Εξωτερική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας

Από τον Μανόλη Σταματάκη
Πρόεδρο της Ν/Ε Χανίων

Τα διαχρονικά λάθη της εξωτερικής μας πολιτικής, έχουν καταντήσει την πατρίδα μας , που ήταν το σύμβολο του πολιτισμού και της δημοκρατίας, να παραμερίζεται από όλους, ως μια χώρα αναξιόπιστη.
Τι έχουμε κάνει σαν χώρα για να στηρίξουμε και να οργανώσουμε τους Έλληνες του εξωτερικού? Κάποτε στην Αμερική το Ελληνικό στοιχείο ήταν από τα δυνατότερα. Τα οικονομικά μεγέθη και οι πολιτικές των, θα μπορούσαν να ελέγξουν ακόμα και τη πορεία της. Εμείς τι κάναμε? Φροντίσαμε με την στείρα πολιτική μας να τους κάνουμε από Ελληνοαμερικάνους σε Αμερικανούς.
Το ίδιο έχει συμβεί και σε πολλές άλλες χώρες. Το σίγουρο είναι ότι με μια μικρή προσπάθεια, απλά με ένα πολύ μικρό κόστος, προσωπικό ή και οικονομικό, με το να ήμαστε κοντά στα προβλήματα τους, θα διαπιστώναμε ότι οι πραγματικοί Έλληνες είναι εκεί έξω. Είναι αυτοί που πιστεύουν στο θεό, που είναι υπερήφανοι για την ιστορία μας, για τους αγώνες μας και για τα ιδανικά μας.
Ένα άλλο αγκάθι είναι η πολιτική που ακολουθούμε με την Τουρκία. Χρόνο με τον χρόνο η Τουρκία δείχνει να κερδίζει όλο και κάτι εις βάρος μας. Είναι γνωστό ότι μετά την υπογραφή της συνθήκης με την Τουρκία τους Έλληνες που είχαν παραμείνει εκεί, οι Τούρκοι τους ανάγκασαν, να φύγουν και σήμερα έχουν μείνει ελάχιστοι. Αν συγκρίνετε τώρα τους Μουσουλμάνους που παρέμειναν στην Ελλάδα. Εμείς δεν διώξαμε κανένα, δεν φροντίσαμε όμως να τους κάνουμε Έλληνες, καλλιεργήσαμε το μίσος και την εγκατάλειψη, πράγμα που η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε με αποτέλεσμα σύντομα να έχουμε σοβαρό πρόβλημα στη Θράκη.
Η γραμμή που έχει χαραχθεί από την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας χωρίς να μπορεί να παρεμβαίνει το Υπουργείο Εξωτερικών είναι έχει γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνη.
Η σύναψη οικονομικών συμφωνιών αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων με Ρωσία και Αμερική, η συνεργασία και οι δωρεές στην Σερβία και Γαλλία, η συμφωνία στρατιωτικής συνεργασίας Τουρκία και Ιράκ δείχνουν ότι έχει απώτερους σκοπούς.
Όταν οι Τούρκοι πολιτικοί δηλώνουν εκβιάζοντας ότι η Ευρώπη έχει περισσότερο ανάγκη την Τουρκία παρά η δεύτερη την πρώτη. Γιατί με την πρόσφατη υπογραφή του σχεδίου Nabucco που θα περάσει από την Τουρκία η Ε.Ε .θα έχει ισχυρά συμφέροντα.
Η μετατροπή της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη με αποφασιστικό ρόλο στα δίκτυα μεταφοράς ενέργειας και κατοχύρωσης θέσης ηγέτιδας δύναμης στον ισλαμικό και αραβικό κόσμο, πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα. Δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο η άσκηση πιέσεων όχι προς την Τουρκία, αλλά προς την Ελλάδα και την Κύπρο.
Πιστεύω πως ήταν λάθος η υπουργός Εξωτερικών στα πλαίσιο της Συνόδου του ΟΑΣΕ στην Κέρκυρα να συναντηθεί μόνη της, χωρίς την παρουσία διπλωματών, με τον νέο Τούρκο ΥΠΕΞ Κο Νταβούτογλου. Χωρίς καμιά προετοιμασία, γιατί κατά την άποψή της η πολιτική αρκεί!
Κατά συνέπεια, βρισκόμαστε μπροστά σε μία υπό εξέλιξη τουρκική στρατηγική. Αυτή η κινητικότητα μπορεί να υπηρετεί σκοπιμότητες, οι οποίες να συνδέονται με νέα προβλήματα, όπως αυτό της λαθρομετανάστευσης. Γι αυτό, άλλωστε, και η παράνομη αεροπορική τουρκική δραστηριότητα που εκδηλώνεται στην περιοχή Σάμου - Φαρμακονησίου - Αγαθονησίου, που έχει χαρακτηριστεί και ως η μεγαλύτερη πύλη εισόδου λαθρομεταναστών.
