροπλάνα να πάνε στα νησιά του Αιγαίου κοντύτερα από τα 6 μίλια;
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα που να μπορούν να ξεπεραστούν οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις της Κύρας Αδάμ στην «Ελευθεροτυπία», οι οποίες αφορούν περιορισμούς της εθνικής κυριαρχίας μας, με οργισμένες γενικόλογες απαντήσεις του υπουργού Άμυνας Βαγγέλη Βενιζέλου.
Χρειάζονται ξεκάθαρες απαντήσεις στα σαφέστατα ερωτήματα που έχουν τεθεί και την ανησυχία μάλιστα επαυξάνει το γεγονός ότι και το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας (ΑΤΑ), με το έγγραφό του της 12ης Απριλίου 2010, έχει τις ίδιες αγωνίες.
Πρέπει να υπάρξει ευθεία και κατηγορηματική απάντηση, κύριε Βενιζέλο, ίσως και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, δεδομένου ότι είναι και υπουργός Εξωτερικών:
• Ισχύει ή όχι ότι το ΝΑΤΟ απαγόρευσε στα ελληνικά αεροπλάνα να πετάνε εγγύτερα των 6 ναυτικών μιλίων από τις ακτές των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο: Σαμοθράκη, Λήμνο, Λέσβο, Χίο, Σάμο, Ικαρία, Ρόδο, Κω, Κάλυμνο, Κάρπαθο, Χάλκη, Αστυπάλαια, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Λέρο, Πάτμο, Λειψούς, Σύμη και Καστελλόριζο;
Το ΝΑΤΟ δηλαδή έχει αποδεχθεί τις απαιτήσεις της Τουρκίας, κύριε υπουργέ; Και έχει βάλει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο ράφι; Και τα νησιά μας είναι απροστάτευτα; Την ασφάλειά τους έχουν τα τουρκικά αεροπλάνα; Και το δεχόμαστε;
Δυστυχώς αυτό συμβαίνει... Το έγγραφο του ΑΤΑ στις 12/4/2010 είναι συγκλονιστικό, όμως δεν φαίνεται να τάραξε τα νερά ούτε στο Πεντάγωνο, ούτε στο πρωθυπουργικό γραφείο. Κρούει πραγματικά τον κώδωνα του κινδύνου, σημειώνοντας τα εξής:
«3. Το Αρχηγείο θεωρεί απαραίτητη την παρουσία ελληνικών Α/Φ στον ζωτικό χώρο του Αιγαίου υπό TACOM του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η εκτέλεση των ανωτέρω αποστολών αέρος σύμφωνα με τους περιορισμούς της SHAPE Aegean Island Policy και της SOP, εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα της Τουρκίας και δείχνει αυτεπάγγελτα την αποδοχή από τη χώρα μας των διαλαμβανομένων σε αυτά, ενώ παγιώνονται “εθιμικά” τα ακόλουθα:
α. Το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και απαγόρευσης υπερπτήσης συγκεκριμένων νήσων.
β. Η παρερμηνεία των σχετικών συνθηκών που συστηματικά και μεθοδικά δρομολογεί η Τουρκία και μονομερώς ενστερνίζεται το ΝΑΤΟ.
γ. Η παρέμβαση φορέα της Συμμαχίας σε θέματα πολιτικής τα οποία σχετίζονται με κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.
δ. Η έμπρακτη προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου Status Quo».
Είναι λάθος οι παραπάνω επισημάνσεις του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας, κύριε Βενιζέλο; Ή καταγράφουν την αμείλικτη πραγματικότητα που βιώνει η Πολεμική μας Αεροπορία;
Δεν μπορείτε να ισχυριστείτε ότι το ΑΤΑ με το έγγραφό του αυτό, που κινείται στο ίδιο μήκος κύματος των αποκαλύψεων της «Ε», βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα. Αντίθετα, τα προστατεύει, περιγράφοντας τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, αν δεν υπάρξουν άμεσες παρεμβάσεις.
Και φυσικά δεν αρκεί το γεγονός ότι οι θέσεις της χώρας μας «προβάλλονται» σταθερά στα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ, όπως τονίζετε στην απάντησή σας. Θα πρέπει και να γίνονται και αποδεκτές, γιατί τότε μόνο, κύριε Βενιζέλο, διασφαλίζονται τα εθνικά μας συμφέροντα. Και σίγουρα δεν διασφαλίζονται από τη στιγμή που τα πολεμικά μας αεροπλάνα με «ΝΑΤΟϊκό καπέλο» απαγορεύεται να προσεγγίζουν νησιά μας στο Αιγαίο κοντύτερα των 6 μιλίων.
Το ΝΑΤΟ γι' άλλη μια φορά δείχνει το ανθελληνικό πρόσωπό του. Με το πρόσχημα της νέας δομής, εγκαθιστά την Τουρκία μέσα στη Λάρισα, στο εκεί υποστρατηγείο. Και αυτό, ενώ δηλώθηκε από τη νέα κυβέρνηση ότι δεν θα ίσχυε, παραμένει.
Προκαλεί εντύπωση ότι και η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες δεν αντέδρασαν, ακόμα και με την απειλή βέτο, στην αποδοχή από την ηγεσία του ΝΑΤΟ –δυστυχώς και από τον νέο ανώτατο διοικητή, τον συμπατριώτη μας ναύαρχο Τζέιμς Σταυρίδη– των τουρκικών απαιτήσεων που δεν έχουν κανένα νομικό στήριγμα, αγνοώντας εντελώς τις δικές μας πάγιες θέσεις. Και μας έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια... Και εμείς δεν βγάλαμε άχνα... Ως συνήθως. Πολύ περισσότερο σήμερα, που τρέξαμε να παραιτηθούμε και διά της υπογραφής μας από την εθνική μας κυριαρχία.
ΠΑΡΟΝ
Τουρκικά γεωστρατηγικά παίγνια
Του Α. Λυκαύγη
Οι νέες και συστηματικές τουρκικές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου και θαλάσσιου χώρου εντάσσονται σαφώς σε ένα συγκεκριμένο στρατηγικό σχεδιασμό, που δεν είναι άσχετος: Αφενός με τις προοπτικές σοβαρών περιφερειακών εξελίξεων. Με κύριο άξονα το Ιρανικό. Και αφετέρου με τη νομή συγκεκριμένων θαλασσίων περιοχών, στις οποίες έχουν ήδη επισημανθεί εκτεταμένα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.
Αυτό το τελευταίο σχετίζεται με τον αναγκαίο προσδιορισμό (και άρα την οριοθέτηση) των λεγομένων Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) που προϋποθέτει συναινετικές διαδικασίες μεταξύ ενδιαφερομένων χωρών της μεσογειακής λεκάνης. Αιγύπτου, Ελλάδος, Τουρκίας, Λιβύης, Ισραήλ. Ακόμη και της αυτόνομης Γάζας. Και βεβαίως Κύπρου, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της περιοχής. Το έωλο πρόβλημα της οποίας μπαίνει πλέον σε καταληκτική φάση, με απροσδιόριστες απολήξεις.
Δεν είναι ακριβώς τυχαίο που: Οι νέες τουρκικές προκλήσεις επικεντρώνονται αυτή τη φορά στην περιοχή Δωδεκανήσου (και κυρίως νοτίως και ανατολικώς του Καστελλορίζου) όπου αλωνίζει το γνωστό «Πίρι Ρέις» για σεισμογραφικές δήθεν έρευνες. Δήθεν. Γιατί ξέρουν καλά οι Τούρκοι (και άλλοι) ότι έχουν ήδη επισημανθεί συγκεκριμένα κοιτάσματα φυσικού αερίου, ειδικότερα στη θαλάσσια ζώνη δυτικώς της κυπριακής Πάφου και νοτιοανατολικώς του Καστελλορίζου.
Τα «πηγαινέλα» του «Πίρι Ρέις», αλλά και πολεμικών σκαφών που σουλατσάρουν στην περιοχή, δεν αποσκοπούν παρά στο να δημιουργήσουν de facto γεωπολιτικό τετελεσμένο.
Που θα μεταφρασθεί εν συνεχεία σε de jure πραγματικότητα, όταν θα οριοθετούνται οι ΑΟΖμε τις ενδιαφερόμενες χώρες. Με διμερείς διαδικασίες και ανάλογες συμφωνίες.Ήδη δε η Κύπρος συνυπέγραψε με το Κάιρο. Αλλά η Άγκυρα έχει απειλήσει δυναμική επέμβαση σε περίπτωση ενεργοποιήσεως αυτής της συμφωνίας, επικαλούμενη ακόμη και δικαιώματα των Τ/Κυπρίων. Άρα και συνεμπλοκή του ψευδοκράτους με δικές του ΑΟΖστην ειδική αυτή περιοχή!
