«Κρίση»; η Συγκρουση συμφερόντων και αλλαγή πλευσης;

Τον τελευταίο καιρό με αφορμή την κατάρρευση της Ελληνικής οικονομίας και το πρόβλημα της χώρας ακούμε διάφορες ανάλυσης
Από την μια τον πρωθυπουργό να λέει ότι δεν είναι Ελληνικό το πρόβλημα καθώς και άλλους πολιτικούς αρχηγούς ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι στα πλαίσια της σύγκρουσης δολαρίου - Ευρώ.
Επίσης ακούμε πρωτοκλασάτους βουλευτές να μιλάνε για τα 30 χρόνια λάθος δρόμου της Ελληνικής πολιτικής.
Κατά την γνώμη μου όλα τα παραπάνω είναι απολύτως αληθείς εκτός από τα «30 χρόνια λάθος δρόμου της Ελληνικής πολιτικής » το λάθος βρίσκεται στο «Ελληνικής» πρόκειται περί λάθους της παγκόσμιας πολιτικής.
Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή .Τι έγινε στην Ελλάδα -αλλά και στην Ευρώπη- πριν 30 χρόνια;
Ως γνωστόν ανέλαβε πρωθυπουργός της χώρας ο Α. Παπανδρέου πολιτικός μεγάλου βεληνεκούς αλλά και έγκριτος οικονομολόγος Αμερικανικών πανεπιστημίων
Ένα η δύο χρόνια πριν καταργείται ο «κανόνας χρυσού» στην παγκόσμια αγορά και εδώ ξεκινάει το λάθος, είναι «η νέα οικονομία», όπου ο Ανδρέας Παπανδρέου αναλαμβάνει να εφαρμόσει για πρώτη φορά σε Ευρωπαϊκό κράτος.
Πια όμως είναι η κεντρική ιδέα της «νέας οικονομίας»;
«Τα νομίσματα που κυκλοφορούν πού κυκλοφορούν στην διεθνή αγορά δέν απαιτείται να έχουν αντίκρυσμα σε χρυσό ( δη λ. υλικά αγαθά), αλλά μπορούν να αποφέρουν τεράστια κέρδη από την γρήγορη ανακύκλωση τους στην διεθνή αγορά».
Αυτό ακριβώς αποτελεί και το υλικό υπόβαθρο της «Παγκοσμιοποίησης» η οποία καταρρέει στις μέρες μας.
Η «νέα οικονομία» όπως άλλωστε και η παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτα άλλο από μια οικονομική ψευδαίσθηση, μια οικονομική «φούσκα» πού σκάει, όπως όλες οι φούσκες άλλωστε, αργά η γρήγορα.
Όσοι πιστεύουν ότι ότι η φούσκα σκάει με την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα «πλανώνται πλάνη οικτρά» η αρχή έγινε τον Σεπτεμβριο-Οκτώβριο του 2008 με το «κραχ» των Αμερικάνικων τραπεζών.
Ο νεοεκλεγείς τότε Αμερικάνος Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα για να αντιμετωπίσει την κρίση, έκανε αυτό που ακριβώς λέει η «νέα οικονομία», έκοψε πάνω από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια στο νομισματοκοπείο των Η.Π.Α. και τα έδωσε στις τράπεζες.
Έτσι άρχισε ο πόλεμος δολαρίου-Ευρώ με δεδομένο ότι το 1 τρις δεν είχε τότε καμία πραγματική αξία, άρχισε η πίεση προς τις Ευρωπαϊκές χώρες μέσω των κερδοσκόπων, ώστε να πιεστεί το Ευρώ και να ανεβάσει την αξία του το δολάριο
Με αυτόν τον τρόπο απλά χαρτιά παίρνουν αξία γιατί τροφοδοτούνται εκ των υστέρων με υλικά αγαθά (επενδύσεις στην παραγωγή μίας η περισσότερων κατεστραμμένων οικονομιών.
Έτσι προέκυψε η Ελλάδα του σήμερα με την χρεοκοπημένη οικονομία δίχως καμία παραγωγή, πού για να μπορέσει να επιβιώσει ξεπουλά υποδομές , πλούτο, και καταδυναστεύει τον λαό για να δώσει με τον ιδρώτα του αξία σε παλιόχαρτα τής «νέας οικονομίας» .