Ο νέος υπουργός εξωτερικών Κος Νταβούτογλου που έχει δείξει ότι διακατέχεται από ανθελληνικές τάσεις διαμηνύει στους πάντες ότι η Τουρκία έχει το γεωπολιτικό πλεονέκτημα να μετατραπεί σε πανίσχυρο ενδιάμεσο πόλο ισχύος του ευρω–ασιατικού συστήματος ασφαλείας.
Και ενώ οι Τούρκοι αναβαθμίζονται ,η Ελλάδα και ιδιαίτερα η κ. Μπακογιάννη απέδειξε ότι έχει πλέον αποτύχει ως Υπουργός Εξωτερικών. Όταν μάλιστα εκτός από τους Έλληνες έφτασε στο σημείο, να της δίνει μαθήματα εξωτερικής πολιτικής και ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ. Μαθήματα που θα εξυπηρετούν όμως μόνο τα Αμερικανικά συμφέροντα.
Ο Αμερικανός πρέσβης διαπίστωσε την ανυπαρξία της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, και σε συνέντευξή του επεσήμανε ότι θα πρέπει το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών να δραστηριοποιηθεί. Δηλαδή αν ήταν περισσότερο δραστήρια θα έδινε πιό διεθνή προοπτική στην εξωτερική της πολιτική θα είχε περίοπτη θέση στις προτεραιότητες των. Ο Κος πρέσβης ούτε λίγο ούτε πολύ της είπε ότι έχει διαπιστώσει ότι το Υπουργείο Εξωτερικών της κ. Μπακογιάννη δεν ξέρει να κάμει τη δουλειά του. Εκεί καταντήσαμε αν και πιστεύω πως έχει κάποιο δίκιο. Όταν μάλιστα της υποδεικνύει με θρασύτητα η Κα Κλίντον μπροστά στον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Δημήτριο και τους κυρίους Μανάτο και Κατσιματίδη-με την ευκαιρία της επετείου της Εθνικής μας γιορτής, ότι για να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει κάποια ανταλλάγματα όπως την αναγνώριση της Τουρκικής μειονότητας στη Θράκη.
Πάντα η Ελλάδα είχε αυτό το πρόβλημα, της πολυγνωμίας. Ενώ δημιούργησε τους μεγαλύτερους ρήτορες, φιλοσόφους, ποιητές, δεν μπόρεσε ποτέ μια ομόφωνη πολιτική γνώμη. Η σοβαρή έλλειψη σταθερής εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα όμως από την Νέα Δημοκρατία μας έχει μετατρέψει σε τριτοκοσμική χώρα.
Θα πρέπει τα παθήματα να μας γίνουν μαθήματα και να αλλάξουμε επιτέλους προς μια ξεκάθαρη εξωτερική πολιτική σε βάθος χρόνου. Να γίνουμε ποιο απόλυτοι, ποιο ξεκάθαροι, να καταστίσουμε σαφές, ότι δεν διαπραγματευόμαστε ονόματα και ιστορία. Συγκεκριμένα θα πρότεινα:
α. Σκληρή και αποφασιστική πολιτική απέναντι στην Τουρκία. Κάθε διμερής συνάντηση πρέπει να έχει συγκεκριμένη θεματολογία και συγκεκριμένους στόχους.
β. Έντονη δουλειά στο πλαίσιο των 26 εταίρων μας στην Ε.Ε. έως και τον Δεκέμβριο του 2009.
γ. Η Σουηδική προεδρία στηρίζει την Τουρκία. Συνεπώς, ενδεχόμενες δημαγωγικές και προσχηματικές ενέργειες της Αγκυρας πρέπει να βρουν ενημερωμένους τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
δ. Σεβασμός του κοινοτικού κεκτημένου, ένταση στο Αιγαίο, παράνομη μετανάστευση, παραγωγική στάση ως προς το Κυπριακό, είναι τα κορυφαία θέματα που δεν πρέπει να χαθούν από το οπτικό πεδίο της Ελλάδας και της Ε.Ε.
ε. Και τέλος θα πρέπει να είναι επιβεβλημένη η ενότητα των ελληνικών πολιτικών δυνάμεων, που με γνώμονα το εθνικών συμφέρον των πολλών και όχι των λίγων, να γίνουμε ποιο τολμηροί και να μην φοβόμαστε ,να διεκδικούμε όταν το δίκιο είναι με το μέρος μας.
"Εθνικόν το αληθές"
Ι.Καποδίστριας