Η παρέμβαση της Άγκυρας έχει μέχρις ενός βαθμού τροχοπεδήσει την Κυπρο-Αιγυπτιακή σύγκλιση, ενώ: Ακόμη και πρόσφατα, πραγματοποιήθηκαν κοινές Τουρκο-Αιγυπτιακές αεροναυτικές ασκήσεις στην περιοχή που προσεγγίζει τα Δωδεκάνησα.Κάτι που προδιαγράφει και άλλες σοβαρές εξελίξεις, που δεν μπορούν ακόμη να προεικασθούν.
Ανεξαρτήτως αυτών όλων των λεπτομερειών - και άλλων ακόμη σοβαροτέρων, που αφορούν τις ζώνες μεταξύ Κύπρου-Ισραήλ και Τουρκίας-Συρίας-Ισραήλ, οι τουρκικές ενέργειες -που χαρακτηρίζονται συνήθως από ελληνικής πλευράς γενικόλογα ως προκλήσεις- δεν εξελίσσονται εική και ως έτυχεν. Και δεν αφορούν μόνο σε θέματα αμφισβητήσεως αιγαιωτικών περιοχών. Είναι αντιθέτως μέρος ενός πιο πολυδιάστατου τουρκικού γεωστρατηγικού παιγνίου. Που σκοπεί στον μάξιμουμ έλεγχο συγκεκριμένου ζωτικού χώρου. Με την επιβολή συνθηκών στρατηγικής κηδεμονεύσεως αυτής της γεωγραφίας, εντεύθεν και πέραν του Αιγαίου.
Ό,τι και να συμβαίνει, δύσκολα μπορεί να γίνει δεκτό, ότι αυτά μπορεί να ενεργοποιούνται είτε εν αγνοία, είτε κυρίως χωρίς τη σιωπηρή συγκατάνευση κάποιων κέντρων ισχύος.
Κι εξάλλου, όσα είπε (και κυρίως με τον τρόπο και τον τόνο που τα διατύπωσε) προσφάτως ο Βρετανός πρωθυπουργός στην Άγκυρα, συνιστούν ευανάγνωστους κώδικες ερμηνείας όσων αυτή τη στιγμή προάγονται.
Με την τουρκική προκλητικότητα, ως αιχμή μιας ευρύτερης πολιτικής του Ατλαντισμού. Του οποίου η Τουρκίας έχει σαφώς προσδιορισθεί ως ο ένας από τους βασικότερους πυλώνες για την Ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή.
Κυριακή 15 Αυγούστου 2010
Όλη η Ελλάδα τιμά τη Μεγαλόχαρη την Κυριακή
Οι πλατείες των χωριών «φοράνε τα καλά τους», οι κοινότητες και οι πολιτιστικοί σύλλογοι στήνουν γλέντια για να τιμήσουν τη Μεγαλόχαρη και οι πιστοί προσεύχονται και ευχαριστούν για το «θαύμα» της Παναγίας. Η μεγαλύτερη, κάθε καλοκαίρι, θρησκευτική γιορτή των Ελλήνων, στην «καρδιά» των διακοπών, δίνει την ευκαιρία σε όλους να βγουν στην ύπαιθρο, στα ξωκλήσια και στις εκκλησιές. Ημερήσια, διήμερα, ακόμη και τριήμερα πανηγύρια και εκδηλώσεις οργανώνονται σε όλη τη χώρα.
Η παράδοση των πανηγυριών συνδέεται κυρίως με τον αγροτικό χώρο, με επίκεντρο τόσο τις εκκλησίες των οικισμών όσο και τα υπαίθρια ξωκλήσια.
Παλαιότερα, την οργάνωση των πανηγυριών αναλάμβαναν οι κοινότητες, οι επαγγελματικές συντεχνίες, καθώς και οι γεωργικοί και κτηνοτροφικοί σύλλογοι. Σήμερα, τη διοργάνωσή τους αναλαμβάνουν στις περισσότερες περιπτώσεις πολιτιστικοί σύλλογοι που προσπαθούν να αναβιώσουν και να διατηρήσουν τα ιδιαίτερα έθιμα κάθε τόπου.
Έντονα θρησκευτικός ο χαρακτήρας των πανηγυριών σε παλαιότερες εποχές, σήμερα έχει περισσότερο ψυχαγωγικό χαρακτήρα, η συμμετοχή όμως παραμένει η ίδια, ίσως και μεγαλύτερη. Χιλιάδες Έλληνες τα καλοκαίρια παρακολουθούν και συμμετέχουν σε πανηγύρια της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Πελοποννήσου και φυσικά των νησιών του Αιγαίου, όπου η Παναγία η θαλασσινή έχει την τιμητική της.
Εκτός από την Παναγία της Τήνου, την Παναγία Σουμελά στο Βέρμιο και την Παναγία την Εκατονταπυλιανή στην Πάρο, που τον Δεκαπενταύγουστο προσελκύουν πλήθος προσκυνητών, στην υπόλοιπη Ελλάδα διοργανώνονται μικρά και μεγάλα πανηγύρια που αξίζουν ιδιαίτερη προσοχή.
Για την ιδιαίτερη φήμη του, την ειδυλλιακή τοποθεσία, το χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας συμμετεχόντων, αξίζει προσοχής το πανηγύρι στην εκκλησία της Κοιμήσεως, στη Φολέγανδρο, όπου στήνεται ένα και μοναδικό τραπέζι για όλους, ντόπιους κι επισκέπτες.
Το πανηγύρι της Παναγίας της Καστριανής, στη Τζια, διοργανώνεται κάθε χρόνο στον απότομο βράχο στα βορειοανατολικά της Ιουλίδας, που ατενίζει από ψηλά τα κύματα του Αιγαίου.
Στην Παναγία την Πανοχωριανή, στην Αμοργό, το πανηγύρι ξεχωρίζει για τις τοπικές σπεσιαλιτέ πατατάτο και ξιδάτο, και βέβαια για τα θρυλικά αμοργιανά ρακόμελα, όπως και στην Παναγία τη Θαλασσινή της Άνδρου, για τη φρουτάλια και την ντόπια σουμάδα.
Στην Πέτρα της Λέσβου, το πανηγύρι ξεχωρίζει, εκτός των άλλων, για τη σπιτική σπεσιαλιτέ, που σερβίρεται σε όλους τους παρευρισκόμενους, το κισκέσι, ταύρο βρασμένο με σιτάρι, ενώ στην Παναγία την Πορταΐτισσα της Αστυπάλαιας σερβίρεται γεμιστό αρνί που οι ντόπιοι ονομάζουν λαμπριανό.
Στα μεγαλύτερα σε διάρκεια πανηγύρια ξεχωρίζουν αυτά της Παναγίας της Σπηλιανής στη Νίσυρο, όπου οι εορτασμοί για το Δεκαπενταύγουστο διαρκούν εννέα μέρες. Το πανηγύρι στο Τσεπέλοβο, στην Τύμφη Ιωαννίνων, διαρκεί τρεις ημέρες. Παραπάνω από μία ημέρες κρατάει και το πανηγύρι στην Αγιάσο της Λέσβου, οι προετοιμασίες για το οποίο ξεκινούν ήδη από τις αρχές Αυγούστου.
Το πανηγύρι της Παναγιάς στη Σέριφο, κρατά τρεις ολόκληρες ημέρες, με το παλιό έθιμο να θέλει το ζευγάρι που «ανοίγει» το χορό γύρω από την ελιά της εκκλησίας να παντρεύεται μέσα στο χρόνο. Επειδή, όμως, το ποιο ζευγάρι θα είναι το τυχερό, δεν είναι μόνο θέμα ταχύτητας, οι καβγάδες που στήνονταν εδώ γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έδωσαν στο πανηγύρι το εύγλωττο όνομα «της Ξυλοπαναγιάς».
Στην Αλόννησο, οι παρευρισκόμενοι έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την αναβίωση του παραδοσιακού γάμου, δοκιμάζοντας τοπικά γλυκά και συνοδεύοντας τη σπεσιαλιτέ της ημέρας, γίδα με μακαρόνια, με άφθονο ντόπιο κρασί.
Κανένα πανηγύρι δεν είναι το ίδιο χωρίς την παραδοσιακά μουσική: στην Παναγία της Κάσου, ακούγονται παραδοσιακές λύρες και λαούτα, ενώ σε τέσσερα χωριά της Καρπάθου -τις Μενετές, τις Πυλές, το Απέρι και τον Όλυμπο- το ρυθμό δίνουν λαούτα, λύρες και τσαμπούνες.