Όμως όλα θα ήταν «μέλι-γάλα» για την άρχουσα τάξη και την παγκοσμιοποίηση αν τελείωνε με την δυνάστευση των λαών.
Το πρόβλημα για την συνέχιση της εφαρμογής της «νέας οικονομίας-παγκοσμιοποίησης» είναι ότι με αυτήν την μέθοδο πλήττονται καίρια επίσης ισχυρά «λόμπι» της ίδιας της άρχουσας αστικής τάξης και αυτά δεν είναι άλλα από το βιομηχανικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο δη λ. τούς εκπροσώπους στο αστικό κράτος της «παραγωγής» και της «μεταφοράς» του υλικού πλούτου.
Ο πόλεμος έχει ξεσπάσει στα πλαίσια της αστικής κοινωνίας ανάμεσα σε «βιομηχανικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο»εναντίον «τραπεζιτικού και χρηματιστηριακού» κεφαλαίου.
Αυτός ο οικονομικός πόλεμος πού συντελείται δέν είναι βέβαια στα λόγια , δημιουργούνται συνθήκες τεράστιας φτώχειας και ανεργίας και καταστροφής ολόκληρων κρατών και στην καλύτερη περίπτωση περιφερειακές πολεμικές συγκρούσεις για την αναδιανομή των πλουτοπαραγωγικών πηγών.
Δέν μπορούμε να γνωρίζουμε ούτε την διάρκειά του αλλά ούτε και την έκβασή του, μπορούμε όμως να γνωρίζουμε ότι το ίδιο το βιομηχανικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο από την φύση του προάγει την αξία του «έθνους-κράτους » εξαιτίας της υλικής του σύνδεσης με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές .
Επίσης γνωρίζουμε ότι η ύπαρξή του συνδέεται με απτά υλικά αγαθά και όχι με εικονική οικονομία.
Έτσι κατά την γνώμη μου οι πραγματικά πατριωτικές δυνάμεις πρέπει να συνταχτούν με τα συγκεκριμένα συμφέροντα ώστε να προαχθεί ο ρόλος του έθνους-κράτους στον αντίποδα της πολτοποίησης των λαών πού δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και η «νέα τάξη» προσπαθώντας για την κυριαρχία «των ελαχίστων (παγκόσμια τράπεζα) η τού ενός επί τού συνόλου».
Και βέβαια μιας και μιλήσαμε για «παγκόσμια τράπεζα» να πούμε ότι ουδείς δεν μπορεί να ευαγγελίζεται τον «πατριώτη» όταν στην κορφή της κοσμοθεωρίας του βρίσκεται η παγκόσμια τράπεζα ως τον ρυθμιστή τής διανομής του παραγόμενου παγκόσμιου πλούτου(Κομουνισμός-Ναζισμός-Παγκοσμιοποίηση)τρεις διαφορετικές μορφές του ίδιου περιεχομένου
Ο πόλεμος έχει ξεσπάσει και ο Ελληνικός λαός πρέπει να μείνει ενωμένος από τον πιο φτωχό Έλληνα άνεργο μέχρι τον πιο πλούσιο Έλληνα βιομήχανο και εφοπλιστή.
Βέβαια παρόλο πού οι κομουνιστές διδάσκουν διαλεκτική απλή ανάγνωση και όχι μελέτη κάνουν για την λύση των αντιφάσεων, γιατί αν πραγματικά μελετούσαν και ενστερνίζονταν τον Αριστοτέλη θα έβλεπαν ότι μέσα στην κοινωνία εκτός από την «πάλη των τάξεων» μπορεί να επέλθει και η «συνεργασία των τάξεων», πού όμως μπορεί να υλοποίηση μόνο μια σύγχρονη πατριωτική κυβέρνηση πού θα έχει σαν στόχο την ανάπτυξη του συνόλου της κρατικής και εθνικής οντότητας.
Περισσότερα όμως για τα καθήκοντα και τις δράσεις πού απαιτούνται για «μία σύγχρονη Πατριωτική διακυβέρνηση» θα αναλύσουμε σε επόμενη ανάρτηση.