Στο Μαρκόπουλο και την Πάστρα της Κεφαλλονιάς παρατηρούνται το Δεκαπενταύγουστο δύο μοναδικά φαινόμενα: στο πρώτο εμφανίζονται μέσα στην εκκλησία της Παναγίας της Λαγκουβάρδας μικρά ακίνδυνα φίδια με σταυροειδές σημάδι στο κεφάλι, τα οποία θεωρείται ότι φέρνουν καλή τύχη, ενώ στο δεύτερο οι κρίνοι που τοποθετούνται στην εικόνα της Παναγίας της Γραβαλιώτισσας ανθίζουν για δεύτερη φορά μέσα στο χρόνο. Και στα δύο χωριά τα πανηγύρια συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου και θεωρούνται, μαζί με το πανηγύρι των πυροτεχνημάτων της Περλιγκού, από τα καλύτερα του νησιού.
Παμπελοποννησιακοί διαγωνισμοί λαϊκών χορών και τραγουδιών, αγώνες στίβου «Αλέαια» (αναβίωση των αρχαίων αγώνων), χορευτικές εκδηλώσεις, Παντεγεατικό Συνέδριο με ομιλίες-εισηγήσεις σε διάφορα θέματα που αφορούν την Τεγέα και την Αρκαδία, δεξίωση στον κήπο της Οικοκυρικής Σχολής, βράβευση μαθητών, ομιλίες και θεάματα, είναι μερικές μόνο από τις εκδηλώσεις που πλαισιώνουν, μαζί με την τεράστια εμπορική έκθεση, το πανηγύρι στο ναό της Επισκοπής της Τεγέας, στην Αρκαδία, οι οποίες διαρκούν μία ολόκληρη εβδομάδα, από τις 13 έως τις 20 Αυγούστου.
Στη Μακεδονία, σαράντα οκτώ χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την πόλη των Γρεβενών και σε υψόμετρο 1.650 μέτρων βρίσκεται το μεγαλύτερο και πιο φημισμένο βλαχοχώρι της Ελλάδας, η Σαμαρίνα. Κάτω από το δάσος της Κιούριστας ο παραδοσιακός οικισμός του χωριού είναι χτισμένος αμφιθεατρικά στις ανατολικές πλαγιές της υψηλότερης κορυφής της Πίνδου, του Σμόλικα, με υψόμετρο 2.637 μέτρων, του δεύτερου υψηλότερου βουνού μετά τον Ολυμπο.
Τον Δεκαπενταύγουστο γίνεται ένα ονομαστό πανηγύρι. Οι χοροί και τα τραγούδια ξεκινούν στις 14 Αυγούστου και διαρκούν μέχρι τις 16 του μήνα. Εντυπωσιακό είναι επίσης και το πανηγύρι που γίνεται στις 15 Αυγούστου στη Βλάστη, ένα γραφικό ορεινό χωριό του νομού Κοζάνης. Υπήρξε ένα από τα σημαντικά προπύργια του Ελληνισμού και ένα από τα μεγαλύτερα κεφαλοχώρια της Δυτικής Μακεδονίας. Το πανηγύρι κρατάει τρεις ημέρες. Ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο μετά τη Θεία Λειτουργία γίνεται περιφορά της εικόνας στην κοινότητα. Και τις τρεις ημέρες του πανηγυριού οι πανηγυριστές χορεύουν κυρίως τον παραδοσιακό χορό που ονομάζουν «τρανό».
Στη Σιάτιστα οι πανηγυριστές του Δεκαπενταύγουστου δίνουν εξαιρετική σημασία στο έθιμο των καβαλάρηδων. Την ημέρα αυτή μεγάλες παρέες με στολισμένα τα άλογα πηγαίνουν στο μοναστήρι του Μικροκάστρου για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας και το μεσημέρι επιστρέφουν στη Σιάτιστα, όπου ακολουθεί γλέντι και χορός στις πλατείες και στα σπίτια ως τις πρωινές ώρες.
Στην Πλατριθειά Ιθάκης γίνεται κάθε χρόνο το φημολογούμενο καλύτερο πανηγύρι του Ιονίου, που διατηρεί αλώβητο το παραδοσιακό του χρώμα. Το πανηγύρι στα Κουφονήσια έχει, επίσης, άρωμα νησιώτικης παράδοσης, με τα τηγανητά ψάρια να έχουν τον πρώτο λόγο στα τραπέζια, ενώ το πανηγύρι στο παλιό σχολείο στο χωριό της Χάλκης μοιάζει με ταξίδι στο χρόνο.
Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010
Το «σήμα κινδύνου» του Αρχηγείου για τις πτήσεις στο Αιγαίο
Ο κ. Βενιζέλος παραπέμπει στις προηγούμενες ανακοινώσεις επί του θέματος και επιμένει ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι απολύτως ανακριβές.
* Ετσι, στις 8 Απριλίου 2010, ο κ. Βενιζέλος είχε δηλώσει ότι, ύστερα από οδηγίες του, ο Α/ΓΕΑ ζήτησε με επιστολή του από τον Αμερικανό διοικητή του αεροπορικού στρατηγείου της Σμύρνης να ανακαλέσει το έγγραφό του προς αποφυγή παρεξηγήσεων που θίγουν την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Ελλάδας. Ο Αμερικανός διοικητής της Σμύρνης είχε ζητήσει ανάμεσα σε άλλα να μοιραστεί το Αιγαίο στη μέση ώστε τον έλεγχο να τον έχουν από κοινού Ελλάδα και Τουρκία.
Ο κ. Βενιζέλος θεώρησε ότι η ανάκληση αυτού του σημείου ήταν προσωπική πολιτική επιτυχία του και επαναπαύθηκε στις δάφνες του. Η πραγματικότητα όμως είναι τραγικά διαφορετική και δεν αλλάζει όσους μύδρους και αν εξαπολύσει ο υπουργός Αμυνας.
Διότι: το αρχικό έγγραφο του διοικητή της Σμύρνης της 29/3/2010 ουδέποτε ανακλήθηκε. Αντιθέτως απεστάλη νεότερο έγγραφο στις 7 Απριλίου 2010 με δυο αλλαγές. Το πρώτο έγγραφο απαιτούσε απάντηση στις 28 Απριλίου και το νεότερο, στις 10 Μαΐου. Η τροποποίηση του εγγράφου έχει επέλθει στην παράγραφο 3h. Πράγματι, στο νεότερο έγγραφο απουσιάζει η πρόταση για μοίρασμα του Αιγαίου στη μέση. Παραμένει όμως στο ακέραιο η «σύσταση» του στρατηγείου Σμύρνης προς την Ελλάδα να τα βρει με την Τουρκία για τον έλεγχο του Αιγαίου μέσω «συντονισμού» του υποστρατηγείου της Λάρισας και του τουρκικού υποστρατηγείου του Εσκί Σεχίρ, το οποίο, άλλως πώς, έπρεπε να είχε καταργηθεί από το 2006...
* Ο κ. Βενιζέλος μπορεί να επιμένει ότι το δημοσίευμα της «Ε» είναι «απολύτως ανακριβές». Δεν μπορεί όμως να διαψεύσει το έγγραφο που του έστειλε το ίδιο το ΑΤΑ Λάρισας στις 12 Απριλίου 2010, δηλαδή 4 μόνον ημέρες μετά την εθνικώς υπερήφανη ανακοίνωσή του για τα δρώμενα σε επίπεδο συμμαχίας στο Αιγαίο.
Στο έγγραφο αυτό το ΑΤΑ αγωνιωδώς επισημαίνει ότι το ΝΑΤΟ απαγορεύει στα ελληνικά αεροπλάνα να πετάνε εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές ελληνικών νησιών στο Αιγαίο. Τα νησιά αυτά, όπως κατ' επανάληψη έχει αναφέρει η «Ε», είναι τα Σαμοθράκη, Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία, Ρόδος, Κως, Κάλυμνος, Κάρπαθος, Χάλκη, Αστυπάλαια, Κάσος, Τήλος, Νίσυρος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Καστελόριζο.
Το έγγραφο του ΑΤΑ μάλιστα δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι το ΝΑΤΟ εφαρμόζει στο Αιγαίο τη διαταγή του SACEUR της 21ης Αυγούστου 2006 (Aegean islands policy) για την απαγόρευση προσέγγισης των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. στα νησιά, θέμα για το οποίο έχει γράψει κατ' επανάληψη η «Ε», αλλά ο κ. Βενιζέλος το θεωρεί και αυτό «ανυπόστατο».
Κατόπιν τούτου και επειδή ακριβώς απειλείται σοβαρά η ελληνική κυριαρχία, την οποία επικαλείται ο κ. Βενιζέλος, η «Ε» είναι υποχρεωμένη να δημοσιεύσει ολόκληρο το έγγραφο του ΑΤΑ της 12ης Απριλίου 2010 προς το ΥΕΘΑ.
Και ένα τελευταίο, επειδή παραπονείται ο κ. Βενιζέλος ότι δεν τον ρωτάμε: Εθεσε το θέμα της απαγόρευσης προσέγγισης των ελληνικών αεροσκαφών εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των ελληνικών νήσων και τι ακριβώς του απάντησε ο ναύαρχος Σταυρίδης; *
Οι αντιρρήσεις του ΑΤΑ
Το έγγραφο του ΑΤΑ (12/4/10) αναφέρει τα εξής:
1. Στο πλαίσιο της συνεργασίας - συνεκπαίδευσης Π.Α. και CAOC 7, έχει καθιερωθεί η εκτέλεση εθνικών ασκήσεων μικρής και μεσαίας κλίμακας υπό την τακτική διοίκηση του CAOC 7.
2. Κατά την εκτέλεση των υπόψη ασκήσεων στο Αιγαίο δημιουργούνται προβλήματα που οφείλονται στην SHAPE Aegean Islands Policy [(α) σχετικό] και τη σχετική Standard Operating Procedure (SOP) που εκπόνησε το CC-Air Izmir με τίτλο «ΝΑΤΟ Activity in Aegean» για την εφαρμογή της πολιτικής κατεύθυνσης του SHAPE [επί της οποίας το Αρχηγείο έχει εκφράσει τις αντιρρήσεις του με το (β) όμοιο]. Τα προβλήματα εντοπίζονται στην παρέμβαση του CC-Air Izmir στις σχεδιάσεις των αποστολών, μη εγκρίνοντας περιοχές συνεργασίας και ίχνη δρομολογίων Α/Φ, τα οποία προσεγγίζουν λιγότερο των 6 Ν.Μ. νησιών, επί των οποίων η Τουρκία έχει προβάλει αξίωση απαγόρευσης υπέρπτησης (χάρτης άσκησης «Egemon»).
3. Το Αρχηγείο θεωρεί απαραίτητη την παρουσία ελληνικών Α/Φ στον ζωτικό χώρο του Αιγαίου υπό TACOM του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η εκτέλεση των ανωτέρω αποστολών αέρος σύμφωνα με τους περιορισμούς της SHAPE Aegean Islands Policy και της SOP, εξυπηρετεί πλήρως τα συμφέροντα της Τουρκίας και δείχνει αυτεπάγγελτα την αποδοχή από τη χώρα μας των διαλαμβανομένων σε αυτά, ενώ παγιώνονται «εθιμικά» τα ακόλουθα:
α. Το καθεστώς αποστρατιωτικοποίησης και απαγόρευσης υπέρπτησης συγκεκριμένων νήσων.
β. Η παρερμηνεία των σχετικών συνθηκών που συστηματικά και μεθοδικά δρομολογεί η Τουρκία και μονομερώς ενστερνίζεται το ΝΑΤΟ.
γ. Η παρέμβαση φορέα της Συμμαχίας σε θέματα πολιτικής, τα οποία σχετίζονται με κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.
δ. Η έμπρακτη προσπάθεια ανατροπής του υφιστάμενου Status Quo».
**Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
«Οι θέσεις της χώρας είναι απολύτως σαφείς»
Αναφερόμενος στο σαββατιάτικο δημοσίευμα της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» που υπέγραφε η κ. Κύρα Αδάμ και το οποίο προβαλλόταν και στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας με τον τίτλο «Μεθοδεύσεις από ΝΑΤΟ για το στρατηγείο Λάρισας», ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Ευάγγελος Βενιζέλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αν η κ. Αδάμ έμπαινε στον κόπο να παρακολουθεί τις κατά καιρούς αναλυτικές ενημερώσεις που έχω κάνει στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και να διαβάζει τα πλήρη απομαγνητοφωνημένα πρακτικά των ενημερώσεων που έχω κάνει προς τους διαπιστευμένους στο ΥΠΕΘΑ συναδέλφους της δεν θα συνέτασσε αυτό το απολύτως και πλήρως ανακριβές δημοσίευμα.
Τίποτα από όσα αναφέρονται ως προς το περιεχόμενο των συνομιλιών που είχε ο ανώτατος συμμαχικός διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη ναύαρχος Τζέιμς Σταυρίδης με εμένα και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στην Αθήνα στις 31 Ιουλίου δεν έχει ίχνος αλήθειας. Ολα δε τα άλλα θέματα που, παραποιώντας τα, επιχείρησε να συνδέσει κατά τρόπο άτεχνο το δημοσίευμα, έχουν παρουσιαστεί στις πραγματικές τους διαστάσεις και αναλυτικά τόσο στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής όσο και στους διαπιστευμένους στο ΥΠΕΘΑ δημοσιογράφους. Οι θέσεις της χώρας μας στο ζήτημα της δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ (ζήτημα στο οποίο εντάσσεται και το CAOC της Λάρισας), καθώς και στο ζήτημα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο είναι απολύτως σαφείς και προβάλλονται σταθερά στα αρμόδια όργανα του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο διαδικαστικών κανόνων που διασφαλίζουν τα εθνικά μας συμφέροντα.
Τέλος, είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι ακόμη και για τέτοια θέματα εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, δηλαδή για θέματα εθνικού χαρακτήρα, δεν εφαρμόζονται στοιχειώδεις κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και αξιοπιστίας που θα επέβαλλαν τουλάχιστον να ζητηθεί η διασταύρωση ή έστω η θέση του ΥΠΕΘΑ πριν τη δημοσίευση».
Νέο-Αμερικανισμός και κατάκτηση μέσω θρησκείας & πολιτισμού
Ο Γκιουλέν προπαγανδίζει ένα είδος “εκπαιδευτικού ισλαμισμού” ως εναλλακτική λύση στο “πολιτικό Ισλάμ”», δηλώνει στο περιοδικό «Τime» ο Μπιλ Παρκ λέκτορας στο Κing΄s College του Λονδίνου. «Οραματίζεται την “ισλαμοποίηση” του σύγχρονου τρόπου ζωής».
Σε ένα παλιό μου άρθρο είχα γράψει πως ο νέο-οθωμανισμός σήμερα ταυτίζεται με τον Νέο-Αμερικανισμό και είναι μια προσπάθεια για έλεγχο και επιρροή αρκετών περιοχών του πλανήτη μέσω οικονομίας , στρατού και πολιτισμού κυρίως. Οι λαοί της Μ. Ανατολής και Μ. Ασίας σήμερα μισούν τον νέο-οριενταλιστικό τρόπο συμπεριφοράς από τους Δυτικούς. Ο οριενταλισμός επιβάλλει την ευρωκεντρική και δυτικοκεντρική αντίληψη και δικαιολογεί τον διαμοιρασμό και την εκμετάλλευση του κόσμου από την Δύση και το παγκόσμιο σύστημά της.
Όλοι ξέρουμε σήμερα ότι οι ΗΠΑ είναι στα όρια της δύναμης τους και δεν αντέχουν άλλους πολέμους και άλλες εισβολές πριν το τερματισμό της εισβολής σε Αφγανιστάν και Ιράκ. Με αυτές τις εισβολές έχουν κερδίσει και το μίσος των λαών αυτών.
Πως όλα αυτά συνδέονται με την Τουρκία; Ίσως ελάχιστοι ξέρετε το κίνημα του Fetullah Gulen. Είναι ο George Soros της Τουρκίας και στο παρελθόν έχει κατηγορηθεί για συνεργασία με μυστικές υπηρεσίες όπως η CIA. Ο εν λόγω κύριος έχει διάφορα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τηλεοπτικά δίκτυα, μη κυβερνητικούς οργανισμούς και με λίγα λόγια ασκεί μεγάλη επιρροή σε πολιτικό πεδίο αρκετών κρατών Μ. Ανατολής, Μ. Ασία και Ν. Αφρικής. Έχει παρόμοια δίκτυα και στην Ευρώπη.
Οι λαοί των παραπάνω περιοχών λόγω συνεχών μακροχρόνιων πολέμων και εισβολών και εμφυλίων πολέμων δεν έχουν γνωρίσει τον πολιτισμό και την ιστορία τους. Σήμερα προσπαθούν οι Αμερικανοί μέσω του Τουρκικού πολιτισμού και κουλτούρας να ασκήσουν επιρροή σε όλες αυτές τις περιοχές με σκοπό τον έλεγχο τους.
Εφόσον πετύχεις στενές επαφές μέσω πολιτισμού και κουλτούρας με κάποια κράτη, μπορείς πολύ εύκολα μετά να αποκτήσεις στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές συνεργασίες με αυτά. Αυτό προσπαθούν να κάνουν σήμερα και αυτοί. Αυτό που βλέπουμε δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια μορφή πολιτισμικού ιμπεριαλισμού που δέχονται αυτοί οι λαοί.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που νέοι δορυφόροι καλύπτουν περισσότερες περιοχές του πλανήτη για αυτήν την προπαγάνδα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο σήμερα που βλέπουμε Τούρκικες σειρές να παίζουν σε τηλεοπτικά δίκτυα σε Βαλκάνια, Μ. Ανατολή, Μ. Ασία και Ν. Αφρική. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που στις ίδιες αυτές περιοχές υπάρχουν Αμερικανικά- Τούρκικα κολέγια υποστηριζόμενα από George Soros και Fetullah Gulen. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που όλες οι φιλανθρωπικές και ανθρωπιστικές βοήθειες διοργανώνονται από τα ίδια ιδρύματα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που εδώ και κάποιο καιρό έχουν αρχίσει συναυλίες Τούρκων τραγουδιστών σε αυτές τις περιοχές. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που υπάρχει μια οργανωμένη προσπάθεια ταύτισης της ιστορίας της Τουρκίας (τουλάχιστον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) με την ιστορία αυτών των λαών και περιοχών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο η προσπάθεια της αλλοίωσης της ιστορίας αυτών των λαών. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που το ίδρυμα Gulen διοργανώνει και διεθνή συνέδρια με σκοπό τον διαπολιτισμικό διάλογο σε σχέση με τον Huntington που υποστήριζε την Σύγκρουση Θρησκειών και πολιτισμών.
Την ίδια στιγμή ο Στρατός στη Τουρκία θεωρεί το Gulen “κόκκινο πανί του κοσμικού κράτους» αλλά θέλει να τον χρησιμοποιήσει τόσο στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας όσο και στη χειραγώγηση του κουρδικού.
Σήμερα ο Gulen όπως ανέφερα και παραπάνω ζει στις ΗΠΑ υπό την προστασία της CIA και έχει στενές επαφές με τον Graham Fuller πρώην διοικητή CIA και σημερινό δημιουργό του Νέο-Αμερικανισμού (Νέο-Οθωμανισμού).
Η μέθοδος του Γκιουλέν θυμίζει τον τρόπο με τον οποίο οι καθολικοί Ιησουίτες μετέδιδαν την πίστη τους μέσω της εκπαίδευσης. Σε αυτή τη διαπίστωση συνηγορεί το γεγονός ότι οι πρώτοι «μισιονάριοι» του τούρκου ιμάμη εκπαιδεύτηκαν από χριστιανούς συναδέλφους τους οι οποίοι είχαν εμπειρία στην Αφρική και τη Νότια Αμερική. Η μέθοδος, ωστόσο, προκαλεί πολλές αντιδράσεις και διχάζει: οι αρχές στη Ρωσία και το Ουζμπεκιστάν έχουν κλείσει αρκετά σχολεία του Γκιουλέν. Για πολλούς ο τούρκος ιεροκήρυκας είναι άγιος και για άλλους ο επόμενος Χομεϊνί. Για τους πιστούς του είναι ένας «χότζα εφέντι» («σεβάσμιος δάσκαλος»).
Γιατί οι λαοί αυτοί αποδέχονται την Τουρκία; Διότι οι Αμερικανοί στην προσπάθεια τους να επηρεάσουν τους λαούς αυτούς με όπλα και στρατό απέτυχαν. Κανένας λαός αυτών των περιοχών δεν υπέκυψε στα όπλα και σε στρατό. Σήμερα προσπαθούν να ασκήσουν εκδημοκρατισμό συνδυάζοντας το με το Ισλαμικό χαρακτήρα της Τουρκίας και παράλληλα προσπαθούν να εξάγουν πολιτισμό σε αυτούς τους λαούς προσπαθώντας να πετύχουν μια συνοχή μεταξύ όλων αυτών των κρατών για δημιουργία ενός μετώπου (στρατιωτικού και όχι μόνο) εναντίον της Κίνας, Ρωσίας και τέλος της Ευρώπης που καταρρέει.
Η διεθνής δραστηριότητα του θρησκευτικού χαρακτήρα μη κρατικού τουρκικού παράγοντα συμπίπτει, αφενός, με την έπαρση του ισλαμικών προδιαγραφών νεοοθωμανισμού που εκφράζεται από την ηγεσία της Άγκυρας και, αφετέρου, με τα σχέδια της αμερικανικής «αυτοκρατορίας» να προσεγγίσει και να ελέγξει τις ισλαμικές χώρες μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας.
Και το ερώτημα που τίθεται έχει ως εξής: Για πόσο ακόμη θα μπορέσουμε να διατηρήσουμε «ανέπαφες» τις στενές ιστορικές, πολιτισμικές και πολιτικές σχέσεις που διατηρούμε με αυτές τις χώρες, κυρίως τις γειτονικές αραβικές χώρες, όπως την Αίγυπτο, εν όψει της εξάπλωσης των φετχουλαχικών εκπαιδευτηρίων, τα οποία επιδιώκουν τη δημιουργία τουρκόφιλων ελίτ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή;
Για περισσότερες πληροφορίες κοιτάξτε το βιβλίο με θέμα «Νεο-οθωμανισμός: Η ισλαμοδημοκρατία του 21ου αιώνα» του Κώστα Πικραμένου.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Fetullah Gulen δείτε το αφιέρωμα που υπήρξε στην εφημερίδα Καθημερινή από το Σταύρο Λυγερό.
Print this post
Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
Πρώην υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου
Ο Tommaso Padoa-Schioppa, πρώην υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Ιταλίας και στέλεχος του ΔΝΤ μέχρι το 2008, αναλαμβάνει καθήκοντα συμβούλου του πρωθυπουργού σε θέματα οικονομίας όπως ανακοινώθηκε.
Συγκεκριμένα θα έχει καθήκοντα συμβούλου σε θέματα μακροοικονομίας, φορολογικά, τραπεζικά και διαχείρισης χρέους. Όπως είχε γράψει η "Ε" η απόφαση είχε ληφθεί και η ανακοίνωση αναμενόταν αυτές τις ημέρες.
Όπως τονίζεται “θα παρέχει συμβουλές στον Πρωθυπουργό σε θέματα πολιτικού σχεδιασμού που αφορούν την εφαρμογή του προγράμματος οικονομικής, δημοσιονομικής και διαρθρωτικής πολιτικής, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης”.
Ο Tommaso Padoa-Schioppa διετέλεσε υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών της Ιταλίας (2006-08) και Πρόεδρος της υπουργικής Επιτροπής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (2007-2008). Σήμερα, είναι Πρόεδρος της Notre Europe, Πρόεδρος του Promontory Financial Group της Ευρώπης και μέλος της Ομάδας των Τριάντα (ιδιωτική ομάδα κορυφαίων οικονομολόγων μεταξύ των οποίων ο Ζαν Κλοντ Τρισέ και ο Πολ Κρούγκμαν που ιδρύθηκε το 1978). Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Bocconi Luigi στο Μιλάνο και έχει M.Sc. από το Massachusetts Institute of Technology.
Το 1998-2005 ήταν μέλος της πρώτης Εκτελεστικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Προηγουμένως, διετέλεσε Πρόεδρος της Commissione Nazionale per le Società le e la Borsa (CONSOB, 1997-98), Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Banca d'Italia (1984-1997) και Γενικός Διευθυντής Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (1979 - 83).
Έχει διατελέσει Γραμματέας της Μεικτής Επιτροπής Delors (1988-89), Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Τραπεζών της ΕΕ (1988-1991), Πρόεδρος της Επιτροπής της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία (1993-97) και Πρόεδρος της Επιτροπής Πληρωμής και Συστημάτων Διακανονισμού (2000-05).
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Κόντρα με Ισραήλ για τον αρχηγό της ΜΙΤ
Ο Ισραηλινός πρεσβευτής στην Αγκυρα κλήθηκε χθες για εξηγήσεις στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών, μετά τις δηλώσεις του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών, Εχούντ Μπάρακ, για «φιλοϊρανική στάση» του νέου αρχηγού της ΜΙΤ, Χακάν Φιντάν. «Εκφράσαμε την ενόχληση και τη δυσαρέσκειά μας για τη δήλωση του Μπάρακ», είπε εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΕΞ, καθώς ο Ισραηλινός υπουργός άφησε να εννοηθεί πως τώρα οι τουρκικές υπηρεσίες μπορεί να δώσουν απόρρητες πληροφορίες στην Τεχεράνη.
Ο 42χρονος Φιντάν ήταν σύμβουλος του Ερντογάν, αντιπρόσωπος της Τουρκίας στη Διεθνή Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας και συμμετείχε στην πρωτοβουλία με τη Βραζιλία για τα πυρηνικά του Ιράν.
Τούρκοι αναλυτές εκτιμούν ότι το Ισραήλ προσπαθεί να «στοχοποιήσει» τον νέο αρχηγό της ΜΙΤ και να υπονομεύσει το διεθνές κύρος της τουρκικής κυβέρνησης, γεγονός που προοιωνίζεται «όχι καλή συνεργασία» μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών των δύο χωρών.
Σημάδι της υψηλής δημοτικότητας της τουρκικής κυβέρνησης στον αραβικό κόσμο ήταν το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Χαμάς στη Γάζα, Ισμαήλ Χανίγιε, έδωσε στο τελευταίο από τα 15 εγγόνια του το όνομα... Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
ΕΘΝΟΣ
Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010
Μπουλέντ Αρίντς: Ο νέο-οθωμανισμός επισήμως στην ελληνική Θράκη
Κηρύγματα τουρκισμού και οθωμανικού μεγαλείου, φασιστικά συνθήματα Γκρίζων Λύκων και άλλες απίστευτες προκλήσεις μέσα σε ελληνικό έδαφος στο πλαίσιο της επίσκεψης του Τούρκου αντιπροέδρου!
Το προηγούμενο Σάββατο, με αφορμή το μνημόσυνο του προ 15ετίας θανόντος μειονοτικού βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ, βρέθηκε και πάλι στη Θράκη μια κουστωδία επισήμων από την Τουρκία. Το μνημόσυνο οργανώθηκε από τη λεγόμενη «Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης» κι από το κόμμα που είχε ιδρύσει ο Σαδίκ και το οποίο εσχάτως δείχνει να επαναδραστηριοποιείται (εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου;). Εφέτος επικεφαλής των εξ ανατολών επισήμων ήταν ο ίδιος ο αντιπρόεδρος της τουρκικής Κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς! Τόσο η παρουσία του όσο και τα λόγια του δεν άφησαν καμμία αμφιβολία για την πολιτική της γείτονος στην περιοχή: συνεπής κλιμάκωση της παρέμβασης, με κινήσεις στο όριο της νομιμότητας, και πάντα χάρη στην ολοένα και διευρυνόμενη ελληνική ανοχή. Με Ερντογάν ή με Τσιλέρ, με νεο-οθωμανικό ή με στρατοκεμαλικό πρόσημο, ο έλεγχος της μειονοτικής κοινωνίας επεκτείνεται όλο και ταχύτερα, στον βαθμό που η δική μας κυριαρχία καθίσταται όλο και …διακριτικότερη. Τα τεκμήρια που επί χρόνια παραθέτουμε στον «Αντιφωνητή» δεν φαίνεται να συγκινούν κανέναν.
Ο Αρίντς επισκέφθηκε την Κομοτηνή, την Ξάνθη και τον Εχίνο. Γιατί άραγε διάλεξε – πέρα από τις δύο θρακικές πόλεις – το κεντρικότερο Πομακοχώρι; Γιατί όσο κι αν ο εκτουρκισμός έχει πια ρίζες στην περιοχή, η (έστω και κολοβή) πομακική αυτοσυνειδησία παραμένει η κυριότερη απειλή για την τουρκική πολιτική στη Θράκη. Στην Κομοτηνή μίλησε στο μνήμα του Σαδίκ και παρέστη στο σχετικό μεβλίτ στο Εσκί Τζαμί. Στην Ξάνθη επισκέφθηκε την έδρα του μη αναγνωρισμένου μουφτή και το διαλυμένο από την ελληνική δικαιοσύνη σωματείο «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», δείχνοντας για μιαν ακόμη φορά τον σεβασμό της γείτονος για την ελληνική έννομη τάξη. Και τέλος, επισκέφθηκε τον Εχίνο, όπου μίλησε σε ανοιχτή συγκέντρωση, από την οποία αξίζει να σημειώσουμε κάποια εκπληκτικά στιγμιότυπα.
Πρώτος πήρε τον λόγο ο δήμαρχος Μουσταφά Αγγά για να καλωσορίσει τον υψηλό μουσαφίρη στον δήμο όπου «ζουν 16.500 Τούρκοι ομογενείς». Αναφερόμενος στον Τούρκο Πρόξενο της Κομοτηνής Μουσταφά Σάρνιτς, τόνισε πως έχει γίνει πλέον ένα με τους ντόπιους, καθώς έχει επισκεφθεί το χωριό 5-6 φορές! Κι όταν άρχισε να λέει διάφορα άσχετα και κάπως…προεκλογικά, ο Πρόξενος του είπε κάτι στο αυτί και αμέσως τερμάτισε το λογίδριό του, δίνοντας τον λόγο στον βουλευτή Ξάνθης Τσετίν Μάντατζη. Αυτός ήταν λακωνικός και περιορίστηκε στα τυπικά: Καλωσόρισε τον «κύριο υπουργό της μάνας πατρίδας Τουρκικής δημοκρατίας» και δεν παρέλειψε να αποκαλέσει και πάλι τον Εχίνο «Τσανάκαλε», παραπέμποντας στον τόπο του τουρκικού ηρωισμού…Ο τουρκομουφτής Ξάνθης, Αχμέτ Μέτε είπε λίγα λόγια, μέσα σε συνθήματα του τύπου «Να σπάσουν τα χέρια που απλώνονται στον μουφτή μας», «Η πιο μεγάλη – ισχυρή (χώρα) είναι η Τουρκία» κτλ επαναλαμβάνοντας μάλιστα το πρώτο από βήματος.
Κατόπιν πήρε τον λόγο ο Αρίντς, μέσα σε αδιάκοπα χειροκροτήματα και συνθήματα. Πρώτα από μικροφώνου ζήτησε από όλους τους άλλους εκτός της συζύγου του να κατέβουν από το βήμα, λέγοντας στο κοινό «τους στέλνω σε σας!», σε μία πρωτοφανή επίδειξη αλαζονείας. Κατόπιν μίλησε για το οθωμανικό παρελθόν των Τούρκων στην περιοχή («Σ’ αυτά τα χώματα ζούμε επί χρόνια. Δεν είμαστε μουσαφίρηδες των 100, 90, ή 80 χρόνων. Είμαστε τα παιδιά ενός μεγάλου έθνους και ζούμε εδώ και τουλάχιστον 500 χρόνια σε αυτά τα χώματα, με την ταυτότητα μας, την κουλτούρα μας, την πίστη, τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις και την ιστορία μας. Δόξα τω Θεώ είμαστε εδώ και υπερασπιζόμαστε την ταυτότητα μας»), για την ομοφωνία όλων των τουρκικών κομμάτων στο θέμα της Θράκης («στο θέμα της Δυτικής Θράκης είμαστε ένα και όλοι μαζί. Σε αυτό το θέμα δεν έχουμε διαφορές στα πιστεύω μας. Να μην σας περνάει από το μυαλό πως στο κοινοβούλιο και στα εβδομήντα τόσα εκατομμύρια ανθρώπων μας υπάρχουν κάποιοι που σκέπτονται διαφορετικά»). Κολάκεψε τους Εχινιώτες με διάφορα σαχλά («ο Εχίνος συζητιέται παντού», κ.α.), δήλωσε συγκινημένος θυμίζοντας τούρκικη ταινία («Όλοι μου λένε πως είμαι σκληρός αλλά είμαι ένας πονόψυχος άνθρωπος. Προσέξτε, για να μην φανεί ότι έκλαψα, έβαλα γυαλιά. Βλέπω ότι θέλουν να με αγκαλιάσουν, να μου φιλήσουν το χέρι και μου λένε πως είναι έτοιμοι να κλάψουν. Μα και εγώ, δύσκολα συγκρατιέμαι…») αλλά και συνέκρινε την αγάπη και τον ενθουσιασμό των ντόπιων με «πολλά σημεία των Βαλκανίων». Μάλιστα έφερε κι ένα παράδειγμα, το χωριό Νομούσα του …Κοσόβου! (τυχαίο; Δεν νομίζω…): «Όπου και να πας, βλέπεις – έστω και αν δεν είναι σαν τον Εχίνο – αδέρφια μας σαν εσάς που επί αιώνες παραμένουν όρθιοι και ισχυροί, που υπερασπίστηκαν την παρουσία τους, και με τιμή παρέμειναν Τούρκοι και μουσουλμάνοι. Επί αιώνες έτσι ζήσαμε και με αυτές τις ομοιότητες θα ζήσουμε. Με την ταυτότητα μας, με τον τουρκισμό μας, με τον μουσουλμανισμό μας θα ζήσουμε επί αιώνες». Οι αναφορές του στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν πολλές, με συγκρίσεις για την «ανεκτικότητα» και την «δικαιοσύνη» εκείνης, σε σχέση με την «δυτική σκληρότητα» στην Αλγερία, στο Σουδάν, στη Βοσνία… Φυσικά είπε και πάλι ξανά και ξανά για την «τουρκική μας μειονότητα», όπως και στην Κομοτηνή…
Ένα τελευταίο αξιομνημόνευτο σημείο ήταν αυτό του πνεύματος στο ακροατήριο. Τα συνθήματα που έπεφταν δεν είχαν καμμία διαφορά από όσα ακούγονται στις μαζώξεις των Γκρίζων Λύκων στην Τουρκία: “Kahrolsun PKK” («Καταραμένο νάναι το ΡΚΚ») “şehitler Ölmez, Vatan Bölünmez” («οι ήρωες δεν πεθαίνουν, η πατρίδα δεν διασπάται) “En Büyük Türkiye, Başka Büyük Yok” («Πιο μεγάλη είναι η Τουρκία, και άλλη πιο μεγάλη δεν υπάρχει), ενώ για τον παριστάμενο και τον Ερντογάν φώναζαν “Türkiye Seninle Gurur Duyuyor” («Η Τουρκία είναι υπερήφανη για σένα»), En büyük Başkan Bizim Başkan” («Ο πιο μεγάλος πρόεδρος είναι ο δικός μας πρόεδρος»). Όλα αυτά μέσα στην Ελλάδα του 2010, με την ελληνική πολιτική να παραμένει ζητούμενο κι ενώ η ελλαδική κοινωνία για άλλα τυρβάζεται… M.K.
http://proxeneio-stop.org/
Ελληνική Κοσμοαντίληψη του Δημήτρη Σαρατσιώτη Γενικού Διευθυντή ΛΑ.Ο.Σ
Ο Ιδεολογικός Πόλεμος διεξάγεται σε διεθνές επίπεδο και κυριαρχεί στο εσωτερικό κάθε Χώρας.
Σύμβολα, συνθήματα, δογματικές θέσεις, σφυροκοπούν κατά τρόπο επίμονο και συστηματικό κάθε έναν από εμάς καθημερινά. Καταβάλλεται μια άριστα οργανωμένη, προγραμματισμένη και συνεχής προσπάθεια αλλοιώσεως των αξιών μας.
Η ιδεολογική πάλη δεν γνωρίζει ανάπαυλα. Διεξάγεται επί 24ώρου βάσεως και χρησιμοποιεί όλα τα μέσα: διείσδυση, διάβρωση, αναταραχή, κατάληψη των μέσων μαζικής επικοινωνίας, αθλητισμό και κυρίως κάθε είδους πολιτισμική εκδήλωση (έκθεση βιβλίου, ζωγραφικής, τραγούδι, φεστιβάλ).
Διεξάγεται κ α θ η μ ε ρ ι ν ά. Και διεξάγεται π α ν τ ο ύ: στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο εργοστάσιο, στο γραφείο, στην αγορά.
Μόνο αυτός που κατανοεί τον πραγματικό χαρακτήρα του διεξαγομένου αγώνα έχει την δυνατότητα να επιβιώσει.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την “Συρρίκνωση του Ελληνισμού” προέρχεται από τον διεξαγόμενο μέσα στην χώρα μας ιδεολογικό πόλεμο.
Σκοπός της μαρξιστικής επιθέσεως είναι η προβολή και θεμελίωση μιας κλίμακας αξιών αντίθετης προς την δική μας και η υπονόμευση της πνευματικής αντιστάσεως του μαθητή, του φοιτητή, του εργαζόμενου, της γυναίκας, του αστού, του αγρότη.
Για την επίτευξη του ακοπού αυτού χρησιμοπιούνται “πνευματικά μέσα” (μέσα μαζικής επικοινωνίας, εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία), που τόσο έχουν παραμεληθεί στον ιδεολογικό και πολιτικό χώρο μας.
Στο σημείο αυτό η Αριστερά είναι σαφής, όπως αποδεικνύει η διεθνής εμπειρία. Κατά την διατύπωση του γνωστού θεωρητικού Γκ. Λούκατς “ η πολιτική δεν είναι παρά ένα μέσον: ο αντικειμενικός σκοπός είναι ο πολιτισμός”.
Σκοπός της Αριστεράς είναι οι θεμελιώδεις θεσμοί και οι “ιδεολογικοί μηχανισμοί της κοινωνίας”: η Εκκλησία, η Οικογένεια, τα Πανεπιστήμια, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Η επίθεση και η επιτυχία δεν πρέπει να μετράται μόνο με κριτήρια “εκλογικά”. Σημασία έχει ο βαθμός διεισδύσεως και η δυνατότητα προβολής των δικών της αξιών.
Η Αριστερά καλλιεργεί ορισμένα κριτήρια ώστε να θεωρηθούν ξεπερασμένες ορισμένες θεμελιώδεις αξίες και ένα ολόκληρο σύστημα ζωής.
Μετά τις τελευταίες νίκες του ΠΑΣΟΚ, ο χώρος μας αρχίζει -καθυστερημένα- να συνειδητοποιεί την μεγάλη σημασία του λεγομένου “πολιτισμικού παράγοντα”.
Δυστυχώς η επί σειρά πολιτισμική εξόρμηση της Αριστεράς καθώς και η πρόσφατη πολιτιστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ (Υπουργείο Πολιτισμού, Νέα Γενιά, ΚΑΠΗ κλπ.) είτε είχαν αγνοηθεί, είτε – κατά τρόπο στείρο – εθεωρούντο ότι “δεν βγάζουν ψήφους”.
Η προσπάθεια της Αριστεράς για επιβολή στον πολιτισμικό τομέα
“Πολιτισμός” δεν είναι βέβαια ένα κάποιο σύνολο γνώσεων. Πολιτισμός είναι κυρίως η ύπαρξη ερμηνευτικών μέσων:
α) της “φυσικής” πραγματικότητας (επιστήμη)
β) της κοινωνικής πραγματικότητας
γ) της πνευματικής πραγματικότητας
Οι μαρξιστές επί χρόνια εργάστηκαν συστηματικά στο “άγονο” ψηφοσυλλεκτικό χώρο – βραχυπρόθεσμα – του πνεύματος, της επιστήμης, της ιστορίας. Και σε μικρό χρονικό διάστημα πέτυχαν να επιβληθούν με αποτέλεσμα
- η κοινή γνώμη να έχει “εθισθεί” περίπου στο ότι “ο πολιτισμός” και οι λειτουργοί του ανήκουν στην Αριστερά
- να αποκόπτωνται οι ρίζες με την συστηματική αλλοίωση της ιστορίας μας
- να κερδίζονται από τον μαρξισμό οι νέοι που διψούν για μάθηση, που αναζητούν, που έχουν ανησυχίες και ενδιαφέροντα
- να εξαπλωθεί ο μαρξισμός στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στην πολιτιστική ζωή αυτού του τόπου
- και τελικά να βρεθεί στην κυβέρνηση και στην εξουσία ένα “μπλοκ” μαρξιστικών και μαρξιζόντων δυνάμεων.
Η απάντηση στην πρόκληση
Όλοι οι λαοί της Δύσεως και ειδικά εμείς οι Ελληνες ουδέποτε δείξαμε την ιστορική αδράνεια. Πολλές φορές επιχειρήθηκε η μαζική μεταβολή των ανθρώπων, ο αποπνιγμός της ελευθερίας του πνεύματος και η δημιουργία μαζικής δουλοπρεπούς συνηδείσεως. Αλλ'ουδέποτε κατορθώθηκε στον χώρο μας.
Παρά την πίεση και την διάβρωση η προοπτική του μέλλοντος διαγράφεται ευνοική. Μεταξύ των κορυφαίων ερευνητών πολλοί εξαρτούν την δυνατότητα υπάρξεως μέλλοντος στον πολιτισμό από την δυνατότητα επιστρατεύσεως ατόμων ικανών όχι μόνο να διατηρήσουν αυτόν τον πολιτισμό αλλά και να τον προωθήσουν.
Ο πολιτισμός έχει συνεχώς ανάγκη ικανών ανθρώπων που να τέμνουν νέες οδούς δια της αξιοποιήσεως της κληρονομιάς του παρελθόντος.
Το αίτημα της πραγματώσεως των ανωτέρω αξιών της ζωής (αίτημα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού που κληροδοτήθηκε στον ευρωπαικό).
Η αποστολή μας συνίσταται στο να αποδείξουμε το αθεμελίωτο των συνοθυλευμάτων προπαγάνδας, προκαταλήψεων και ψευτοεπιστημονικών συμπερασμάτων.
Οι βασικοί θεσμοί (ατομικά δικαιώμτα, ιδιοκτησία κλπ.) ικανοποιούν τις ανάγκες της πορείας του ανθρώπου: είναι θεσμοί ζωντανοί που συνεχώς προσαρμόζονται στις εκάστοτε απαιτήσεις.
Στον τομέα της οικονομίας και της τεχνολογίας, ο ελληνογεννημένος δυτικός πολιστισμός έχει συνθέσει μορφές παραγωγικής διαδικασίας τις οποίες θέτουν ως μακροπρόθεσμο στόχο τα προγράμματα άλλων χωρών, προσφέρει δε στην οικουμένη ανακαλύψεις, εφευρέσεις, εφαρμογές και μεθόδους που επηρεάζουν την ζωή των κατοίκων όλων των ηπείρων.
Η Ελληνική συμβολή
Η ελληνική ιστορική συνείδηση εκφράζεται από την γονιμοποίηση των στοιχείων της Παραδόσεως.
Η ελληνική ιστορία αποτελεί αδιάπαστη αλυσίδα άμυνας κατά του βαρβαρισμού. Ήδη από την εποχή της μάχης του Μαραθώνα, όπως εύστοχα παρατηρεί ο Αντρέ Ζήγκφριντ, όταν οι Ελληνες έδιναν μάχη κατά της πνευματικής ασυνδέτου περσικής μάζης, είχαν συνείδηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων τους ως πολιτών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η έννοια του πολίτη γεννήθηκε στις αρχαιολογικές πόλεις.
Η σχέση της Ελλάδος με τον Κόσμο είναι σχέση προσφοράς.
Η ακτινοβολία της ελληνικής ιστορικής παρουσίας ήταν και είναι πάντοτε έντονη. Η φιλοπατρία, το θάρρος, η αυτοθυσία, τα μεγάλα πρόσωπα των ηρώων, η συνείδηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των πολιτών και η παιδεία συνιστούν την οντολογική βάση της ελληνικής κοσμοαντιλήψεως.
Όπως σωστά υποστηρίζει και ο S.MAINE, στον μικρό αυτό λαό δόθηκε να δημιουργήσει την αρχή της προόδου και με την αξαίρεση των τυφλών δυνάμεων της φύσεως, τίποτε δεν κινείται στο σύμπαν που να μην είναι ελληνικό στην καταγωγή του.
Η δόξα του ελληνικού λαού δεν φοβάται συγκρίσεις, επειδή δεν υπάρχουν όμοιες. Το ελληνικό ιστορικό ήθος επιτάσσει στους σημερινούς Έλληνες την ανάληψη ηγετικού ρόλου στα πλαίσια του ελληνογεννημένου δυτικού πολιτισμού.
Η χώρα μας έχει πάντοτε ένα καθήκον και μια ευθύνη στον κόσμο. Και εμείς οι Ελληνες δεν ζούμε μόνο με την δόξα του παρελθόντος.
Στην εποχή μας αναζητείται ένα νέο πλαίσιο ζωής. Η Ελλάδα καλείται να καταθέσει την συμβολή της για την διαμόρφωση ενός τύπου ζωής συγχρόνου και ισορροπημένου, ενός τύπου ζωής που να δικαιώνει το ανθρώπινο πρόσωπο.
Η απαρασάλευτη πίστη στον άνθρωπο και η πνευματική αντίληψη της ζωής καθιστούν την ελληνική σκέψη, απαραίτητη προϋπόθεση κατανοήσεως και καλύψεως των αιτημάτων της εποχής μας.
Η επιστροφή στην καθαρότητα των ελληνικών πνευματικών πηγών της Ευρώπης αποτελεί την προϋπόθεση για την άρση των σημερινών αντινομιών και προβλημάτων και τη γόνιμη για τον άνθρωπο συνέχιση της πολιτιστικής πορείας.
Οι Έλληνες ποτέ δεν δίστασαν μπροστά στις επιταγές της Ιστορίας.
Δημήτρης Σαρατσιώτης
Γενικός Διευθυντής ΛΑ.Ο.Σ
Δεν κυματίζει ελληνική σημαία σε δύο κρατικά κτίρια της Οργάνης
| Για άγνωστο λόγο έχει αφαιρεθεί από την κοινότητα και το παράρτημα της Περιφέρειας Α.Μ. – Θ.
|
| |
 |
Οι πονηροί καιροί που διανύουμε επιβάλλουν και πονηρές σκέψεις, γι’ αυτό και μας προβλημάτισε αμέσως το γεγονός, ότι εδώ και περίπου 15 μέρες σε δύο κρατικά κτίρια της Οργάνης, δεν κυματίζει η ελληνική σημαία. Πρόκειται για το κοινοτικό κατάστημα και το παράρτημα της Περιφέρειας Αν. Μακεδονίας και Θράκης. Οι λόγοι αφαίρεσης παραμένουν άγνωστοι. Και αν βέβαια εκλάπησαν, οι σημαίες, σίγουρα θα έχει γίνει καταγγελία στην αστυνομία.  Από την άλλη αν αφαιρέθηκαν για λόγους καθαριότητας και συντήρησής τους, το σίγουρο ότι τουλάχιστον μισό μήνα μετά, θα έπρεπε να έχουν επιστρέψει στις θέσεις τους. Οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες, αλλά το γεγονός αξίζει να καταγραφεί. Μάλιστα οι φωτογραφίες από το κοινοτικό κατάστημα Οργάνης, όπως και το κτίριο της Περιφέρειας στον ορεινό όγκο, αποδεικνύουν την έλλειψη της σημαίας. |
Η αλήθεια για την πτώση του «Απάτσι»
«Λόγω οικονομικής κρίσης κόβουν βασικά πράγματα από τη συντήρηση των αεροσκαφών…»
Είναι γνωστό και ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Ελλάδα το σπορ της κατασυκοφάντησης αρκεί να φύγουν από την πλάτη των εκάστοτε κυβερνώντων οι ευθύνες για όσα συμβαίνουν στον άμοιρο αυτό τόπο. Αυτό ακριβώς έχει συμβεί και με την υπόθεση της πτώσης του ελικοπτέρου Απάτσι για το οποίο σε προηγούμενη ανάρτηση κάνουμε λόγο για προσβολή στη μνήμη του νεκρού χειριστή. Και είμαστε απόλυτα σίγουροι όταν λέμε κάτι τέτοιο και προκαλούμε γι’ αυτό τον κατά τα λοιπά λαλίστατο κύριο Βενιζέλο να μας διαψεύσει.
Μιλήσαμε με ταγματάρχη της Αεροπορίας Στρατού, χρόνια χειριστή ελικοπτέρων Απάτσι, από αυτούς που παρέλαβαν και τα τελευταία. Μας επιβεβαίωσε όλο το ρεπορτάζ του antinews. Μας μίλησε για απαξίωση της Αεροπορίας Στρατού τα τελευταία χρόνια αλλά και ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες. Μας είπε ότι τα Απάτσι σκούριαζαν επί χρόνια στις αποθήκες και τώρα καλούνται να τα δοκιμάζουν σε μια περίοδο που κόβουν τα πάντα στο στρατό. Λόγω οικονομικής κρίσης κόβουν –όπως μας λέει- βασικά πράγματα από τη συντήρηση των αεροσκαφών. «Με τη ψυχή των στρατιωτών και την αυτοθυσία τους βγαίνει το πρόγραμμα των πτήσεων καθημερινά. Καλούμαστε να κάνουμε πράγματα έξω από τα καθήκοντά μας και μάλιστα πολλές φορές ενώ γνωρίζουμε ότι κινδυνεύει κάθε στιγμή η ζωή μας», τονίζει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η συντήρηση που γίνεται τελευταία απέχει έτη φωτός από παλαιότερες εργασίες, εξ ου και η πτώση σε ένα χρόνο δύο Απάτσι όταν αυτά θεωρούνται από τα πλέον αξιόπιστα παγκοσμίως. Κάνει λόγο για ελλείψεις σε απαραίτητα υλικά με αποτέλεσμα να καθηλώνονται για μέρες τα ελικόπτερα που έχουν βλάβες.
Μιλά για συνταξιοδότηση δεκάδων έμπειρων στελεχών, ιπτάμενων αλλά και το σοβαρότερο, μηχανικών που έπαιζαν στα δάχτυλά τους τη μηχανή των Απάτσι. Φεύγουν για να προλάβουν την ασφαλιστική λαίλαπα και δεν αντικαθίστανται.
Τέλος, μιλά για ένα πολύ σοβαρό γεγονός που να είστε σίγουροι θα μας απασχολήσει τα επόμενα χρόνια. Λέει ότι επειδή το υπουργείο αποφάσισε να κάνει περικοπές παντού, έβαλε ψαλίδι και στις εκπαιδευτικές αποστολές στο εξωτερικό. «Παλαιότερα πηγαίναμε δύο φορές το χρόνο στην Αμερική σε ειδικούς εξομοιωτές πτήσεων. Εμείς μάθαμε και δεν μας κακοφαίνεται τόσο. Φανταστείτε όμως τους νέους χειριστές. Οδηγούν τα Απάτσι στα τυφλά. Είναι έγκλημα», ξεκαθαρίζει.
Και μέσα σε όλα αυτά ήλθε και το ΔΝΤ να κόψει χιλιάδες ευρώ το χρόνο από αυτούς τους ανθρώπους αλλά και να τους εξομοιώσει με τους δημόσιους υπαλλήλους στα γραφειάκια τους στα υπουργεία ώστε να βγαίνουν αργότερα στη σύνταξη.
Ο έμπειρος ταγματάρχης μας λέει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι η απογοήτευση που νιώθουν. Και όταν εργάζεσαι στο ελληνικό στρατό καταλαβαίνουν όλοι τι σημαίνει αυτό.
Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη οι κυβερνώντες τα λόγια παρηγοριάς για τους νεκρούς και υπογείως τα περί «ανθρώπινου λάθους». Αλλού είναι το πρόβλημα. Ας ακούσουν αυτούς που κινδυνεύουν καθημερινά.